vrijetijdsbesteding en werk
Door: alex
Blijf op de hoogte en volg Alex
19 Augustus 2012 | Zuid Sudan, Yambio
Allereerst wil ik jullie bedanken voor de berichten op facebook en op deze site. Vooral toen het een beetje tegenzat wat gezondheid betrof is het fijn om die opbeurende reacties te krijgen. Het viel me trouwens mee dat er geen duim van ‘vind ik leuk’ was aangeklikt op facebook, dat vind ik dan weer leuk.
Ik heb geen last meer van de malaria en het lijkt erop dat de infectie aan mijn voet grotendeels is bedwongen. Het dagelijkse bezoek aan de dokter in het ziekenhuisje op de compound is inmiddels gewijzigd in om de dag en nog steeds wordt dan de wond door de dokter ontsmet en opnieuw verbonden.
Drukte tijdens het missiewerk in donker Afrika. Het is dus zeker niet zo dat ik gedurende mijn verblijf in Yambio de hele dag lekker niks zit te doen. Er wordt gewoon gewerkt, alleen op een niet te vergelijken wijze als in Nederland. Natuurlijk valt het deels wel mee, maar ik zal in deze aflevering toch ook eens gaan verwoorden wat ik hier allemaal in mijn vrije tijd doe. Eerlijk gezegd bezit ik niet zoveel vrije tijd omdat wij hier elke dag 24 uur aan het werk zijn…, tenminste in ieder geval van 08.00 uur tot 16.00 uur en daarna zo af en toe buiten deze tijden om, om wat rapportages af te maken die het hoofdkwartier in Juba wenst te ontvangen.
En momenteel ben ik aangesteld als de vervanger van de vervanger van Maria. Zij is verantwoordelijk voor dagelijkse rapportage van GCVPP. Deze afkorting staat voor Gender, Child and Vulnerable Person Protection. Van de 3 CSB’s; Maridi, Ezo en Yambio komen de rapportages per e-mail binnen bij het SHQ en ik moet daar dan een pakkend geheel van maken. De UN zou de UN niet zijn als van deze dagrapportages ook weer een weekrapportage moet worden samengesteld. Dus dat heb ik inmiddels ook gedaan.
Tevens ben ik vervanger van Sabina als zij volgende week met verlof gaat. En Sabina is weer verantwoordelijk voor de dagelijkse rapportages op gebied van Reform & Restructuring (R&R) van de eerder genoemde CSB’s. En je raadt het al, ook daar wordt een weekverslag van verwacht.
Uiteraard moet het kunstje wel nog even worden eigengemaakt en daarmee helpt Sabina gelukkig wel. Wat ik er wel leuk aan vind is dat op deze manier duidelijk wordt waarmee de UNPOL zich ook bemoeid. Het gaat wat verder dan alleen co-locaten met hoger kader bij CID en Traffic, het geeft meer de dagelijkse politiële ‘rechtsgang’ weer.
Tot aan 28 augustus zijn deze 2 baantjes dus mijn werk. De dag daaropvolgend komt Maria weer terug en neemt zij deze bezigheden weer van mij over. Ik moet dan nog wel iemand vinden die die ene woensdag gaat verzorgen en ik moet dan natuurlijk ook nog even die persoon instructie geven hoe dat te moeten doen.
Terug naar mijn vrije tijd. Wekelijks maak ik een korte rapportage van de bezigheden van Ruud en mij in Yambio. Deze rapportage wordt verzameld door de senior in Juba, die de rapportages van de verschillende werkgebieden in Zuid-Sudan verzamelt en uiteindelijk doorstuurt naar Nederland. Zo blijft men daar ook enigszins op de hoogte met ons werk en de voortgang daarvan.
Verder ben ik natuurlijk behoorlijk druk met het wekelijkse verslag op waarbenjij.nu. Ik begin meestal al kort nadat het laatste verslag is geplaatst aan het samenstellen van een nieuw verslag. Gaande de week wordt het steeds uitgebreider en kan ik ook vaak de actualiteit er nog in kwijt. Een verslag zonder foto’s is natuurlijk wel heel kaal, dus ga ook nog even op zoek naar wat mooie plaatjes. Dus er zit toch wel wat werk in.
En omdat het schrijven mij kennelijk ook nog wel aardig afgaat ben ik ook nog een soort hoofdredacteur van een Nieuwsbrief UNMISS. Deze Nieuwsbrief is onder andere bestemd voor familie, ex-, huidige- en toekomstige UNMISS-ers. Het wordt ook gestuurd aan het ministerie van Veiligheid en Justitie, de UN in New York, vertegenwoordigers van de korpsen die politiepersoneel uitzenden en de Koninklijke Marechaussee. De Nieuwsbrief is niet geheel vrijblijvend omdat het ministerie dit nadrukkelijk verlangd van de missiegangers. Vanwege het vertrek van Fred van het KLPD, die altijd een Nieuwsbrief Uitzendingen (van alle missies) verzorgde is dit ook een vervanging van dat magazine. Tenminste een zeer bescheiden vervanging. Inmiddels zijn er al 2 Nieuwsbrieven verschenen en voor eind augustus/begin september komt nummer 3. Als alles een beetje meezit dan zal nummer 4 aan het einde van mijn missie worden uitgebracht, waarna anderen uit UNMISS 2 dit (moeten) gaan voortzetten.
