Okweyongera yo mu maso mu Uganda
Door: alex
Blijf op de hoogte en volg Alex
21 Juli 2012 | Oeganda, Kabale
De titel is geschreven in het Ugandees en vertaald betekent het: voortgang van de reis door Uganda. Als vervolg op de belevenissen van de eerste dagen in Uganda en de safari’s is er nog een boottocht over de Nijl gedaan. Niet één van een uurtje of zo, maar gewoon één van 5½ uur waarbij ook nog eens de opgang van de zon zichtbaar zou zijn. Alleen deze dag niet vanwege de bewolking. Ook deze tocht weer mooie zichten over het gebied en op de verschillende plaatsen de vogeltjes en gelukkig ook wat grotere exemplaren kunnen spotten. De nijlpaarden waren in groten getale aanwezig in het water en een enkele ook nog op de kant. Prachtig om te zien hoe zij het water inspringen. Het moment van het ‘bommetje’ heb ik net niet op de plaat kunnen vastleggen. Ik was een seconde of zo te vroeg met afdrukken. Ook de grote beesten waren weer zichtbaar, waaronder olifanten, buffels, zwijnen en diverse soorten antilopen.
Vanuit het Murchison Falls zijn we vertrokken richting Hoima. Onderweg bestond de weg niet meer uit asfalt, alleen maar uit onverharde wegen. Eigenlijk mag je het geen weg noemen, want het zat vol met kuilen en scheuren. Kennelijk was het een doorgaande weg en er kwam toch nog wat tegemoet komend verkeer. Ook tijdens zo’n rit blijf je je ogen uitkijken, het vervoer van goederen was wel weer heel bijzonder. Zo kwam er een fietser aan die een paar dunne takken van zo ongeveer 3½ meter vervoerde. Niet in de lengterichting, maar gewoon over de volle breedte op zijn bagagedrager, dus ook van de weg. Toen wij eraan kwamen rijden moest hij haaks op de weg in de berm gaan staan om ons te laten passeren.
Elke keer was het weer mooi om te zien dat er grote kuddes koeien overstaken en dan moest het verkeer maar gewoon stoppen. Overigens de omgeving was ook prachtig met veel ruimte waar toekels stonden en niet heel dicht op elkaar neergezet. En een paar kilometer verderop weer heuvelachtig met hoog gras en zo af en toe nog wat antilopen.
Het 2e lunchpakket van deze dag kon ik niet helemaal op en het is niet netjes op het weg te gooien. Dus geprobeerd het weg te geven, alleen toen het busje stopte bij een jong meisje die daar met een jerrycan met daarin iets op haar hoofd, gooide het meisje de jerrycan weg en ging er rennend vandoor. Gelukkig zat er geen water in de jerrycan, want anders was het wel allemaal weggelopen. Het leek meer op een soort schelpen. Poging twee bij een ander mislukte ook omdat hij het niet wilde hebben en daarna heb ik maar besloten het achter te laten in de auto.
Hoima – Kinbale National Park
Deze dag hadden we al snel contact met de plaatselijke politie. Deze keer omdat het geld van de chauffeur uit zijn plaats van overnachting was gestolen. Uiteraard wel heel vervelend, temeer omdat het ook het geld betrof waarmee allerlei toegangen tot parken en tripjes moet worden betaald. En voordat dat allemaal op papier staat met het vereiste stempeltje en een handtekening van een belangrijke functionaris ben je dus zo twee uur verder. Op het marktje vlakbij was er nog een kantine zichtbaar die kennelijk alleen voor de politie is, helaas wel gesloten. Verder kwamen er tijdens het wachten nog een groep boeven van 12 personen voorbij die netjes twee aan twee liepen en aan elkaar geboeid waren. Een ware optocht waarbij de enige vrouw in het gezelschap naast een vrouwelijke bewaakster liep en niet was geketend aan haar bewaakster. Hoewel het een reisdag betrof was deze vertraging niet zo hele erg en de chauffeur heeft wel weer wat tijd ingelopen door flink door te rijden. In een volgende grote plaats werd er wat geld geregeld en zaten wij de toerist uit te hangen op het terras van een soort koloniaal pand met een heerlijke maaltijd. Hierna volgde een prachtige rit door het gebergte met alleen maar theeplantages langs de berghellingen. Het Kinbale National Park was de volgende bestemming van twee dagen. Midden in het oerwoud met een beperkt aantal voorzieningen, dus geen internet. Het was ook hier de plaats dat ik ben aangevallen door een prikkende steekvlieg. Eén van de soorten die je niet ziet, maar des temeer voelt. En of dat beest het niet voldoende vond te volstaan met één steek, deed hij het nog maar eens 2x meer. Het was trouwens toch wel een heel laffe daad, omdat hij mij van achteren aanviel en in mijn rug stak. Tot zover nog geen verschijnselen van malaria, dus ik ga er vanuit dat het geen gevaarlijk exemplaar was.
