ontwikkelingen...
Door: alex
Blijf op de hoogte en volg Alex
22 April 2015 | Nederland, Marken
Deze titel is wel weer voor meerdere uitleg vatbaar. De missiegerichte opleiding heb ik inmiddels afgerond. Zes weken heb ik me kunnen (verder) ontwikkelen op allerlei gebied. Deels als herhaling, maar ook verrassende nieuwe dingen.
Niet leuk zijn de ontwikkelingen die mijn uitzending naar Zuid Sudan in de weg lijken te staan. De UN heeft namelijk bepaald dat er een minder aantal politiemensen per rotatie worden uitgezonden naar UNMISS. Dat heeft tot gevolg dat de Koninklijke Marechaussee 2 man/vrouw en de politie 1 man/vrouw minder stuurt. En je snapt het waarschijnlijk al, ja ik ben degene die gaat afvallen voor 2015. Dus Afrika wordt het even niet of uitzendmanager Ruud van Ipol moet de gedachtegang van de UN weten om te zetten naar de eerdere aantallen.
In het opwerktraject voor mijn uitzending moet er van alles en nog wat geregeld en gedaan worden.
Allereerst een 2-daagse teambuilding bij De Basis, een nazorg centrum voor veteranen, maar ook voor andere geüniformeerde beroepen in Doorn met 7 collega’s van de politie. Het waren vooral doe-dagen met knutselen met touw en balken, een wandeling van 12 kilomter door de weilanden en modder en zo’n 60 kilometer op de mountainbike in de omgeving van Doorn (inclusief een stukje Utrechtse heuvelrug) en het bespreken van dilemma’s voor een, op de muur geprojecteerd, open haardvuur.
Voor de vaccinatie moest ik op bezoek bij de medische dienst in Apeldoorn en daar kwam ik nog een oude militaire bekende tegen van een vakantie in Venezuela en UNMISS 2 en dan blijkt die grote wereld toch weer heel klein te zijn.
In Soesterberg kon ik terecht voor het ophalen van de persoonlijke standaard uitrusting, bestaande uit onder andere laarzen, helm, gasmasker, slaapzak met toebehoren, een dome (muskietentent), twee rugzakken en keukenattributen. De winkelwagen was niet helemaal afgeladen vol, maar de kofferbak van mijn auto uiteindelijk wel. Een derde rugzak (camelbag) wordt nog nagestuurd.
In februari begon uiteindelijk het echte werk met de opleiding teaching & coaching, waarbij in 2 weken allerlei facetten aan de orde kwamen over het lesgeven, het maken van lesplannen, kiezen van de juiste didactische vorm, motiveren en feedback. Het geheel in de Engelse taal en zo ongeveer elke dag twee presentaties. De 2e week zijn we op bezoek geweest bij het centraal orgaan opvang asielzoekers in Leersum en hebben daar voor een groep van 20 Syriërs totaal drie presentaties gegeven. Omdat zij geen Nederlands en maar een enkeling Engels sprak, moest er worden gewerkt met een tolk. Samen met Frans heb ik hen iets bijgebracht over de betekenis van onze driekleur, de oranje wimpel, Koningsdag en typisch Nederlandse gebruiken en gewoontes. Ondanks dat zij nog maar enkele maanden in Nederland waren lieten zij zich de stroopwafels goed smaken en lieten zij zich ‘beschilderen’ met het rood-wit-blauw op de wang. En na afloop wilde menigeen nog beschilderd en al op de foto met onze driekleur.
Bij het opleidingscentrum van de Koninklijke Marechaussee in Apeldoorn zijn we een week te gast geweest om de scholing in de algemene militaire basisvaardigheden te ondergaan. Zelfhulp en kameradenhulp (ZHKH) liep als rode draad door deze opleiding. Het principe is eenvoudig: TMTCANABCDE en MIST; toestand, melding, triage, catastrofale bloeding, aanspreken, nekfix, airway, breathing, circulation, disability, exposure en daarna mechanism of injury, injury, signs en treatment (eigenlijk wat heb je allemaal gedaan). Zo eenvoudig kan het zijn….