Verder houd ik nog eens een dagboek voor mijzelf bij. Dus elke dag schrijf ik wat ik zoal heb gedaan en beleefd.
De huiselijke bezigheden gaan hier, net als in Nederland ook gewoon door. Wassen en strijken is zoiets, maar wat denk je van AL je wasgoed strijken. Omdat er kennelijk van die insecten zijn die het wel plezierig vinden om in net gewassen kleding hun eitjes te leggen, is het belangrijk om AL je wasgoed te strijken. Dit om de eitjes kapot te maken, dus zelfs onderbroeken en sokken strijken. Hoe verzin je het. Doe je dit niet dan loop je het risico dat die beestjes op enig moment door je huid je lichaam weten binnen te dringen en daar hun eigen vrolijke leventje verder gaan voortzetten.
Bij gebrek aan een cateringbedrijfje op de compound koken Ruud en ik bijna elke dag zelf. Omdat de verse spullen op de markt veelal niet voorradig zijn en ook nog eens schrikbarend duur zijn, put ik uit mijn voorraadkist ‘vriesdroogvoer’. Dit eten, dat veelal in de outdoor-sport wordt genuttigd, smaakt prima en geeft ook nog wat vitamines. De bevoorrading van deze buitensportvoeding verloopt via mijn zus Lyda en zwager Nick uit Zaandam.
Maar ook pasta doet het goed en eigenlijk hebben we geen klagen over het avondeten. Trouwens ook niet over het ontbijt en lunch, maar dat is dan witbrood met zo af en toe een korreltje zand in het deeg meegekneed. De smeerkaas kan met enige regelmaat worden afgewisseld met leverpastei en hagelslag en de inhoud uit twee potten chocopasta (die eigenlijk niet opgestuurd hadden mogen worden).
Over de afwas hebben we een prima regeling met elkaar getroffen. De ene week wast Ruud en hanteer ik de theedoek en de andere week hanteer ik de theedoek en wast Ruud. Zo is het mooi eerlijk verdeeld, toch?!
Sporten is er de laatste tijd niet meer van gekomen. Eerst de vakantie, daarna de long range patrol en toen mijn malaria en infectie aan mijn voet. Dus 3 keer per week geen 30 minuten hardlopen en ruim een uur uitzweten. De daarmee vrijkomende tijd heb ik zeker op een passende wijze weten te gebruiken.
Maandag was er ‘opstand’ voor het toegangshek van de compound. Het burger personeel van de UN had een staking uitgeroepen en blokkeerde daarbij de toegang tot de compound. De schoonmakers, de beveiliging en andere burgers in dienst bij de UN, eisten dat hun loon in US dollars zou worden uitbetaald in plaats van de Zuid-Sudanese pond. Aan de toegangspoort werden, op papier geschreven, leuzen opgehangen, er werd een petitie aangeboden en er werd ook nog eens een (protest)lied gezongen. Na dit alles hebben we ze die dag niet meer gezien en de volgende dag zijn ze weer aan het werk gegaan. Trouwens wel gedurfd omdat bijna al het burgerpersoneel nog maar net een maand aan het werk is. Ook in Juba had men kennelijk dezelfde eisen laten horen want ook daar had men gestaakt. Dat kwam ik dan weer te weten omdat een UN-vlucht was verlaat vanwege de staking.
En toch was er de afgelopen week evengoed wel weer wat nieuws te doen. Ik heb een aantal keren lesgegeven aan een groep van de verkeerspolitie. De onderwerpen die werden behandeld waren; enforcement of traffic law, checkpoints (en alles wat daarbij komt kijken) en First Aid. De eerste 2 onderwerpen werden gegeven tussen de autowrakken en onder de grote mangoboom op het terrein van de verkeerspolitie en voor de eerste hulp zijn de jongens en meisjes opgehaald en is de les door de dokter op onze compound gegeven. Ook bij deze groep politiemensen van de SSNPS is het enthousiasme groot om te leren.
Overigens ook hier is de politie in verandering, het heet sinds een maand; South Sudanese National Police Service. Verder gaat het werk, en is de organisatie, nog steeds zoals een maand eerder en lijkt de wijziging in naam het enige te zijn.
