dodenherdenking & bevrijdingsdag (Koninginnedag)
Door: alex
Blijf op de hoogte en volg Alex
09 Mei 2009 | Cyprus, Pyla
4 mei herdenken wij de doden die zijn gevallen in de 2e Wereldoorlog en in vredesmissies na deze oorlog. Zo vanzelfsprekend in Nederland. In Cyprus wordt niet actief stilgestaan bij deze herdenking. Dat komt mede omdat er hier geen officieel monument is. Wij als politiemensen op missie in Cyprus hadden al eerder besloten om deze herdenking niet zomaar voorbij te laten gaan.
In de tuin naar de toegang tot het hoofdkwartier ligt een steen met plaquette voor 3 omgekomen Australische politiemensen tijdens hun missie UNFICYP. Een goede plek waar wij onze herdenking konden houden. Een aantal ideeën werd besproken en uiteindelijk kwam daaruit een programma tot stand waar iedereen achter kon staan. Om 19.00 uur zouden wij de herdenking houden. Het was praktisch niet mogelijk om de tijd van 20.00 uur aan te houden vanwege het feit dat het dan al donker is op Cyprus. Hoewel de ambassadeur in eerste instantie wat terughoudend was, gaf hij aan toch bij deze herdenking aanwezig te zijn. Echter door een misverstand kwam hij een uur eerder. Omdat hij ook andere afspraken had was het voor hem niet mogelijk om te blijven. Wel legde hij een bloemstukje neer bij het monument. Omdat wij er niet waren toen hij kwam kregen wij deze informatie via de telefoon te horen.
De ceremonie werd voorafgegaan door een erewacht van 4 politiemensen bij het monument en daarachter de driekleur halfstok. Ook waren er fakkels ontstoken aan beide zijden van het monument. Peter heette de belangstellenden welkom en ik droeg een gedicht voor. Daarna klonk het signaal Taptoe, gevolgd door 2 minuten stilte en 2 coupletten van het Wilhelmus. Patrick legde hierna een krans bij het monument en aansluitend kon iedereen op zijn eigen manier nog gedenken. Na afloop was er nog gelegenheid in de unpol club na te spreken over deze herdenking.
Een bijzonder moment omdat het de eerste keer was dat politiemensen uit Nederland deze 4 mei herdenking vormgaven. Een goed gevoel dat wij, ver weg van Nederland, gezamenlijk een bijdrage leverden aan een moment van bezinning en in het bijzonder voor al die slachtoffers van oorlogsgeweld. Hieronder het gedicht dat ik heb voorgedragen. Het is al eerder tijdens een herdenking in 2004 voorgelezen en is gemaakt door Titia Geerman.
Eén dag per jaar, zijn wij stil in Nederland
en in die paar minuten, smeden wij een band.
Een band met ons verleden,
met mensen die er niet meer zijn,
met mensen die wij niet kennen,
maar die ons dierbaar zijn.
Eén dag per jaar zijn wij stil in Nederland
en met hen die ons verlieten smeden wij een band.
Want door hun moedig gedragen,
kunnen wij, in vrijheid alles doen.
Twee minuten stilte is alles wat zij vragen,
twee minuten stilte, voor wat zij hebben verdragen.
Twee minuten stilte voor de mensen van toen.
Voor de buitenlandse collega’s die aanwezig waren hadden we de tekst in het Engels vertaald. Deze keer was de opzet wat eenvoudig. Dat kwam vanwege de korte voorbereidingstijd die wij hadden. Via de voorzitter van de Nederlandse Vereniging Cyprus waren wel alle 250 leden geïnformeerd over deze herdenking. Er kwamen maar een beperkt aantal reacties van de Nederlandse mensen die hier op Cyprus wonen. Wat ook een mogelijke oorzaak is dat er op 5 mei altijd een receptie met aansluitend feest is in Nicosia. Daar wordt massaal aan meegedaan. Omdat er veel Nederlanders in Limassol en Paphos wonen is de afstand veelal een reden om niet 2 keer kort achter elkaar die afstand naar Nicosia te gaan rijden.
