bezoekers, evacuatie & Koningsdag
Door: alex
Blijf op de hoogte en volg Alex
27 April 2016 | Griekenland, Mytilíni
Vorige keer was ik gebleven bij het aanstaande bezoek van de Paus en dat het voor ons ook wat veranderingen teweeg had gebracht. Nou dat hebben we geweten ook..
De dagen ervoor was de Griekse politie druk met de organisatie van dit belangrijke bezoek. Het kamp werd schoongemaakt en er werd zo hier en daar een lik verf op de containers aangebracht. De koepeltentjes vlakbij onze werkplek werden verplaats naar een locatie achterin op het kamp en uit het zicht van de kerkelijk vorst. Ook werd de grauwkleurige muur om het vluchtelingenkamp voorzien van een mooie witte laag verf zodat het allemaal een mooier aanzien had en de leuzen voor vrijheid etc. niet meer zichtbaar waren.
En de werkzaamheden van Frontex werden opgeschort, dus geen registratie van migranten. Zittend voor mijn huis werd ik opmerkzaam gemaakt dat de Paus en zijn gevolg die morgen langs het hotel zouden rijden. Nou ben ik niet zo katholiek opgevoed, maar zo’n kans om die man van zo dichtbij te zien kon ik niet voorbij laten gaan. Kennelijk was ik niet de enige want zo’n beetje de hele groep BST2 zat op de muur voor het hotel of had een mooie positie ingenomen om maar niets van dit spektakel te kunnen missen. Een enkele diender in pakkie deftig moest ons op gepaste afstand houden, terwijl hij zelf op de meest onveilige plek midden op de weg stond.
Met de camera in de ‘aanslag’ en wachten op dat ultieme moment. Het wachten werd gelukkig beloond. Een stoetje kwam voorbij, maar dat bleek de bisschop van de Griekse kerk Bartholomew I te zijn. Na een poosje kwam dan eindelijk een grote stoet aangereden. Ik heb de Paus gezien!, tenminste ik heb de auto waarin hij zat voorbij zien rijden. Dat is trouwens wel vaker het geval bij belangrijke personen die ik tijdens mijn werk voorbij heb zien komen, telkens weer die vraag: in welk voertuig zit zo’n belangrijk persoon dan.
Gelukkig heeft toch iemand een plaatje gemaakt en die plaats ik onderaan dit verslag. Die video is van eigen fabricaat en ook de eerste minister van Griekenland, de heer Alexis Tsipras zit in één van de volgauto’s (video lukt nog ff niet).
Later die dag hebben we nog in Mytilini stad de Paus (op tv van één van de regiewagens bij het perscentrum) kunnen volgen bij de gesprekken met enkele vluchtelingen en de gezamenlijke lunch met hen op kamp Moria. De volgende dag bleek dat dit de container was waar wij ons werken deden.
Omdat dit bezoek live op tv was te volgen, durf ik nu ook wel een fotootje of meer op het kamp te maken en te publiceren.