En omdat wij een kantoorruimte extra hebben gekregen moest er ook nog even een verbouwinkje plaatsvinden van de ruimtes die ons nu ter beschikking staan. Er werd begonnen met het uitzoeken of er niets kon worden weggegooid aan oude papieren. Nou dat was snel gedaan, de gehele inhoud van de ordner van GCVPP heb ik door de papierversnipperaar geschoven. Even kwam er nog een verontrustende opmerking dat dit niet kon… Aangezien er alleen maar papieren in zaten van 2009 t/m 2011 heb ik toch wel kunnen ‘verantwoorden’ dat er toch niemand meer aandacht voor zou hebben. Ik heb Sabina voorgesteld ook haar ordners R&R te schonen, maar dat deed ze toch liever zelf. Ik denk zomaar dat er uit die ordners niet veel zal worden weggegooid. Vervolgens werd op een vakkundige wijze een gat gemaakt in de tussenschotten van de toen nog vier afzonderlijke ruimtes. Op deze manier kan gewoon binnendoor van de ene naar de andere ruimte worden gelopen en ook lijkt het allemaal wat ruimer. Omdat men er nog niet helemaal uit was waar welk bureau zou moeten komen te staan, heb ik één bureau ongeveer in elke hoek helpen neerzetten. Toen het nog niet duidelijk was, heb ik aan mijn stutten getrokken en heb maar de dagelijkse boodschappen gedaan in Yambio. Natuurlijk ook erg belangrijk en toen ik na 20 minuten terugkwam was men er nog niet uit.
Inmiddels staat het allemaal op z’n plek en zal er nog wat meer tussenwand moeten worden gedemonteerd om het helemaal af te hebben.
Het ziet er allemaal weer ff beter uit, niet mooier want het blijft natuurlijk UN en dan krijg je pas nieuw als het echt niet meer op te knappen valt.
Doeg!
Ik heb geen last meer van de malaria en het lijkt erop dat de infectie aan mijn voet grotendeels is bedwongen. Het dagelijkse bezoek aan de dokter in het ziekenhuisje op de compound is inmiddels gewijzigd in om de dag en nog steeds wordt dan de wond door de dokter ontsmet en opnieuw verbonden.
Drukte tijdens het missiewerk in donker Afrika. Het is dus zeker niet zo dat ik gedurende mijn verblijf in Yambio de hele dag lekker niks zit te doen. Er wordt gewoon gewerkt, alleen op een niet te vergelijken wijze als in Nederland. Natuurlijk valt het deels wel mee, maar ik zal in deze aflevering toch ook eens gaan verwoorden wat ik hier allemaal in mijn vrije tijd doe. Eerlijk gezegd bezit ik niet zoveel vrije tijd omdat wij hier elke dag 24 uur aan het werk zijn…, tenminste in ieder geval van 08.00 uur tot 16.00 uur en daarna zo af en toe buiten deze tijden om, om wat rapportages af te maken die het hoofdkwartier in Juba wenst te ontvangen.
En momenteel ben ik aangesteld als de vervanger van de vervanger van Maria. Zij is verantwoordelijk voor dagelijkse rapportage van GCVPP. Deze afkorting staat voor Gender, Child and Vulnerable Person Protection. Van de 3 CSB’s; Maridi, Ezo en Yambio komen de rapportages per e-mail binnen bij het SHQ en ik moet daar dan een pakkend geheel van maken. De UN zou de UN niet zijn als van deze dagrapportages ook weer een weekrapportage moet worden samengesteld. Dus dat heb ik inmiddels ook gedaan.
Tevens ben ik vervanger van Sabina als zij volgende week met verlof gaat. En Sabina is weer verantwoordelijk voor de dagelijkse rapportages op gebied van Reform & Restructuring (R&R) van de eerder genoemde CSB’s. En je raadt het al, ook daar wordt een weekverslag van verwacht.
Uiteraard moet het kunstje wel nog even worden eigengemaakt en daarmee helpt Sabina gelukkig wel. Wat ik er wel leuk aan vind is dat op deze manier duidelijk wordt waarmee de UNPOL zich ook bemoeid. Het gaat wat verder dan alleen co-locaten met hoger kader bij CID en Traffic, het geeft meer de dagelijkse politiële ‘rechtsgang’ weer.
Tot aan 28 augustus zijn deze 2 baantjes dus mijn werk. De dag daaropvolgend komt Maria weer terug en neemt zij deze bezigheden weer van mij over. Ik moet dan nog wel iemand vinden die die ene woensdag gaat verzorgen en ik moet dan natuurlijk ook nog even die persoon instructie geven hoe dat te moeten doen.
Terug naar mijn vrije tijd. Wekelijks maak ik een korte rapportage van de bezigheden van Ruud en mij in Yambio. Deze rapportage wordt verzameld door de senior in Juba, die de rapportages van de verschillende werkgebieden in Zuid-Sudan verzamelt en uiteindelijk doorstuurt naar Nederland. Zo blijft men daar ook enigszins op de hoogte met ons werk en de voortgang daarvan.
Verder ben ik natuurlijk behoorlijk druk met het wekelijkse verslag op waarbenjij.nu. Ik begin meestal al kort nadat het laatste verslag is geplaatst aan het samenstellen van een nieuw verslag. Gaande de week wordt het steeds uitgebreider en kan ik ook vaak de actualiteit er nog in kwijt. Een verslag zonder foto’s is natuurlijk wel heel kaal, dus ga ook nog even op zoek naar wat mooie plaatjes. Dus er zit toch wel wat werk in.