Gelukkig kregen we voldoende mogelijkheid om dit in onderdelen te beoefenen, de ene keer als slachtoffer en de andere keer als hulpverlener. Tussen al het EHBO door was er nog instructie en oefenen in het gebruik van het gasmasker in de masker oefenruimte op de Epense heide. Verschillende oefeningen waarbij ook deze ruimte moest worden betreden zonder masker en na de drill mocht het masker tevoorschijn worden gehaald en opgezet. Ik kan je verzekeren dat je dan het vervelend goedje toch in je ogen krijgt en een beetje inademt, het gevolg laat zich raden…. Kaartlezen en gps, met de cijferreeks 31 UFT 80748562 ga ik de locatie zeker vinden. Brandbestrijding, reanimatie/aed en ook nog een les exercitie ontbrak niet.
De volgende training die zich aandiende was de Hostile Environment Awareness Training rond legerplaats Harskamp met daarin verwerkt de opleiding overleven van vijandelijke gevangenschap. Een zeer boeiende uiteenzetting wat daar allemaal bij komt kijken.
Bij deze trainingsweek kwamen er ook enkele medewerkers van het ministerie van Buitenlandse zaken, een rechter, een officier van justitie en een psycholoog van een traumacentrum, bij. Op de psycholoog na hadden zij een ruime ervaring in het buitenland of werkten daar inmiddels in een missie. De theorie werd regelmatig afgewisseld met praktische oefeningen, zoals hoe om te gaan bij een (illegaal) checkpoint, wapenherkenning, terreinrijden en lieren. En voor het eerst van mijn leven heb ik een bivak meegemaakt met gebruikmaking van enige attributen die helemaal nieuw waren.
Er werd informatie gegeven over hygiëne en ziekten in een missiegebied, wat stop je in je grabbag, een contra- en veiligheidsbriefing en dat stress eigenlijk niet meer is dan een normale reactie op een abnormale situatie.
In die week kwamen er meer onderwerpen ter sprake, maar daar kan ik niet teveel over schrijven.
Na deze doe-week ben ik weer teruggekeerd naar De Basis, met de luxe van het burgerleven. Twee dagen informatie over cultuur, met de aandacht voor de Islam en de huidige ontwikkeling in de Islamitische wereld, via gastdocenten van het Koninklijk Instituut voor de Tropen en twee dagen over gender. Uitvoerig werd er stilgestaan bij wat gender is, betekent en hoe daarmee om te gaan in de missie. De uitwerking van de verschillende resoluties, na resolutie 1325, gaf in ieder geval duidelijkheid waarom er onder andere meer vrouwen naar politiemissies moeten. Deze keer niet alleen maar theorie, maar ook opdrachten om uit te werken en te presenteren.
De laatste week werd weer overgegaan op de Engelse taal en kreeg de groep les in advising en mentoring. Twee intensieve dagen met realistische praktijkoefeningen in combinatie met een tolk. Ook deze dagen ontbraken de presentaties aan de groep en de fictieve politiechefs niet. Allen waren wel van mening dat deze training van twee dagen zeker nog een dag langer mag duren. De derde dag werd informatie gegeven over de organisatie waarvoor ik op uitzending kan gaan. Dus zowel de UN als de EU kwamen uitgebreid ter sprake en wat wij zeker moesten weten in combinatie met een sollicitatie en aanvullend telefonisch interview.
De laatste dag is ingevuld door twee trainers van De Basis en werd gehouden in aanwezigheid van de leidinggevenden van de club waarmee ik al zes weken optrok. Er werd gesproken over wat de gevolgen zijn voor de direct betrokkene als hij of zij op missie gaat en hoe de terugkeer is gegarandeerd. Niet in alle eenheden is dit op dezelfde wijze geregeld. Belangrijk is in ieder geval dat er vooraf duidelijke afspraken worden gemaakt en dat er ‘verbinding’ blijft.
De week Engels zal ik later nog moeten doen en voor een daadwerkelijk vertrek is te verwachten dat er nog wat korte scholingen zullen volgen.
Doeg!
Niet leuk zijn de ontwikkelingen die mijn uitzending naar Zuid Sudan in de weg lijken te staan. De UN heeft namelijk bepaald dat er een minder aantal politiemensen per rotatie worden uitgezonden naar UNMISS. Dat heeft tot gevolg dat de Koninklijke Marechaussee 2 man/vrouw en de politie 1 man/vrouw minder stuurt. En je snapt het waarschijnlijk al, ja ik ben degene die gaat afvallen voor 2015. Dus Afrika wordt het even niet of uitzendmanager Ruud van Ipol moet de gedachtegang van de UN weten om te zetten naar de eerdere aantallen.