Kinbale National Park
In het park zijn diverse apensoorten aanwezig en daarom kregen wij ook de waarschuwing om vooral de deuren van de accomodatie niet open te laten staan of goederen even onbeheerd achter te laten, geen van de apen heeft deze kans gekregen. Verder was het een wandeldag met de natuur als middelpunt. Eerst stond er een tocht van 5 kilometer door Bigodi Swamp, een beschermd gebied met veel vogels en uiteindelijk ook nog een hele grote groep bavianen. Omdat de route voor een deel door wat moerasachtig gebied ging was er op die plaatsen waar het echt gevaarlijk was, een plankier aangelegd. Daarna volgde de chimpansee trekking door het tropisch regenwoud van Kinbale. Een redelijk pittige wandeling over wat begaanbare paden. Behalve toen de gids kennelijk de geluiden van de chimpansees had gehoord. Dwars door hoge struiken en even niet voorzichtig met de natuur omspringen. Het resultaat was dat we 3 chimpansees in een boom zagen zitten. Hun hoog en droog en wij ondertussen een stijve nek oplopend van het naar boven kijken.
Via de portofoon kreeg de gids nog te horen dat er een chimpansee was gespot op de grond. Na wat flink doorstappen bereikten we ook die plaats. En inderdaad een indrukwekkend gezicht hoe het beest daar op de grond zat. Het was niet zo’n heel kleintje en na een poosje had hij het wel gezien en ging verder het woud in met twee Nederlandse toeristen met een gids achter hem aan. Hij bracht ons nog naar een plek waar er drie te zien waren en ook nog eens dusdanig dat er goede foto’s van te maken waren. Een fantastisch gezicht hoe die chimpansees in de vrije natuur toch zichtbaar zijn geworden.
Kinbale National Park – Queen Elizabeth National Park
Hoewel de route via de doorgaande weg was gepland, besloot onze chauffeur een binnendoor weg te rijden. Wat direct opviel was de armoede die hier kennelijk heerste. Veel kindertjes met opgezwollen buiken en amper kleding aan hun lijf. Hoewel het wel erg triest is dat dit nog bestaat is het ook weer goed om te zien. Er worden wel veel gewassen verbouw, dus het land wordt goed gebruikt. Maar ook dat werk is zwaar en veelal is het de vrouw die deze werkzaamheden doet. Het kindje achterop de rug gebonden is tijdens deze werkzaamheden dus ook gewoon heel normaal. Zelfs een deel van het bouwland wordt door de gevangenen onderhouden. En inderdaad een stuk verderop allemaal mensen in gele kleding aan het werk op het land. Op een afstandje gadegeslagen door de bewakers. De gele kleding is de ‘klederdracht’ voor de gevangenen.
Als extraatje verzorgde de chauffeur nog een fotomoment op de plaats waar de denkbeeldige evenaar ligt. Op deze plek aangeduid met twee cirkels langs beide kanten van de weg uiteraard voor die ultieme foto gegaan. Bij gebrek aan water en een kom om het te zien kolken kon de bevestiging van het noordelijk- en zuidelijk halfrond niet geheel aangenomen worden.