En omdat het schrijven mij kennelijk ook nog wel aardig afgaat ben ik ook nog een soort hoofdredacteur van een Nieuwsbrief UNMISS. Deze Nieuwsbrief is onder andere bestemd voor familie, ex-, huidige- en toekomstige UNMISS-ers. Het wordt ook gestuurd aan het ministerie van Veiligheid en Justitie, de UN in New York, vertegenwoordigers van de korpsen die politiepersoneel uitzenden en de Koninklijke Marechaussee. De Nieuwsbrief is niet geheel vrijblijvend omdat het ministerie dit nadrukkelijk verlangd van de missiegangers. Vanwege het vertrek van Fred van het KLPD, die altijd een Nieuwsbrief Uitzendingen (van alle missies) verzorgde is dit ook een vervanging van dat magazine. Tenminste een zeer bescheiden vervanging. Inmiddels zijn er al 2 Nieuwsbrieven verschenen en voor eind augustus/begin september komt nummer 3. Als alles een beetje meezit dan zal nummer 4 aan het einde van mijn missie worden uitgebracht, waarna anderen uit UNMISS 2 dit (moeten) gaan voortzetten.
Verder houd ik nog eens een dagboek voor mijzelf bij. Dus elke dag schrijf ik wat ik zoal heb gedaan en beleefd.
De huiselijke bezigheden gaan hier, net als in Nederland ook gewoon door. Wassen en strijken is zoiets, maar wat denk je van AL je wasgoed strijken. Omdat er kennelijk van die insecten zijn die het wel plezierig vinden om in net gewassen kleding hun eitjes te leggen, is het belangrijk om AL je wasgoed te strijken. Dit om de eitjes kapot te maken, dus zelfs onderbroeken en sokken strijken. Hoe verzin je het. Doe je dit niet dan loop je het risico dat die beestjes op enig moment door je huid je lichaam weten binnen te dringen en daar hun eigen vrolijke leventje verder gaan voortzetten.
Bij gebrek aan een cateringbedrijfje op de compound koken Ruud en ik bijna elke dag zelf. Omdat de verse spullen op de markt veelal niet voorradig zijn en ook nog eens schrikbarend duur zijn, put ik uit mijn voorraadkist ‘vriesdroogvoer’. Dit eten, dat veelal in de outdoor-sport wordt genuttigd, smaakt prima en geeft ook nog wat vitamines. De bevoorrading van deze buitensportvoeding verloopt via mijn zus Lyda en zwager Nick uit Zaandam.
Maar ook pasta doet het goed en eigenlijk hebben we geen klagen over het avondeten. Trouwens ook niet over het ontbijt en lunch, maar dat is dan witbrood met zo af en toe een korreltje zand in het deeg meegekneed. De smeerkaas kan met enige regelmaat worden afgewisseld met leverpastei en hagelslag en de inhoud uit twee potten chocopasta (die eigenlijk niet opgestuurd hadden mogen worden).
Over de afwas hebben we een prima regeling met elkaar getroffen. De ene week wast Ruud en hanteer ik de theedoek en de andere week hanteer ik de theedoek en wast Ruud. Zo is het mooi eerlijk verdeeld, toch?!
Sporten is er de laatste tijd niet meer van gekomen. Eerst de vakantie, daarna de long range patrol en toen mijn malaria en infectie aan mijn voet. Dus 3 keer per week geen 30 minuten hardlopen en ruim een uur uitzweten. De daarmee vrijkomende tijd heb ik zeker op een passende wijze weten te gebruiken.
Maandag was er ‘opstand’ voor het toegangshek van de compound. Het burger personeel van de UN had een staking uitgeroepen en blokkeerde daarbij de toegang tot de compound. De schoonmakers, de beveiliging en andere burgers in dienst bij de UN, eisten dat hun loon in US dollars zou worden uitbetaald in plaats van de Zuid-Sudanese pond. Aan de toegangspoort werden, op papier geschreven, leuzen opgehangen, er werd een petitie aangeboden en er werd ook nog eens een (protest)lied gezongen. Na dit alles hebben we ze die dag niet meer gezien en de volgende dag zijn ze weer aan het werk gegaan. Trouwens wel gedurfd omdat bijna al het burgerpersoneel nog maar net een maand aan het werk is. Ook in Juba had men kennelijk dezelfde eisen laten horen want ook daar had men gestaakt. Dat kwam ik dan weer te weten omdat een UN-vlucht was verlaat vanwege de staking.
En toch was er de afgelopen week evengoed wel weer wat nieuws te doen. Ik heb een aantal keren lesgegeven aan een groep van de verkeerspolitie. De onderwerpen die werden behandeld waren; enforcement of traffic law, checkpoints (en alles wat daarbij komt kijken) en First Aid. De eerste 2 onderwerpen werden gegeven tussen de autowrakken en onder de grote mangoboom op het terrein van de verkeerspolitie en voor de eerste hulp zijn de jongens en meisjes opgehaald en is de les door de dokter op onze compound gegeven. Ook bij deze groep politiemensen van de SSNPS is het enthousiasme groot om te leren.