In het opwerktraject voor mijn uitzending moet er van alles en nog wat geregeld en gedaan worden.
Allereerst een 2-daagse teambuilding bij De Basis, een nazorg centrum voor veteranen, maar ook voor andere geüniformeerde beroepen in Doorn met 7 collega’s van de politie. Het waren vooral doe-dagen met knutselen met touw en balken, een wandeling van 12 kilomter door de weilanden en modder en zo’n 60 kilometer op de mountainbike in de omgeving van Doorn (inclusief een stukje Utrechtse heuvelrug) en het bespreken van dilemma’s voor een, op de muur geprojecteerd, open haardvuur.
Voor de vaccinatie moest ik op bezoek bij de medische dienst in Apeldoorn en daar kwam ik nog een oude militaire bekende tegen van een vakantie in Venezuela en UNMISS 2 en dan blijkt die grote wereld toch weer heel klein te zijn.
In Soesterberg kon ik terecht voor het ophalen van de persoonlijke standaard uitrusting, bestaande uit onder andere laarzen, helm, gasmasker, slaapzak met toebehoren, een dome (muskietentent), twee rugzakken en keukenattributen. De winkelwagen was niet helemaal afgeladen vol, maar de kofferbak van mijn auto uiteindelijk wel. Een derde rugzak (camelbag) wordt nog nagestuurd.
In februari begon uiteindelijk het echte werk met de opleiding teaching & coaching, waarbij in 2 weken allerlei facetten aan de orde kwamen over het lesgeven, het maken van lesplannen, kiezen van de juiste didactische vorm, motiveren en feedback. Het geheel in de Engelse taal en zo ongeveer elke dag twee presentaties. De 2e week zijn we op bezoek geweest bij het centraal orgaan opvang asielzoekers in Leersum en hebben daar voor een groep van 20 Syriërs totaal drie presentaties gegeven. Omdat zij geen Nederlands en maar een enkeling Engels sprak, moest er worden gewerkt met een tolk. Samen met Frans heb ik hen iets bijgebracht over de betekenis van onze driekleur, de oranje wimpel, Koningsdag en typisch Nederlandse gebruiken en gewoontes. Ondanks dat zij nog maar enkele maanden in Nederland waren lieten zij zich de stroopwafels goed smaken en lieten zij zich ‘beschilderen’ met het rood-wit-blauw op de wang. En na afloop wilde menigeen nog beschilderd en al op de foto met onze driekleur.
Bij het opleidingscentrum van de Koninklijke Marechaussee in Apeldoorn zijn we een week te gast geweest om de scholing in de algemene militaire basisvaardigheden te ondergaan. Zelfhulp en kameradenhulp (ZHKH) liep als rode draad door deze opleiding. Het principe is eenvoudig: TMTCANABCDE en MIST; toestand, melding, triage, catastrofale bloeding, aanspreken, nekfix, airway, breathing, circulation, disability, exposure en daarna mechanism of injury, injury, signs en treatment (eigenlijk wat heb je allemaal gedaan). Zo eenvoudig kan het zijn….
Gelukkig kregen we voldoende mogelijkheid om dit in onderdelen te beoefenen, de ene keer als slachtoffer en de andere keer als hulpverlener. Tussen al het EHBO door was er nog instructie en oefenen in het gebruik van het gasmasker in de masker oefenruimte op de Epense heide. Verschillende oefeningen waarbij ook deze ruimte moest worden betreden zonder masker en na de drill mocht het masker tevoorschijn worden gehaald en opgezet. Ik kan je verzekeren dat je dan het vervelend goedje toch in je ogen krijgt en een beetje inademt, het gevolg laat zich raden…. Kaartlezen en gps, met de cijferreeks 31 UFT 80748562 ga ik de locatie zeker vinden. Brandbestrijding, reanimatie/aed en ook nog een les exercitie ontbrak niet.
De volgende training die zich aandiende was de Hostile Environment Awareness Training rond legerplaats Harskamp met daarin verwerkt de opleiding overleven van vijandelijke gevangenschap. Een zeer boeiende uiteenzetting wat daar allemaal bij komt kijken.