Ook hebben we nog een prachtige bootsafari gemaakt op het Kazinga kanaal. Daarvoor moesten we eerst een deel van het park door en dat werd gelijk beloond met een groep olifanten die daar langs de weg stonden. De dubbeldeksboot tocht leverde weer andere mooie zichten op van het wild aan de oevers van dit kanaal. En raar maar waar er leven dus gewoon mensen in dit reservaat. Een compleet vissersdorp is daar, alleen de huisjes zijn verplaatst naar wat hoger gelegen gebied omdat de nijlpaarden en krokodillen een gevaar waren voor de bewoners.
Na de tocht kregen we nog een extraatje te zien. Er waren enkele leeuwen gespot in een boom en daar stonden inmiddels 6 busjes of andere 4wheel voertuigen omheen. Wij dus ook en het was een super gezicht drie leeuwen daar, allereerst zelf zien te vinden en toen langdurig te begluren.
Queen Elizabeth National Park (Hill)
Om wild goed te spotten moet je soms erg vroeg je bed uit en dat was vandaag het geval. Een deel van het park werd bezocht dat door brand flink was getroffen. Grote stukken waren zwartgeblakerd en evengoed waren daar antilopen aan het grazen naar de inmiddels al weer wat groener wordende delen. Chauffeur Steven had kennelijk iets bijzonders gezien en verlegde zijn weg voor off-road. Eigenlijk niet toegestaan en het risico voor een boete van 150 dollar. Maar goed gedaan, want zo kregen we wel zicht op een paar leeuwen; twee vrouwtjes, een mannetje en 5 welpen. Het moest wel allemaal snel op de foto. Verder was de gamedrive ook nog steeds de moeite waard met de vele antilopen, buffels en vogels.
Ook hier rijden mensen op de fiets door het National Park om hun waren dorpjes verderop aan de man te brengen. Een fiets compleet volgehangen met trossen bananen. En als je dan een lekke band rijdt is de andere verkoper niet te beroerd om even te helpen. Inmiddels heb ik begrepen dat de combinatie mens op de fiets en de wilde dieren niet altijd goed uitpakt. Voor deze morgen stonden er zo’n 3 fietsers als ‘beschermer’ op te treden voor het geval dat.
In de middag hebben we nog vier uur geploeterd in het tropisch regenwoud. Een wandeling door de jungle opzoek naar chimpansees. Alleen in het begin was er een smal pad, maar al snel was het alleen maar proberen de gids te volgen in zijn strijd met allerlei obstakels. Hoewel er zo’n 150 exemplaren in dit gebied verblijven lukte het ons om er uiteindelijk één chimpansee te vinden, die er al weer snel vandoor ging. Daarna heb ik nog wat geluiden van apen gehoord en die proberen te traceren, maar dat is helaas niet gelukt. Het was een mooie wandeling, hoewel het resultaat enigszins tegenviel.
Queen Elizabeth National Park (Kanungu District, Kihihi Town)
Een rit van enkele uren om weer een ander deel van het National Park te bereiken. De hele route ernaartoe is overigens National Park en de vegetatie verandert met enige regelmaat. De wegen daarentegen niet, het blijft erg hobbelen en het is verder erg stoffig. Van de enkele voertuigen die passeerden was de meest opvallende wel de vrachtauto waarvan de laadbak helemaal volgestouwd was met personen geschat aantal 40. Deze manier van vervoer is op die plek het openbaar vervoer.
Aan het eind van de ochtend nog een gamedrive gemaakt in het park, sector Ishasha waar vooral de boomklimmende leeuwen te vinden zijn. Juist vandaag hadden de leeuwen kennelijk niet teveel zin om te klimmen. Wij hebben er geen gezien en ook niet op de grond tussen het gras. Wel jammer, maar we hadden gelukkig een paar dagen geleden wat meer mazzel en al enkele leeuwen gezien. Volgens de ranger was er vandaag nog geen leeuw in de bomen gezien.