Overigens ook hier is de politie in verandering, het heet sinds een maand; South Sudanese National Police Service. Verder gaat het werk, en is de organisatie, nog steeds zoals een maand eerder en lijkt de wijziging in naam het enige te zijn.
En omdat wij een kantoorruimte extra hebben gekregen moest er ook nog even een verbouwinkje plaatsvinden van de ruimtes die ons nu ter beschikking staan. Er werd begonnen met het uitzoeken of er niets kon worden weggegooid aan oude papieren. Nou dat was snel gedaan, de gehele inhoud van de ordner van GCVPP heb ik door de papierversnipperaar geschoven. Even kwam er nog een verontrustende opmerking dat dit niet kon… Aangezien er alleen maar papieren in zaten van 2009 t/m 2011 heb ik toch wel kunnen ‘verantwoorden’ dat er toch niemand meer aandacht voor zou hebben. Ik heb Sabina voorgesteld ook haar ordners R&R te schonen, maar dat deed ze toch liever zelf. Ik denk zomaar dat er uit die ordners niet veel zal worden weggegooid. Vervolgens werd op een vakkundige wijze een gat gemaakt in de tussenschotten van de toen nog vier afzonderlijke ruimtes. Op deze manier kan gewoon binnendoor van de ene naar de andere ruimte worden gelopen en ook lijkt het allemaal wat ruimer. Omdat men er nog niet helemaal uit was waar welk bureau zou moeten komen te staan, heb ik één bureau ongeveer in elke hoek helpen neerzetten. Toen het nog niet duidelijk was, heb ik aan mijn stutten getrokken en heb maar de dagelijkse boodschappen gedaan in Yambio. Natuurlijk ook erg belangrijk en toen ik na 20 minuten terugkwam was men er nog niet uit.
Inmiddels staat het allemaal op z’n plek en zal er nog wat meer tussenwand moeten worden gedemonteerd om het helemaal af te hebben.
Het ziet er allemaal weer ff beter uit, niet mooier want het blijft natuurlijk UN en dan krijg je pas nieuw als het echt niet meer op te knappen valt.
Doeg!
-
19 Augustus 2012 - 10:33
Nick:
Ha die Alex,
Goed te lezen dat je de slag met malaria gewonnen hebt en dat de ontsteking op je voet ook al weer beter gaat. Leuk te lezen hoe je de "vrije" tijd doorbrengt, altijd wat te doen dus. We vroegen ons al af hoe het moet zijn om je verslagen in een keer te typen, maar nu begrijp ik dat je steeds een stukje klaar zet, handig hoor! Inmiddels is er al weer een zending "droog"voer naar je onderweg, aangevuld met andere, hopelijk, lekkere dingen. Hier in Zaandam mogen we niet klagen over het weer, vandaag zo 'n 32 graden, afgelopen vrijdag eindelijk weer eens naar Castricum geweest, heerlijk om weer even in zee te zwemmen, dat zul je wel missen, wij in iedergeval wel, we konden niet even een bakkie bij je komen doen.
Hoe je haaks en de groeten aan je buddy. -
19 Augustus 2012 - 10:56
Monique Neels:
Mooi dat t weer beter gaat. Goed begin van de zondag dienst, even jouw verslag lezen, kopje koffie erbij, ventilator op 10, tis ondertussen 28 graden hier op t bureau en het kwik zal stijgen tot boven de 30 graden. Niet normaal voor Nederlandse begrippen.
Succes met je werkzaamheden, pas op jezelf, dikke kus Monique -
19 Augustus 2012 - 10:58
Lyda:
He Alex,
Gelukkig weer een normaal zondagochtendritueel. Even de computer aan om te kijken of er al een verslag gepost is en jawel, dus lezen maar weer.
Ik ben blij dat de algehele gezondheid met sprongen vooruit gaat, nog even en je bent weer helemaal de oude.
Je hebt het bijna nog drukker met de huishoudelijke beslommeringen dan met het echte werk. Maar goed beter alles strijken dan op een gegeven moment met allerlei beestjes in je lijf rondlopen.
In opstand komen terwijl je nog maar een maand aan het werk bent dat gebeurt in Nederland niet zo snel,
maar zijn hun eisen nu ook nog ingewilligd?
Hier gaat alles zijn gangetje. Het levenstempo moet alleen drastisch aangepast worden want het is behoorlijk heet, dus zodra je iets doet loopt het zweet langs je heen.
Straks gaan we maar even naar Utrecht een verrassingsbezoekje brengen aan je zus en zwager.
Vanuit een erg warm Zaantje groetjes ook aan Ruud.
Doeg!
-
19 Augustus 2012 - 12:05
Peter:
Hey Alex!
Vroeger, toen wij nog jong en knap waren, bestond er een functie met de naam 'schrijver'. Een administratieve taak die naar ik meende was uitgestorven. Jij hebt hem zo te lezen weer nieuw leven in geblazen! Knap hoor wat je allemaal in 24 uur weet te persen. Ik ga er van uit dat je af en toe ook nog een paar uurtjes slaapt?