Op 5 mei was dus de receptie ter gelegenheid van Koninginnedag en waarschijnlijk ook wel een beetje Bevrijdingsdag. Vanwege de dramatische gebeurtenis in Apeldoorn op 30 april werd het feest afgelast. Ook de muziek die doorgaans klinkt werd niet ten gehore gebracht. Een Koninginnedag viering die ook hier anders was. In de uitnodiging via de Nederlandse Vereniging Cyprus was al melding gedaan van dit aangepaste feest. Ook werd met nadruk verzocht vooral niet uitgedost met veel oranje of gekke hoofdtooien te verschijnen. Voor ons politiemensen gold dat toch niet, want wij dienden aan te treden in de zogenaamde best dress.
Bij de ingang werden we welkom geheten door de ambassadeur met zijn echtgenote en de 2e man op de ambassade met zijn echtgenote. Op de achtergrond een portret van Hare Majesteit de Koningin en de vlaggen van Nederland, Cyprus en de Europese Unie.
Niet alleen de mensen die woonachtig zijn op Cyprus waren hier welkom maar ook vertegenwoordigers van de verschillende landen in UNFICYP en ook de force commander, de admiraal Sanchez uit Peru was aanwezig. De president van de republiek Cyprus liet zich vertegenwoordigen door de 3e minister.
Bij het officiële gedeelte werden wij verzocht om ons op te stellen voor het podium en hierna werden het volkslied van Cyprus en Nederlands gespeeld. De ambassadeur sprak en stond onder andere stil bij de tragedie in Apeldoorn en er werd een korte minuut stilte gehouden. Hij deelde verder mede dat er 250.000 euro beschikbaar gesteld werd als bijdrage voor onderzoek naar de vermisten in Cyprus. Hierna sprak de 3e minister nog een felicitatie en dankwoord uit. En als laatste officiële gebeurtenis deze avond kreeg Yme van den Born, voorzitter van de Nederlandse Vereniging Cyprus, vanwege de Koningin door de ambassadeur een Koninklijke onderscheiding opgespeld. Hij werd Ridder in de orde van Oranje Nassau. En zo liepen er die avond in ieder geval een ridder en een lid uit die Ridderorde rond.
Verder was er gelegenheid om te netwerken op allerlei gebied en je tegoed doen aan de ruime sortering van hapjes. Typisch Nederlandse hapjes, waaronder haring, bitterballen en rookworst.
Er was ook nog een andere belangrijke gebeurtenis deze Bevrijdingsdag. Matthijs en Lisette zijn vandaag in Latsi in het huwelijk getreden. Het stelletje van vroeger is vanaf nu een echt paar. Peter is naar Latsi afgereisd en was aanwezig bij de plechtigheid en heeft een passend cadeau overhandigd.
Donderdagavond was ik uitgenodigd om aan te schuiven bij het diner met de muhktar van het plaatsje Troulli. Het was nog een heel gezelschap dat was uitgenodigd. Ik was vertegenwoordiger van de Nederlandse collega’s in sector 4. Ook de andere nationaliteiten waren vertegenwoordigd. Verder was de nieuwe senior police adviser, de Ier John met de deputy senior police adviser Phil er. Voor mijn ouwe vertrouwde coffeeshop kon alvast wat worden ingedronken. Daarna verplaatste het gezelschap naar een eethuis en waren we te gast van de muhktar Nikos Papacharlampous en zijn vrouw. Op de kopse kanten van de lange tafel zag ik een wel heel bekend gezicht...... Was dat niet dezelfde man waarvoor ik afgelopen week mijn bed was uitgebeld? Ja toch zeker! En deze man bleek niet zomaar aan de tafel te zitten, hij was een lid van de gemeenteraad. De puzzelstukjes waren compleet en pasten prima in elkaar. Zo kan het dus gaan op missie.
Over de maaltijd niets dan lof. We werden ruim een uur beziggehouden met allerlei kleine smakelijke hapjes. Een uitgebreide typisch Cypriotische maaltijd dat uitstekend smaakte. Tot slot kregen de collega’s die werkzaam waren in sector 4 een fles zeer sterke drank uitgereikt en ook een gegraveerd kannetje. Op deze wijze benadrukte de muhktar de goede samenwerking met de UN en dankte hen voor de inzet voor een vredig samenleven in Troulli.