Na de middag werden we achtergelaten bij een geweldige locatie, een grote tuin met traditionele gebouwtjes die als slaapvertrek dienen. Ook heel prettig een zwembad en na een periode van vier dagen ‘uit de lucht’ was hier ook gelegenheid om even gebruik te maken van internet.
Kanungu District, Kihihi Town – Nkuringo
Na een lange rit over vaak onbegaanbare wegen bereikten we na ruim zes uur de plaats waar we twee nachten gaan doorbrengen. Onderweg reden we door kleine dorpjes waar zo op het oog flink armoede heerste. Veel ondervoede kinderen in versleten kleding, maar toch weer zo enthousiast als je voorbij reed. Zo vlakbij de grens met Kongo en Rwanda was er ook nog een groot vluchtelingenkamp opgezet. Een heel bijzonder gezicht met tenminste 330 witte tenten van de UNHCR en de vele mensen die daar rondliepen. Volgens Steven is het een tijdelijk vluchtelingenkamp en gaan de mensen na enige tijd terug naar hun eigen land.
De accommodatie bestaat uit een grote bungalowtent met een houten vloer en daarachter een aanbouw voor douche en toilet. En het bijzondere van deze accommodatie is dat het mooi gelegen is aan het Mutandameer. Een goede uitvalsbasis voor de gorilla tracking. Wij gaan die niet doen, maar morgen gaan we een heel andere uitdaging tegemoet.
Doeg!
Vanuit het Murchison Falls zijn we vertrokken richting Hoima. Onderweg bestond de weg niet meer uit asfalt, alleen maar uit onverharde wegen. Eigenlijk mag je het geen weg noemen, want het zat vol met kuilen en scheuren. Kennelijk was het een doorgaande weg en er kwam toch nog wat tegemoet komend verkeer. Ook tijdens zo’n rit blijf je je ogen uitkijken, het vervoer van goederen was wel weer heel bijzonder. Zo kwam er een fietser aan die een paar dunne takken van zo ongeveer 3½ meter vervoerde. Niet in de lengterichting, maar gewoon over de volle breedte op zijn bagagedrager, dus ook van de weg. Toen wij eraan kwamen rijden moest hij haaks op de weg in de berm gaan staan om ons te laten passeren.
Elke keer was het weer mooi om te zien dat er grote kuddes koeien overstaken en dan moest het verkeer maar gewoon stoppen. Overigens de omgeving was ook prachtig met veel ruimte waar toekels stonden en niet heel dicht op elkaar neergezet. En een paar kilometer verderop weer heuvelachtig met hoog gras en zo af en toe nog wat antilopen.
Het 2e lunchpakket van deze dag kon ik niet helemaal op en het is niet netjes op het weg te gooien. Dus geprobeerd het weg te geven, alleen toen het busje stopte bij een jong meisje die daar met een jerrycan met daarin iets op haar hoofd, gooide het meisje de jerrycan weg en ging er rennend vandoor. Gelukkig zat er geen water in de jerrycan, want anders was het wel allemaal weggelopen. Het leek meer op een soort schelpen. Poging twee bij een ander mislukte ook omdat hij het niet wilde hebben en daarna heb ik maar besloten het achter te laten in de auto.