Goed om te lezen dat je gezondheid weer terug komt. Malaria is niet fijn en zo'n ontstoken voet lijkt me erg pijnlijk en onhandig.
Pas goed op jezelf en op elkaar en kom straks weer behouden in NL!
-
19 Augustus 2012 - 12:21
Wim Slootmaker:
Dag Alex.
Zojuist weer je verslag tot me genomen. We zijn harstikke blij dat alles weer de goede kant opgaat qua gezondheid. Het is toch wel eens effen fijn als de boog niet zo gespannen staat en je rustig aan moet doen, ja toch.....?
Nu begrijpen we ook hoe het komt dat je verslagen zo uitgebreid zijn en actueel. Achteraf bezien nog begrijpelijk ook. Dagelijks je opgestarte verslag bijwerken levert het minste werk op.
Zoals je al in eerdere verslagen hebt kunnen lezen is het weer in Nederland en dus ook specifiek in Zeeland best "goed" te noemen. De afgelopen week hebben we reuze weer gehad. Lekker in de schaduw en niets doen.....! Jammer voor de schoolkinderen die de afgelopen week al in de schoolbanken moesten vertoeven en dat met zulk weer!
Fijn om te lezen dat je je "vrije" tijd goed kunt doorgrengen en dat je je daardoor niet verveelt.
Wij wensen je verder een genoeglijke zondag en term en zien je volgende verslag weer met spanning tegemoet.
HG Maatje en Wim -
19 Augustus 2012 - 13:32
Brom :
Dag jochie..
Er maar weer even voor gaan ziten om je verslag te lezen. Zag dat je dit maal wel "wat kort van stof was". :-)
Zoals gewoonlijk eerst de foto's aangeklikt. Zie dan een club "studenten" met de meest uiteenlopende
kleding. Wit / zwart /camoufage met een blauwe baret/ zwarte baret/ pet of een combinatie van dit alles. De baasjes zitten, zoals gewoonlijk. wel vooraan zo te zien. ( Net die foto van de resevisten die op het bureau hangt )
Voor het weer had je niet weg hoeven aan. Inmiddels , rond het middaguur, de 30 graden+ bereikt. Hoezo opwarming van de aarde...
Via facbook contacten de groeten mogen ontvangen. Je weet dat ik O zo handig ben met die dingen dus op deze wijze de groeten terug.
He maatje het gaat je goed.
Ps. wij gaan wel een keertje extra varen voor jou hoor... om toch aan de uren te komen...
Brom
-
19 Augustus 2012 - 14:16
Hans Van Kouwen:
Alex,
Blij dat het allemaal weer beter gaat met je. Je kan gelukkig weer schrijven, les geven en afdrogen. Kennelijk heeft de senior in Juba jouw verhalen op deze site ook gevolgd waardoor jij nu al die rapportages mag maken. Als je misschien nog een paar minuten per dag overhoudt kan je eens denken aan een column in een krant of zo.
Kan Ruud jou misschien eens lesgeven in afwassen want daar heb jij kennelijk een hekel aan. Gaat het met het bereiden van het eten ook zo, de ene dag kookt Ruud en dek jij de tafel en de ander dag dek jij de tafel en kookt Ruud? Hahahaha.
Let je wel op met het lesgeven onder die mangoboom. Mango´s hebben de neiging een keer naar beneden te vallen.....
Ik wacht weer op het volgend verhaal, die je inmiddels al weer aan het schrijven bent.
Gegroet,
Hans van Kouwen -
19 Augustus 2012 - 19:31
André Van Der Kolk:
Hallo Alex,
Blij om te horen dat je de malaria hebt overwonnen en dat de genezing van de wond aan je voet ook helemaal de goede kant op gaat.
Tja UN, je blijft rapportages schrijven. Je moet je er even voor zetten maar dan heb je ook een goed gevoel dat je het weer gedaan hebt.
Prachtig hoe je het omschreef met het doen van de vaatwas. Moet wel bekennen dat ik het twee keer heb moeten lezen.
Het is gewoon heel mooi om instructie te geven onder de omstandigheden zoals op de foto. Het is gewoon uniek en als je er niet bij bent geweest kun je je het heelmaal niet voorstellen. Voor mij is het net als gisteren als ik die foto's zie.
Zo te lezen verveel je je helemaal niet en dat hardlopen komt ook wel weer als je voet genezen is.
Zoals je schrijft is prachtig en het zou mij niet verbazen dat je van een bepaald (politie-/reddingsmij-)blad hoofdredacteur wordt.
Ik kijk weer uit naar je volgende verhaal.
Kijk goed uit en groetjes. -
19 Augustus 2012 - 21:15
Aafke:
Alex,
Mooi dat het alweer zo goed met je gaat. Wat moet jij een stukken typen zeg om iedereen op de hoogte te houden van jullie werkzaamheden en vorderingen. Dat er beestjes zijn die in schone was gaan zitten. Getsie. Ben weer erg blij dat ik hier woon. En niet alles hoef te strijken.