Het einde van de missie voor een groep van 17 politiemensen komt in zicht. Volgende week zullen zij Cyprus gaan verlaten om weer terug te keren naar hun vaderland. Voor Nederland vertrekt Peter naar Andijk. Hij maakte 3 maanden deel uit van Dutchcon X en de laatste 3 maanden van Dutchcon XI. We zijn veel met elkaar opgetrokken en er zijn vriendschappen ontstaan. In het geval met Peter was die vriendschap er al en is die alleen nog meer versterkt.
Het vertrek wordt hier gevierd met een mug-out avond, een zogenaamde uitdrinkavond. De kersverse senior police adviser John reikte de mugs of schildjes uit aan de vertrekkende mensen uit Australië, Bosnië, Kroatië, India en Nederland. Hij sprak lovende woorden over de vrouwen en mannen en ook de verschillende contingentscommandanten deden dat. Ook onderdeel van zo’n avond is de presentatie van het contingent en de vertrekkende collega’s. Via PowerPoint zijn tal van lachwekkende, mooie en ontroerende momenten aan ons voorbijgetrokken. Een jaar missieleven trok in een razend tempo aan ons voorbij. Voor Peter een half jaar en voor Vesna 19 maanden. En daarna werd het een groots feest en was er nog eenmaal gelegenheid om met elkaar op de foto te gaan. Want er wordt wel gezegd: “we gaan elkaar zien”, maar in sommige gevallen weet je haast wel zeker dat dat niet meer het geval zal zijn. Een fantastische avond met een lach en zo hier en daar ook nog wel een traantje.
De komende week ga ik er even tussenuit. Vakantie! En deze keer ga ik 6 nachten (zo noemen ze dat hier) naar Syrië. Een volledig verzorgde reis met bezoek aan de highlights van dat land. Uiteraard zal ik daar uitgebreid verslag over doen, maar dat zal pas in de loop van de daarop volgende week zijn. Dus deze keer geen verslag van mijn belevenissen op de zaterdag.
Doeg!
In de tuin naar de toegang tot het hoofdkwartier ligt een steen met plaquette voor 3 omgekomen Australische politiemensen tijdens hun missie UNFICYP. Een goede plek waar wij onze herdenking konden houden. Een aantal ideeën werd besproken en uiteindelijk kwam daaruit een programma tot stand waar iedereen achter kon staan. Om 19.00 uur zouden wij de herdenking houden. Het was praktisch niet mogelijk om de tijd van 20.00 uur aan te houden vanwege het feit dat het dan al donker is op Cyprus. Hoewel de ambassadeur in eerste instantie wat terughoudend was, gaf hij aan toch bij deze herdenking aanwezig te zijn. Echter door een misverstand kwam hij een uur eerder. Omdat hij ook andere afspraken had was het voor hem niet mogelijk om te blijven. Wel legde hij een bloemstukje neer bij het monument. Omdat wij er niet waren toen hij kwam kregen wij deze informatie via de telefoon te horen.
De ceremonie werd voorafgegaan door een erewacht van 4 politiemensen bij het monument en daarachter de driekleur halfstok. Ook waren er fakkels ontstoken aan beide zijden van het monument. Peter heette de belangstellenden welkom en ik droeg een gedicht voor. Daarna klonk het signaal Taptoe, gevolgd door 2 minuten stilte en 2 coupletten van het Wilhelmus. Patrick legde hierna een krans bij het monument en aansluitend kon iedereen op zijn eigen manier nog gedenken. Na afloop was er nog gelegenheid in de unpol club na te spreken over deze herdenking.
Een bijzonder moment omdat het de eerste keer was dat politiemensen uit Nederland deze 4 mei herdenking vormgaven. Een goed gevoel dat wij, ver weg van Nederland, gezamenlijk een bijdrage leverden aan een moment van bezinning en in het bijzonder voor al die slachtoffers van oorlogsgeweld. Hieronder het gedicht dat ik heb voorgedragen. Het is al eerder tijdens een herdenking in 2004 voorgelezen en is gemaakt door Titia Geerman.
Eén dag per jaar, zijn wij stil in Nederland
en in die paar minuten, smeden wij een band.
Een band met ons verleden,
met mensen die er niet meer zijn,
met mensen die wij niet kennen,
maar die ons dierbaar zijn.
Eén dag per jaar zijn wij stil in Nederland
en met hen die ons verlieten smeden wij een band.