Hoima – Kinbale National Park
Deze dag hadden we al snel contact met de plaatselijke politie. Deze keer omdat het geld van de chauffeur uit zijn plaats van overnachting was gestolen. Uiteraard wel heel vervelend, temeer omdat het ook het geld betrof waarmee allerlei toegangen tot parken en tripjes moet worden betaald. En voordat dat allemaal op papier staat met het vereiste stempeltje en een handtekening van een belangrijke functionaris ben je dus zo twee uur verder. Op het marktje vlakbij was er nog een kantine zichtbaar die kennelijk alleen voor de politie is, helaas wel gesloten. Verder kwamen er tijdens het wachten nog een groep boeven van 12 personen voorbij die netjes twee aan twee liepen en aan elkaar geboeid waren. Een ware optocht waarbij de enige vrouw in het gezelschap naast een vrouwelijke bewaakster liep en niet was geketend aan haar bewaakster. Hoewel het een reisdag betrof was deze vertraging niet zo hele erg en de chauffeur heeft wel weer wat tijd ingelopen door flink door te rijden. In een volgende grote plaats werd er wat geld geregeld en zaten wij de toerist uit te hangen op het terras van een soort koloniaal pand met een heerlijke maaltijd. Hierna volgde een prachtige rit door het gebergte met alleen maar theeplantages langs de berghellingen. Het Kinbale National Park was de volgende bestemming van twee dagen. Midden in het oerwoud met een beperkt aantal voorzieningen, dus geen internet. Het was ook hier de plaats dat ik ben aangevallen door een prikkende steekvlieg. Eén van de soorten die je niet ziet, maar des temeer voelt. En of dat beest het niet voldoende vond te volstaan met één steek, deed hij het nog maar eens 2x meer. Het was trouwens toch wel een heel laffe daad, omdat hij mij van achteren aanviel en in mijn rug stak. Tot zover nog geen verschijnselen van malaria, dus ik ga er vanuit dat het geen gevaarlijk exemplaar was.
Kinbale National Park
In het park zijn diverse apensoorten aanwezig en daarom kregen wij ook de waarschuwing om vooral de deuren van de accomodatie niet open te laten staan of goederen even onbeheerd achter te laten, geen van de apen heeft deze kans gekregen. Verder was het een wandeldag met de natuur als middelpunt. Eerst stond er een tocht van 5 kilometer door Bigodi Swamp, een beschermd gebied met veel vogels en uiteindelijk ook nog een hele grote groep bavianen. Omdat de route voor een deel door wat moerasachtig gebied ging was er op die plaatsen waar het echt gevaarlijk was, een plankier aangelegd. Daarna volgde de chimpansee trekking door het tropisch regenwoud van Kinbale. Een redelijk pittige wandeling over wat begaanbare paden. Behalve toen de gids kennelijk de geluiden van de chimpansees had gehoord. Dwars door hoge struiken en even niet voorzichtig met de natuur omspringen. Het resultaat was dat we 3 chimpansees in een boom zagen zitten. Hun hoog en droog en wij ondertussen een stijve nek oplopend van het naar boven kijken.
Via de portofoon kreeg de gids nog te horen dat er een chimpansee was gespot op de grond. Na wat flink doorstappen bereikten we ook die plaats. En inderdaad een indrukwekkend gezicht hoe het beest daar op de grond zat. Het was niet zo’n heel kleintje en na een poosje had hij het wel gezien en ging verder het woud in met twee Nederlandse toeristen met een gids achter hem aan. Hij bracht ons nog naar een plek waar er drie te zien waren en ook nog eens dusdanig dat er goede foto’s van te maken waren. Een fantastisch gezicht hoe die chimpansees in de vrije natuur toch zichtbaar zijn geworden.
Kinbale National Park – Queen Elizabeth National Park
Hoewel de route via de doorgaande weg was gepland, besloot onze chauffeur een binnendoor weg te rijden. Wat direct opviel was de armoede die hier kennelijk heerste. Veel kindertjes met opgezwollen buiken en amper kleding aan hun lijf. Hoewel het wel erg triest is dat dit nog bestaat is het ook weer goed om te zien. Er worden wel veel gewassen verbouw, dus het land wordt goed gebruikt. Maar ook dat werk is zwaar en veelal is het de vrouw die deze werkzaamheden doet. Het kindje achterop de rug gebonden is tijdens deze werkzaamheden dus ook gewoon heel normaal. Zelfs een deel van het bouwland wordt door de gevangenen onderhouden. En inderdaad een stuk verderop allemaal mensen in gele kleding aan het werk op het land. Op een afstandje gadegeslagen door de bewakers. De gele kleding is de ‘klederdracht’ voor de gevangenen.