Bij deze trainingsweek kwamen er ook enkele medewerkers van het ministerie van Buitenlandse zaken, een rechter, een officier van justitie en een psycholoog van een traumacentrum, bij. Op de psycholoog na hadden zij een ruime ervaring in het buitenland of werkten daar inmiddels in een missie. De theorie werd regelmatig afgewisseld met praktische oefeningen, zoals hoe om te gaan bij een (illegaal) checkpoint, wapenherkenning, terreinrijden en lieren. En voor het eerst van mijn leven heb ik een bivak meegemaakt met gebruikmaking van enige attributen die helemaal nieuw waren.
Er werd informatie gegeven over hygiëne en ziekten in een missiegebied, wat stop je in je grabbag, een contra- en veiligheidsbriefing en dat stress eigenlijk niet meer is dan een normale reactie op een abnormale situatie.
In die week kwamen er meer onderwerpen ter sprake, maar daar kan ik niet teveel over schrijven.
Na deze doe-week ben ik weer teruggekeerd naar De Basis, met de luxe van het burgerleven. Twee dagen informatie over cultuur, met de aandacht voor de Islam en de huidige ontwikkeling in de Islamitische wereld, via gastdocenten van het Koninklijk Instituut voor de Tropen en twee dagen over gender. Uitvoerig werd er stilgestaan bij wat gender is, betekent en hoe daarmee om te gaan in de missie. De uitwerking van de verschillende resoluties, na resolutie 1325, gaf in ieder geval duidelijkheid waarom er onder andere meer vrouwen naar politiemissies moeten. Deze keer niet alleen maar theorie, maar ook opdrachten om uit te werken en te presenteren.
De laatste week werd weer overgegaan op de Engelse taal en kreeg de groep les in advising en mentoring. Twee intensieve dagen met realistische praktijkoefeningen in combinatie met een tolk. Ook deze dagen ontbraken de presentaties aan de groep en de fictieve politiechefs niet. Allen waren wel van mening dat deze training van twee dagen zeker nog een dag langer mag duren. De derde dag werd informatie gegeven over de organisatie waarvoor ik op uitzending kan gaan. Dus zowel de UN als de EU kwamen uitgebreid ter sprake en wat wij zeker moesten weten in combinatie met een sollicitatie en aanvullend telefonisch interview.
De laatste dag is ingevuld door twee trainers van De Basis en werd gehouden in aanwezigheid van de leidinggevenden van de club waarmee ik al zes weken optrok. Er werd gesproken over wat de gevolgen zijn voor de direct betrokkene als hij of zij op missie gaat en hoe de terugkeer is gegarandeerd. Niet in alle eenheden is dit op dezelfde wijze geregeld. Belangrijk is in ieder geval dat er vooraf duidelijke afspraken worden gemaakt en dat er ‘verbinding’ blijft.
De week Engels zal ik later nog moeten doen en voor een daadwerkelijk vertrek is te verwachten dat er nog wat korte scholingen zullen volgen.
Doeg!
-
22 April 2015 - 13:51
Luc:
Hee Alex, er komt weer heel wat bij kijken. Leuk om even te lezen hoe e.e.a. verloopt.
Hartelijke groet! -
22 April 2015 - 14:07
DGB:
Alex ik heb heel je verhaal gelezen. Opnieuw naar Zuid Sudan in Afrika wordt het dus even niet. Ondanks al de ene na de andere opleiding. Laat Ruud van mening veranderen. Je bent er klaar voor. En de mensen daar wachten op jou en je collega's uit Holland.
Ik ben er, als je oudste broer, trots op dat je je wilt inzetten voor vrede in deze wereld. I.p.v. als agent een bonnetje schrijven voor een aantal kilometers te hoog of onnodig claxoneren. Ik hoop dat jij verder kan gaan op je weg voor een betere wereld. Ik doe het op mijn manier in de Filippijnen. Ik doe mijn best om daar water te brengen bij Susan en de mensen om haar heen in een bergachtig gebied. Zo zijn wij beiden op onze eigen manier bezig voor een betere wereld.
-
22 April 2015 - 14:22
Wim Slootmaker:
Hallo Alex. Het is intussen al weer een tijdje terug dat we je laatste verslag hebben gelezen. Des te verrassender is het er nu weer eentje te krijgen, uitgebreid met hele leuke foto's. Toch en "luizenleventje", vindt je ook niet.........!!!!!!!!
Ik was zelf in de veronderstelling dat je al op missie was..........!
Het zou natuurlijk heel spijtig zijn dat je na al je inspanningen, niet mee mag op uitzending.
En een andere richting op met een missie, is dat nog een mogelijkheid???? b.v. Oost-Europa???