Want door hun moedig gedragen,
kunnen wij, in vrijheid alles doen.
Twee minuten stilte is alles wat zij vragen,
twee minuten stilte, voor wat zij hebben verdragen.
Twee minuten stilte voor de mensen van toen.
Voor de buitenlandse collega’s die aanwezig waren hadden we de tekst in het Engels vertaald. Deze keer was de opzet wat eenvoudig. Dat kwam vanwege de korte voorbereidingstijd die wij hadden. Via de voorzitter van de Nederlandse Vereniging Cyprus waren wel alle 250 leden geïnformeerd over deze herdenking. Er kwamen maar een beperkt aantal reacties van de Nederlandse mensen die hier op Cyprus wonen. Wat ook een mogelijke oorzaak is dat er op 5 mei altijd een receptie met aansluitend feest is in Nicosia. Daar wordt massaal aan meegedaan. Omdat er veel Nederlanders in Limassol en Paphos wonen is de afstand veelal een reden om niet 2 keer kort achter elkaar die afstand naar Nicosia te gaan rijden.
Op 5 mei was dus de receptie ter gelegenheid van Koninginnedag en waarschijnlijk ook wel een beetje Bevrijdingsdag. Vanwege de dramatische gebeurtenis in Apeldoorn op 30 april werd het feest afgelast. Ook de muziek die doorgaans klinkt werd niet ten gehore gebracht. Een Koninginnedag viering die ook hier anders was. In de uitnodiging via de Nederlandse Vereniging Cyprus was al melding gedaan van dit aangepaste feest. Ook werd met nadruk verzocht vooral niet uitgedost met veel oranje of gekke hoofdtooien te verschijnen. Voor ons politiemensen gold dat toch niet, want wij dienden aan te treden in de zogenaamde best dress.
Bij de ingang werden we welkom geheten door de ambassadeur met zijn echtgenote en de 2e man op de ambassade met zijn echtgenote. Op de achtergrond een portret van Hare Majesteit de Koningin en de vlaggen van Nederland, Cyprus en de Europese Unie.
Niet alleen de mensen die woonachtig zijn op Cyprus waren hier welkom maar ook vertegenwoordigers van de verschillende landen in UNFICYP en ook de force commander, de admiraal Sanchez uit Peru was aanwezig. De president van de republiek Cyprus liet zich vertegenwoordigen door de 3e minister.
Bij het officiële gedeelte werden wij verzocht om ons op te stellen voor het podium en hierna werden het volkslied van Cyprus en Nederlands gespeeld. De ambassadeur sprak en stond onder andere stil bij de tragedie in Apeldoorn en er werd een korte minuut stilte gehouden. Hij deelde verder mede dat er 250.000 euro beschikbaar gesteld werd als bijdrage voor onderzoek naar de vermisten in Cyprus. Hierna sprak de 3e minister nog een felicitatie en dankwoord uit. En als laatste officiële gebeurtenis deze avond kreeg Yme van den Born, voorzitter van de Nederlandse Vereniging Cyprus, vanwege de Koningin door de ambassadeur een Koninklijke onderscheiding opgespeld. Hij werd Ridder in de orde van Oranje Nassau. En zo liepen er die avond in ieder geval een ridder en een lid uit die Ridderorde rond.
Verder was er gelegenheid om te netwerken op allerlei gebied en je tegoed doen aan de ruime sortering van hapjes. Typisch Nederlandse hapjes, waaronder haring, bitterballen en rookworst.
Er was ook nog een andere belangrijke gebeurtenis deze Bevrijdingsdag. Matthijs en Lisette zijn vandaag in Latsi in het huwelijk getreden. Het stelletje van vroeger is vanaf nu een echt paar. Peter is naar Latsi afgereisd en was aanwezig bij de plechtigheid en heeft een passend cadeau overhandigd.