Als extraatje verzorgde de chauffeur nog een fotomoment op de plaats waar de denkbeeldige evenaar ligt. Op deze plek aangeduid met twee cirkels langs beide kanten van de weg uiteraard voor die ultieme foto gegaan. Bij gebrek aan water en een kom om het te zien kolken kon de bevestiging van het noordelijk- en zuidelijk halfrond niet geheel aangenomen worden.
Ook hebben we nog een prachtige bootsafari gemaakt op het Kazinga kanaal. Daarvoor moesten we eerst een deel van het park door en dat werd gelijk beloond met een groep olifanten die daar langs de weg stonden. De dubbeldeksboot tocht leverde weer andere mooie zichten op van het wild aan de oevers van dit kanaal. En raar maar waar er leven dus gewoon mensen in dit reservaat. Een compleet vissersdorp is daar, alleen de huisjes zijn verplaatst naar wat hoger gelegen gebied omdat de nijlpaarden en krokodillen een gevaar waren voor de bewoners.
Na de tocht kregen we nog een extraatje te zien. Er waren enkele leeuwen gespot in een boom en daar stonden inmiddels 6 busjes of andere 4wheel voertuigen omheen. Wij dus ook en het was een super gezicht drie leeuwen daar, allereerst zelf zien te vinden en toen langdurig te begluren.
Queen Elizabeth National Park (Hill)
Om wild goed te spotten moet je soms erg vroeg je bed uit en dat was vandaag het geval. Een deel van het park werd bezocht dat door brand flink was getroffen. Grote stukken waren zwartgeblakerd en evengoed waren daar antilopen aan het grazen naar de inmiddels al weer wat groener wordende delen. Chauffeur Steven had kennelijk iets bijzonders gezien en verlegde zijn weg voor off-road. Eigenlijk niet toegestaan en het risico voor een boete van 150 dollar. Maar goed gedaan, want zo kregen we wel zicht op een paar leeuwen; twee vrouwtjes, een mannetje en 5 welpen. Het moest wel allemaal snel op de foto. Verder was de gamedrive ook nog steeds de moeite waard met de vele antilopen, buffels en vogels.
Ook hier rijden mensen op de fiets door het National Park om hun waren dorpjes verderop aan de man te brengen. Een fiets compleet volgehangen met trossen bananen. En als je dan een lekke band rijdt is de andere verkoper niet te beroerd om even te helpen. Inmiddels heb ik begrepen dat de combinatie mens op de fiets en de wilde dieren niet altijd goed uitpakt. Voor deze morgen stonden er zo’n 3 fietsers als ‘beschermer’ op te treden voor het geval dat.
In de middag hebben we nog vier uur geploeterd in het tropisch regenwoud. Een wandeling door de jungle opzoek naar chimpansees. Alleen in het begin was er een smal pad, maar al snel was het alleen maar proberen de gids te volgen in zijn strijd met allerlei obstakels. Hoewel er zo’n 150 exemplaren in dit gebied verblijven lukte het ons om er uiteindelijk één chimpansee te vinden, die er al weer snel vandoor ging. Daarna heb ik nog wat geluiden van apen gehoord en die proberen te traceren, maar dat is helaas niet gelukt. Het was een mooie wandeling, hoewel het resultaat enigszins tegenviel.
Queen Elizabeth National Park (Kanungu District, Kihihi Town)
Een rit van enkele uren om weer een ander deel van het National Park te bereiken. De hele route ernaartoe is overigens National Park en de vegetatie verandert met enige regelmaat. De wegen daarentegen niet, het blijft erg hobbelen en het is verder erg stoffig. Van de enkele voertuigen die passeerden was de meest opvallende wel de vrachtauto waarvan de laadbak helemaal volgestouwd was met personen geschat aantal 40. Deze manier van vervoer is op die plek het openbaar vervoer.
Aan het eind van de ochtend nog een gamedrive gemaakt in het park, sector Ishasha waar vooral de boomklimmende leeuwen te vinden zijn. Juist vandaag hadden de leeuwen kennelijk niet teveel zin om te klimmen. Wij hebben er geen gezien en ook niet op de grond tussen het gras. Wel jammer, maar we hadden gelukkig een paar dagen geleden wat meer mazzel en al enkele leeuwen gezien. Volgens de ranger was er vandaag nog geen leeuw in de bomen gezien.