Ik kijk weer uit naar je volgende verhaal. Groetjes -
20 Augustus 2012 - 09:21
Luc:
Hee Alex, goed te lezen dat je weer zga beter bent (op je ontsteking na). 24 uur aan het werk? Volgens mij is van 08:00 tot 16:00 geen 24 uur hoor ;-). Petra en ik vonden het opmerkelijk dat je alles moet strijken vanwege de enge beestjes. Wat je al niet moet doen om daar gezond te blijven. Dan hebben we het hier maar makkelijk. Bij jouw stukje over het afwassen moest ik gelijk denken: hij lijkt wel getrouwd, hahaha! In ieder geval weer een leuk verslagje.
Hartelijke groet! -
20 Augustus 2012 - 16:09
Joke:
Hai Alex,
fijn weer om je verslag te lezen ,en dat het weer een stuk beter met je gaat.
zo houden maar je bent al goed op weg door alles te strijken en enge beestjes geen kans te geven je ziek te maken .je hebt al genoeg narigheid gehad van enge beestjes
succes weer deze week ,en lieve groetjes uit een iets bewolkt castricum na een zeer heet weekend
Joke -
20 Augustus 2012 - 20:09
Aal:
Dag Lekkerding,
Ik moet zeggen dat die mooie teva's met sokken super charmant staan onder je leger outfit!!!! Goed om te lezen dat het weer goed met je gaat.
Ik maar denken, en andere lezers met mij, dat je die verslagen zo even in een avondje typt. Nu snap ik hoe je zo gedetailleerd kan schrijven!!! Ik heb nog wel even aan je gedacht (dat doe ik trouwens wel vaker) toen de thermometer hier in Brummen dit weekend de 35 graden haalde. Bij jou zijn dit natuurlijk dagelijkse temperaturen. Al is dit natuurlijk niet echt met elkaar te vergelijken. We hebben het zwembad nog nooit zo vol gezien. Wat een hectiek en drukte. We zijn weer naar huis gegaan en hebben de middag heerlijk is ons 1.80 meter grootte badje doorgebracht. Geef ons maar het strand!! Het is dat de scholen vandaag weer begonnen zijn anders waren we gister nog even naar Castricum gereden.
Het is niet zo gek dat je je ondergoed strijkt, want je krijgt het zweet in je naat van zulke temperaturen. Die bacterien kunnen er alleen met strijken uit. Ha ha.
Kus -
20 Augustus 2012 - 21:32
Marlies En Hub:
Hoi kerel,
Ja, velen hebben het ook al vermeld dat ze blij zijn dat je weer bijna de "oude" bent. Wij natuurlijk ook en gelukkig verveel je je absoluut niet met al die verslagen die de hoge heren over jullie werk moeten hebben.
Jammer dat strijken m.b.v. de matras bij jullie niet op gaat. Dat zou alleen maar averechts werken en de persoonlijke dierentuin ten goede komen. Gisteren bij jou in de buurt geweest, want we hebben onze vakantiefilm van Ethiopië (4 uur) bekeken. En het was ook nog tropisch heet hier toevallig. Dus de sfeer was er helemaal. De afwas wordt bij ons geregeld door de elektronika's, gelukkig. Dus daar hoeven geen afspraken over gemaakt te worden.
Jouw wekelijkse verslagen zijn erg interessant en worden bij ons gretig gelezen.
We geloven jou meteen als je zegt dat dit ook veel werk kost, maar voor jou ook erg belangrijk om contact te hebben met het thuisfront, denken we. Zeker de reacties die je krijgt want die bevestigen dat er thuis ook aan jou wordt gedacht.
Nou Alex, ga zo door en hou je taai.
Vol verwachting naar "wordt vervolgd"
Heel veel groetjes van
Marlies en Hub
-
20 Augustus 2012 - 22:59
Carrie:
Hey Bob de (ver-)bouwer of moet ik zeggen Truus de Mier,
Tut, tut, tut, wat ben je toch een bezig baasje. Wat mij betreft, verdien je een lintje! Maar omdat je die onderscheiding al hebt, volstaat een mooi beeldje ook. (dat hebben een paar olympische kampioenen ook gekregen, zag ik laatst op tv) . Nou denk ik persoonlijk dat ze jou beter een paar centjes kunnen geven als een beeldje, want daar kun je niet van op vakantie. En als jij weer terug komt van deze missie, ga je vast wel plannen maken om even bij te tanken op een verre (enge beestjes loze) bestemming :-) Toch? Maar dat is voor later, voorlopig zit je nog goed daar en besteed je je tijd nuttig. Blijf rapporteren, want ik geniet nog iedere keer van de mooie verhalen en de bijzondere ervaringen. Alleen dat lesgeven onder die mangoboom, dat zou ik toch anders doen. Doe nou niet alsof je nog geen pit genoeg hebt! Tot de volgende, Alex! -
21 Augustus 2012 - 11:17
Neus:
Hoi Alex, ben maar met mijn andere naam begonnen want ik las dat je nog meer Peters als fan hebt. Maar ja, Peter is net als Alex een makkelijke naam. Bij het lezen van je verhaal over dag, week en maand rapport krijg ik direct weer visioenen van mijn missie's. Gelukkig hebben we de heren (dames) van de EU/VN genoeg te vertellen dus dat gaat wel goed komen.