Donderdagavond was ik uitgenodigd om aan te schuiven bij het diner met de muhktar van het plaatsje Troulli. Het was nog een heel gezelschap dat was uitgenodigd. Ik was vertegenwoordiger van de Nederlandse collega’s in sector 4. Ook de andere nationaliteiten waren vertegenwoordigd. Verder was de nieuwe senior police adviser, de Ier John met de deputy senior police adviser Phil er. Voor mijn ouwe vertrouwde coffeeshop kon alvast wat worden ingedronken. Daarna verplaatste het gezelschap naar een eethuis en waren we te gast van de muhktar Nikos Papacharlampous en zijn vrouw. Op de kopse kanten van de lange tafel zag ik een wel heel bekend gezicht...... Was dat niet dezelfde man waarvoor ik afgelopen week mijn bed was uitgebeld? Ja toch zeker! En deze man bleek niet zomaar aan de tafel te zitten, hij was een lid van de gemeenteraad. De puzzelstukjes waren compleet en pasten prima in elkaar. Zo kan het dus gaan op missie.
Over de maaltijd niets dan lof. We werden ruim een uur beziggehouden met allerlei kleine smakelijke hapjes. Een uitgebreide typisch Cypriotische maaltijd dat uitstekend smaakte. Tot slot kregen de collega’s die werkzaam waren in sector 4 een fles zeer sterke drank uitgereikt en ook een gegraveerd kannetje. Op deze wijze benadrukte de muhktar de goede samenwerking met de UN en dankte hen voor de inzet voor een vredig samenleven in Troulli.
Het einde van de missie voor een groep van 17 politiemensen komt in zicht. Volgende week zullen zij Cyprus gaan verlaten om weer terug te keren naar hun vaderland. Voor Nederland vertrekt Peter naar Andijk. Hij maakte 3 maanden deel uit van Dutchcon X en de laatste 3 maanden van Dutchcon XI. We zijn veel met elkaar opgetrokken en er zijn vriendschappen ontstaan. In het geval met Peter was die vriendschap er al en is die alleen nog meer versterkt.
Het vertrek wordt hier gevierd met een mug-out avond, een zogenaamde uitdrinkavond. De kersverse senior police adviser John reikte de mugs of schildjes uit aan de vertrekkende mensen uit Australië, Bosnië, Kroatië, India en Nederland. Hij sprak lovende woorden over de vrouwen en mannen en ook de verschillende contingentscommandanten deden dat. Ook onderdeel van zo’n avond is de presentatie van het contingent en de vertrekkende collega’s. Via PowerPoint zijn tal van lachwekkende, mooie en ontroerende momenten aan ons voorbijgetrokken. Een jaar missieleven trok in een razend tempo aan ons voorbij. Voor Peter een half jaar en voor Vesna 19 maanden. En daarna werd het een groots feest en was er nog eenmaal gelegenheid om met elkaar op de foto te gaan. Want er wordt wel gezegd: “we gaan elkaar zien”, maar in sommige gevallen weet je haast wel zeker dat dat niet meer het geval zal zijn. Een fantastische avond met een lach en zo hier en daar ook nog wel een traantje.
De komende week ga ik er even tussenuit. Vakantie! En deze keer ga ik 6 nachten (zo noemen ze dat hier) naar Syrië. Een volledig verzorgde reis met bezoek aan de highlights van dat land. Uiteraard zal ik daar uitgebreid verslag over doen, maar dat zal pas in de loop van de daarop volgende week zijn. Dus deze keer geen verslag van mijn belevenissen op de zaterdag.
Doeg!
-
09 Mei 2009 - 09:01
Bert En Margaret:
Alex,
Het is 10.45 uur en we zitten net aan een beker koffie. Een mooi moment om te reageren op je laatste bericht.
Het was de 1e keer dat politiemensen op Cyprus de doden herdachten uit de 2e Wereldoorlog en de gevallenen tijdens de vredesmissies na deze oorlog.
Een betere plaats voor deze herdenking hadden jullie, ons inziens, niet kunnen kiezen, nl. de gedenksteen met plaquette van 3 omgekomen Australische politiemensen tijdens hun UNFICYP missie.
Een verlate, aangepaste Koninginnedag receptie, gelijktijdig met de viering van Bevrijdingsdag. Het doet ons goed te weten, dat ook op Cyprus is stilgestaan bij het gebeuren in Apeldoorn! .
Wij willen Yme van de Born van harte gelukwensen met zijn Koninklijke onderscheiding, Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Tevens willen wij het kersverse bruidspaar Lisette en Matthijs van harte feliciteren!
Dan heb je ook nog aangezeten aan een diner met de muhktar van Troulli..., je maakt wat mee!!!