Na de middag werden we achtergelaten bij een geweldige locatie, een grote tuin met traditionele gebouwtjes die als slaapvertrek dienen. Ook heel prettig een zwembad en na een periode van vier dagen ‘uit de lucht’ was hier ook gelegenheid om even gebruik te maken van internet.
Kanungu District, Kihihi Town – Nkuringo
Na een lange rit over vaak onbegaanbare wegen bereikten we na ruim zes uur de plaats waar we twee nachten gaan doorbrengen. Onderweg reden we door kleine dorpjes waar zo op het oog flink armoede heerste. Veel ondervoede kinderen in versleten kleding, maar toch weer zo enthousiast als je voorbij reed. Zo vlakbij de grens met Kongo en Rwanda was er ook nog een groot vluchtelingenkamp opgezet. Een heel bijzonder gezicht met tenminste 330 witte tenten van de UNHCR en de vele mensen die daar rondliepen. Volgens Steven is het een tijdelijk vluchtelingenkamp en gaan de mensen na enige tijd terug naar hun eigen land.
De accommodatie bestaat uit een grote bungalowtent met een houten vloer en daarachter een aanbouw voor douche en toilet. En het bijzondere van deze accommodatie is dat het mooi gelegen is aan het Mutandameer. Een goede uitvalsbasis voor de gorilla tracking. Wij gaan die niet doen, maar morgen gaan we een heel andere uitdaging tegemoet.
Doeg!
-
21 Juli 2012 - 14:52
Bromsnor :
Hallo lex,
Ja ook hier heb ik wat mussen bij mijn voerkorf.,,vindt ik wat egelpoep in mijn tuin en in de boom aan de overkant van de straat zijn twee eksters aan het vechten..
Is toch wat anders als de leeuwen, chimps, hypo's en andere beestjes die ik op jou foto's zie.
Beleef en geniet er van..
Brom.
-
21 Juli 2012 - 15:44
Dirk:
Strooien met vreemde talen? Nou, dat kan ik ook. Jij in het Ugandees? Laat mij het dan maar doen in het Keniaans, in het daar gesproken "Swahili" Probeer het maar te vertalen in het Nederlands.
Jwewe juu ya safari huko na kwenda katika safari nchini Kenya.
Alex geniet van alles wat je nu meemaakt en ziet. In januari was ik ook op safari. In Kenia. En... het zien van alle wilde dieren daar is geweldig. Niet zoals in Artis achter tralies maar in de natuur. Soms voor ons wel eens angstig maar indrukwekkend. En "the big five?" Ga voor nummer 5. Het is mij niet gelukt op mijn reis. Misschien lukt het jou wel. Het is goed om er eens voor wat dagen tussenuit te zijn. Werken en ontspanning. Dat is wat iedereen wilt. Geniet er van. -
22 Juli 2012 - 08:22
Wim Slootmaker:
Hallo Alex.
Bedankt weer voor je verslag.
Geniet vooral van deze prachtige indrukwekkende safari.Ik doe dat al als ik je verslag lees. Laat staan als je er er zelf bij bent.
Ik ben net terug uit Nijmegen, waar ik voor de 33e maal de Nijmeegse Vierdaagse heb gelopen. Ook deze keer was het weer een geweldige ervaring, die ik zonder problemen heb volbracht.
HG Wim en Maatje
-
22 Juli 2012 - 09:00
Lyda:
He Alex,
In een woord geweldig!
We hebben weer van je belevenissen genoten, ga zo door.
Groetjes vanuit een eindelijk zonnig Zaantje.
Lyda, Nick en Martijn. -
22 Juli 2012 - 09:05
Nick:
Hoi Alex en Ruud,
What can I say???
De foto' s en verslag zeggen meer dan genoeg, fantastisch.