Gebruik je de zelfde strijkplank als de Caplo? Dan hoop ik wel dat het verschillende standen heeft. haha.
Wel vriend hou je taai en wie schrijft die blijft moet je maar denken. -
21 Augustus 2012 - 12:43
Bert En Margaret:
Hallo Alex,
Eindelijk even tijd om op je laatst verschenen verslag te reageren.
Fijn te lezen, dat vrijwel al je lichamelijke problemen onder controle zijn..., een hele geruststelling!
Pas maar op, dat je niet te veel hooi op je vork neemt met al die extra, vervangende taken.
Gelukkig hoef je niet echt in de pen te klimmen, maar kun je de verslagen en je dagboek elektronisch
bijhouden, zodat je op een makkelijke manier iets kunt wijzigen en/of toevoegen.
Maar ondanks dat onze complimenten voor je wekelijkse verslagen..., de verbinding tussen daar en hier.
Je tweelingzus en zwager zorgen toch maar goed voor de inwendige mens..., mede dankzij hun inzet kunnen jullie genieten van de broodnodige variatie..., en dat is jullie van harte gegund.
Ondanks de tropische temperaturen hebben Lyda, Nick en Martijn ons afgelopen zondag inderdaad met een bezoekje verrast. Het was een heel gezellig samenzijn!
Tjonge, je bent echt van alle markten thuis..., in en rond het huis sta je je mannetje en ook voor een verbouwing draai je je hand niet meer om en ruimtelijk inzicht schijn je ook al te hebben.
Ondertussen ben je iemand, die alle onderdelen van zijn vak in alle opzichten beheerst.
Vol belangstelling kijken we uit naar je volgende verslag en de derde nieuwsbrief.
Zorg goed voor jezelf en voor elkaar!
Bert en Margaret
-
21 Augustus 2012 - 16:57
Jacintha:
Hoi Alex!
Wat een bureaucratische rompslomp joh al die verslagen en rapporten! Verschrikkelijk. Maar wat maak je een hoop mee. Ook erg leuke foto's van het lesgeven. Lijkt me wel ontzettend lastig!!
Wel ontzettend leuk om te horen hoe jouw dagelijkse leventje eruitziet! Errug druk.. vraagje he hoe doet de lokale bevolking dat dan met het strijken? Doen die dat ook allemaal?
Ik ga nog even verder met het inhalen van de achterstand in de reisverslagen!
Groetjes Jacintha -
21 Augustus 2012 - 22:49
Dirk:
Nu even geen reactie of lovende woorden over je belevenissen en foto's. Neen, nu over al de reacties op je reisverslagen. Naast jou verhalen heb ik ook veel plezier aan het lezen van wat allen schrijven naar aanleiding van jou pennenvruchten. Ze leven allen met je mee. Het doet niet alleen jou goed, maar ook allen die elke week weer opnieuw jou verhaal lezen. Ga er mee door!
p.s. 5 foto's is wel wat weinig deze keer. -
22 Augustus 2012 - 18:51
Gerrit:
He Alex
Goed te vernemen dat alles weer goed gaat.
Je hebt er weer een heel verhaal van gemaakt en over te
weinig werk hen je niet te klagen als je iedereen vervangt.
(ben jij de enige die iedereen kan vervangen?)
Ja binnen de VN zijn rapportages een must of er wat mee
wordt gedaan is niet altyd duidelijk, maarja ze moeten er komen.
De foto's geven elke keer weer beeld bij wat er gebeurd dus de volgende keer
er maar weer eens een paar extra plaatsen.
Denk aan je gezondheid.
Groetjes
Gerrit / Marjolein -
25 Augustus 2012 - 14:53
Frans En Riet Castricum:
hallo alex
hier een krabbel van ons. we vermaken ons goed. frans enjaap zijn nog 5 weken met de boot weggeweest. zonder zeil . naar belgie en in nederland. alles goed verlopen en op deze manier een heel andere vakantie. we hebben 2 weken redelijk weer gehad met vorig weekeinde 30 graden. er is toen wel het een en ander gebeurd. alles goed opgelost. wij gaan 15 sept. voor 5 weken naar de westkust van canada vanuit vencouver een bustour en dan nog naar mijn nichtje in calcary.we hebben verschillende verslagen van je gelezen. goed dat die malaria niet erger geworden is en je voet bijna genezen is.wat je je rot gevoeld hebben. mooi dat je je kennis zo goed kan gebruiken en doorgeven . je krijgt zo weer een heel andere kijk op leven in een ander land. hier lezen we weinig over soudan. misschien is het er wat rustiger nu. zo wetwen weer wat van elkaar. het ga je goed verder en ben je nu nog meer aan het aftellen. groeten frans en riet.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