Binnenkort het vertrek van 17 politiemensen, maar eerst genieten van een welverdiende vakantie in Syrië.
Wij wensen je een ontspannen en zonnige vakantie toe.
Tot het vogende bericht.
Bert en Margaret -
09 Mei 2009 - 11:01
Bert En Margaret:
Alex,
Je toont ons nu de ware Alex.
Met oranjegekleurde haren tijdens jullie viering van Koninginnedag.
In vol ornaat tijdens de officiële gelegenheden.
Al die medailles hebben toch wel iets.
En dan tenslotte "de ontgroening".
Of ben je ineens je wilde haren kwijt?
Is dit om de kosten van een bezoek aan de kapper te onderdrukken?
De Hollanders zijn immers over 't algemeen zuinig van aard?!
Wij zien je toch liever met een kort geknipt grijs koppie!
Bert en Margaret
-
09 Mei 2009 - 13:54
Ton:
Zo zie je maar weer dat ook de koninginnedag op Cypres beinvloed werd door 1 man. De herdenking omtrent dit feit was erg indrukwekkend en aangrijpend ook op tv. Maar ook op cypres werd daar dus bij stilgestaan evenals bevrijdingsdag. Mooi. Tja Alex en dan komt zo het harde werken weer om de hoek kijken. Zowaar een "missie" naar Syrie. Jammer dat ze dit soort uitzendingen niet voor hospikken hebben. Proef je nu een beetje mijn jalouzie! In ieder geval veel plezier en ben benieuwd naar je vakantie verhalen van aldaar.
Groet,
Ton -
10 Mei 2009 - 09:05
Peter:
He vriend, Je bijdrage aan al deze evenementen is groots. Het begint met een kleine opmerking maar de gevolgen zijn wat groter. Bedankt voor alle foto's van de mug-out. Veel plezier in Syrie en blijf vast houden aan het feit dat wij politiemensen zijn en geen paramilitairen. -
10 Mei 2009 - 12:56
Patrick:
Hier valt echt niet tegen op te schrijven.... Veel plezier op je vakantie ...en blijven smeren!!!!! -
11 Mei 2009 - 11:57
Pim:
Alex, toch mooi dat je in een vreemd land de gevallenen kan herdenken. Goed initiatief! Geniet van je vakantie in Syrie en later zie ik je verhaal wel weer.
Beemsterse groeten van Pim. -
11 Mei 2009 - 19:59
Rudie:
jammer jammer jammer, dat je haar weer zo slecht zit. Het wordt weer tijd voor de kapper. Je weet dat ik goedd ben in knippen en scheren, dus na de vakantie verwacht ik je toch weer, veel plezier op je vakantie kale grijsaard...
-
13 Mei 2009 - 07:49
Hans Van Kouwen:
Fijne vakantie Alex en laat ook even wat foto's zien van Syrië als je terug bent.
Hans.
-
15 Mei 2009 - 13:05
Carrie:
He Alex! Bedankt alweer voor je Cypriotische ervaringen op deze memorabele herdenkingsdagen. Heel veel plezier in Syrie. En ik ben natuurlijk ook benieuwd naar je belevenissen en avonturen daar! Maar als je het nou nog een keer waagt om met zo'n kapsel in een KUIFJE t-shirt te poseren, dan lees ik je verhalen niet meer hoor! -
16 Mei 2009 - 20:08
Danielle :
Haaaai Alex!!
Ik heb een hele leuke foto van jou gevonden in het Flevoland blad!!
Leuk koninginnedagfeestje gehad zag ik!! hihi!
Volgens mij heb je het wel erg naar je zin daar!!
Ik zal je snel een mailtje sturen met wat meer tekst!!
Groetjes Daan -
16 Mei 2009 - 20:45
Bromsnor:
Nu heb ik zoveel!!!foto's van je gezien....
Met pak, zonder pak, met oranje haar, met grijs haar en nu eindelijk..een kuifje T-shirt.. Namens Tintin en de gebroeders Janssen en Janssen dank voor de PR.
Brom. -
08 April 2012 - 10:36
Titia Geertman:
Ik ben de schrijfster van het gedicht 'Twee Minuten Stilte' en ik kwam vandaag toevallig op deze website terecht. Ik ben zeer vereerd dat mijn gedicht op deze bijzondere dodenherdenking voorgedragen is.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