Ondanks dit alles, heb je je weer kostelijk kunnen vermaken, je netwerk uitbreiden enz.
Bedankt voor de uitvoerige uitleg en zien uit naar het volgende verslag. Veel succes toegewenst -
22 April 2015 - 18:47
Peter D:
Hallo
Alex weer een fantastisch verhaal van Kuifje in aanloop van een nieuwe missie.
Je verhaal was voor mij weer en herbeleving op diverse onderdelen. Leuk om wat andere
maatjes uit de Missie te herkennen zelfs met gasmasker en oranje teneu.
Succes vriend en ik hoop dat ze inzien dat het hoog tijd wordt dat je NL weer ergens gaat
Vertegenwoordigen -
23 April 2015 - 00:37
Marja Brinkman:
Hallo Alex
we vroegen ons al af wanneer er weer iets zou gebeuren. Heel interessant al die voorbereidingen. Ik ben natuurlijk ook benieuwd wanneer je uiteindelijk vertrekt naar Verweggistan. Voor of na 10 juni wel te verstaan. You know what I mean. groetjes uit Purmerend. -
23 April 2015 - 20:18
Marlies En Hub Janssen:
Hallo kerel, Na al die trainingen, info's, lessen e.d. goed doorlopen te hebben en dan niet weg kunnen gaan zal voor jou echt een domper zijn. Wij zijn echt benieuwd hoe dit verder voor jou zal gaan lopen. We zullen zeker voor jou duimen de komende tijd. Hier alles oke. Groetjes en succes gewenst vanuit Schinnen. Wij zijn ook nog steeds besmet met het reisvirus. -
24 April 2015 - 16:04
Aafke:
Alex, Fijn weer eens wat te horen/lezen. Wat zou het jammer zijn na al deze inzet dat je toch niet weg mag. Weer hele mooie foto's en wat moet je toch weer veel weten van diverse onderwerpen. Waarbij sommige onderwerpen niet altijd even fijn zijn. Ik hoop in je volgende bericht te lezen dat je eindelijk weg mag. (al is het ook fijn dat je 'gewoon' hier in ons veilige landje bent) -
25 April 2015 - 12:21
Pim Hopman:
Alex, wat maak jij toch een prachtige ontwikkeling mee. Ik geniet van het verhaal en de foto's, die je daarbij geeft. Het vervult mij met trots dat dat je je zo voorbereidt op een eventuele missie. Jammer, dat dat nu even wat verder weg lijkt, maar komen zal het zeker. Veel succes en hoor nog van je. -
26 April 2015 - 12:36
Lyda:
Hè Alex,
Gefeliciteerd met de behaalde resultaten tijdens de trainingen en voorbereidingen voor een nieuwe uitzending.
Ik hoop voor je dat het dit jaar nog gaat lukken om samen met je maatje Ruud weer een bijdrage te gaan leveren voor vrede op deze wereld.
We blijven je volgen.
Groetjes,
Lyda en natuurlijk ook van Nick en Martijn. -
26 April 2015 - 16:37
Claudia:
Hoi Alex,
Wat leuk om te lezen waar je allemaal mee bezig bent geweest de afgelopen tijd. Je werd al gemist op de werkvloer. Ik had je in ieder geval al een tijdje niet meer gezien. Ik vind de trainingen heel bijzonder, maar zo'n uitzending is dat natuurlijk ook. Die ervaring en kennis heb je in ieder geval! Heel erg jammer om te lezen dat je als politieman bent afgevallen en niet naar Zuid-Sudan gaat. Je wil zo graag en ik denk dat je er ook wel klaar voor bent. Wie weet zit de kans er nog in en anders hoop ik dat je een andere kans krijgt. Zo niet, ben je zeker welkom terug op de werkvloer, want je blijft een top codi! Alex, succes en wie weet zie ik je binnenkort op de werkvloer in afwachting van je uitzending.
Groetjes Claudia. -
26 April 2015 - 17:51
Rudie Buddiebud:
Hi vriend...
Wat ..."Rudie did it again"?....
-
03 Mei 2015 - 09:29
Jan En Rina:
hallo Alex.
wat weer leuk om te lezen.
de ontwikkelingen die je daar doet
wat een ervaring doe je weer op
we wachten weer af
tot de volgende mail
-
28 Mei 2015 - 08:24
Annette Marieke Kriek:
Lieve Rene,
Dikke kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