Geniet ervan voordat je weer terug moet.
groetjes,
Nick -
22 Juli 2012 - 11:06
Bert En Margaret:
Hallo Alex en Ruud,
Jammer, dat jullie, al varende op de Nijl, de zon niet hebben zien opkomen en dat jullie het bommetje van het nijlpaard niet op de gevoelige plaat hebben kunnen vastleggen.
Gemiddeld zo'n 1500 kg. waterverplaatsing..., wow. Jullie hebben het met eigen ogen gezien!
Wat een geluk, dat je geen nadelige gevolgen hebt ondervonden van de lafhartige steekpartij,
anders had je de safaritocht vroegtijdig moeten beëindigen.
Ook wij genieten van jong leven in en rond de vijver en de singels..., en ook wij zien wekelijks de
taakgestraften, hier in het oranje gekleed, onder toezicht werken bij de plantsoenendienst.
Om wild te willen spotten, kun je het beste vroeg in de veren en vroeg in de kleren.
Dat deden wij ook tijdens onze rondreizen door Canada en de Verenigde Staten!
Dankzij de ongehoorzaamheid van chauffeur Steven, die een boete van $ 150,00 riskeerde, hebben jullie nog een leeuw, leeuwin en twee welpjes gezien..., lucky boys!!!
Tenslotte zien jullie ook nog een groot vluchtelingenkamp..., dan wordt je weer met de neus op de feiten gedrukt. Zoveel tegenstrijdigheden..., er is nog een hoop werk te doen!
Ontvang onze hartelijke vanuit een zonnig Utrecht.
Bert en Margaret
-
22 Juli 2012 - 11:59
Ronald Bergkamp:
Leuk verslag weer en super mooie foto's. Geniet nog van je vakantie. gr. Ronald -
22 Juli 2012 - 19:18
Marlies En Hub,:
Hoi Alex, de foto's die je bij dit verslag hebt, doen ons weer terugdenken aan onze 1e grote vakantie, die naar Kenya en Tanzania in 1975 waar wij ook zo genoten hebben van luxe (het Reef hotel in Mombasa) en daarna van de safari met de schitterende lodges en alles wat de natuur daar aan moois te bieden heeft. Het blijft steeds weer facineren als je de bekende dingen weer terugziet in een documentaire, film, reisverslag of zo. Ik hoop dat je ons nog veel van dit moois zult laten zien met een leuk verslag daarbij. We genieten er echt van.
Geniet ook maar verder.
Veel groeten van
MNarlies en Hub
-
23 Juli 2012 - 20:53
Peter D:
Hoi Alex, verschrikkelijk mooi verhaal bij een mooie reis. geweldig hoe je alles weer op papier zet. De foto's zeggen ook dat het geweldig was. Jammer dat je geen bommetjes foto heb kunnen maken, Have fun my friend.
-
24 Juli 2012 - 19:02
Gerrit:
Nou weer een heel verhaal vol belefenissen.
Zo te lezen vermaak je je best en zijn er genoeg foto momenten.
Nog even vol houden want de big five heb je nog niet bij elkaar
maar wie weet.
Geniet van je vakantie.
groetjes
Gerrit en Marjolein./ -
25 Juli 2012 - 16:08
André.:
Ik kan heel kort zijn Alex, wéééér een prachtig verhaal. -
28 Juli 2012 - 10:05
Joke:
wat een fantastische reis geniet ervan ik vertrek straks naar Cyprus heel iets anders maar wie weet wat ik daar tegen ga komen
groetjes en tot volgende week Joke
-
05 Augustus 2012 - 12:19
Steef:
Hoi Alex
Nou dat is nog eens wat anders dan artis! Wow, gaaf zeg om apen te zien. Vooral die foto met mama en kids apen.
Haha, de vrouwen worden niet geboeid daar? Nou misschien was zij niet zo gevaarlijk. Alhoewel ik wel in mijn studie heb gehad dat vrouwen minder vaak crimineel zijn, maar als ze het zijn, zijn ze ook heel erg ;) In ieder geval geen gele trui kopen daar en daarmee rondlopen begrijp ik ;)
grtjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