En de volgende dag was er weer een werkdag. Van werken is niet veel terecht gekomen, want alle apparatuur, zoals computers, vingerafdrukapparatuur, koffiezetter, waterkoker en verdere attributen waren verdwenen. Na een gedegen onderzoek kwam er al wat te voorschijn, maar de computers (en het uiteindelijk weer aan de praat krijgen) duurde een paar dagen. Elke porto cabin is inmiddels voorzien van een informatiebord, waarop in verschillende talen is weergegeven wat daar te doen valt, zo ook onze porto cabin. Ik betwijfel enigszins of ‘information & meeting area’ de lading van fingerprinting dekt. Overigens we hebben wel wat moeten inleveren, namelijk één werkruimte en 8 computers met daarbij behorende apparatuur. Het is wat behelpen met 20 fingerprinters per shift…
Dinsdag kwam de staatssecretaris van het ministerie van Veiligheid en Justitie, de heer Klaas Dijkhoff op bezoek. Was het eerst nog aangekondigd als een informeel bezoek, uiteindelijk is het een officieel bezoek geworden. Met het regeringsvliegtuig is hij aangekomen op Lesbos en hij bracht een bezoek aan het vluchtelingenkamp Moria. Met de minister van emigratie van Griekenland en enkele ambtenaren liet hij zich uitgebreid informeren wat onze bezigheden zijn. Aan het einde van het bezoek mochten we nog op de foto met hem. Het geheel verliep zonder incidenten, maar tegen het einde ging het wel los. De jongelui, die als kwetsbare groep apart op kamp Moria bij elkaar verblijven, begonnen met stoelen en stenen te gooien. Ook werden er spullen in de brand gestoken en werden de blusmiddelen gebruikt, maar niet om die vuurtjes te blussen. Uiteindelijk wisten de jongelui uit het omheinde gedeelte van het kamp te breken. Alle Frontex-medewerkers werden naar een soort ‘safe-house’ (container) gedirigeerd en kort daarop werd er besloten dat wij geëvacueerd moesten worden. Via een andere uitgang konden we het kamp veilig verlaten. In de tussentijd kwam de Griekse ME het kamp op om de rust weer te laten wederkeren, maar dat lukte niet direct. De vlam sloeg verder in de pan en de gearriveerde brandweer en ME moest zich buiten het kamp terugtrekken. Er werd met van alles gegooid en in de fik gestoken, zelf op een veilige afstand was het beter om te vertrekken.
De staatssecretaris, de minster en hun gevolg waren even eerder al uit het kamp geleid.
Kort voor dit gebeuren hadden we tijdens de gesprekken met Dijkhoff en een topambtenaar van zijn ministerie al gesproken dat de doorgaans rustige sfeer op het kamp, toch wel plotseling kon omslaan. Dat dit gebeurde tijdens zijn en hun bezoek was puur toeval. Eerder die ochtend gebeurde dat ook al. Gevolg rennende moeders met babi’s op de arm die bij ons plein dan enige bescherming zoeken.
En de woordvoerder van Dijkhoff liet via zijn woordvoerder nog een berichtje aan ons achter:
“Fijne Koningsdag. En succes daar! De Stas heeft veel waardering voor wat jullie daar doen”. Mooi toch?!
Er vinden vanaf de start van deze ‘bijzondere buitenland uitzending’ of te wel missie Lesbos met enige regelmaat officiële en minder officiële bezoeken plaats. Fractieleider van de PvdA, de heer Diederick Samsom kwam om zich te laten informeren over de situatie. Vanuit de landelijke eenheid, unit uitzendingen kwamen Ron en Ruud op bliksembezoek.
De minister van Buitenlandse Zaken, de heer Bert Koenders kwam langs toen ik vrij was en er was een delegatie van de Europese Unie, een delegatie van het Schengenverdrag en er was ook nog een Nederlandse afgevaardigde van het Europese Parlement te gast.
Uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat er nog wat bezoeken staan te gebeuren, maar ik heb mijn eigen bezigheden te doen, die zijn trouwens uitgebreid. Dus niet alleen meer vingerafdrukken afnemen, maar ook een foto maken van de migrant en die foto dan weer koppelen in dat Griekse systeem. Vanwege het recent in gebruik nemen van dit systeem zonder hand-out lukt het niet altijd in één keer de systemen te koppelen. We hebben elkaar om te vragen en als we er dan echt niet meer uitkomen, dan toch maar de hulp inroepen van de Griekse collega, die overigens welwillend zijn om ons daarbij te assisteren.
Vandaag 27 april viert zijne Majesteit, Koning Willem Alexander zijn verjaardag. Op Lesbos hebben we dat in gezamenlijkheid meegevierd met de partners Koninklijke Marechaussee, de Landmacht, de Dienst terugkeer en vertrek, de Immigratie- en Neutralisatie dienst en de Dienst Justitiële Inrichtingen. Om 10.00 uur zijn we, in uniform, aangetreden bij de OPS-room en opgesteld rond een in zwart/wit uitgeprinte Koning. Na een korte uitleg van onze commandant BST2 Jantienus kon de ceremonie starten.
Met een oranjebitter (of een glaasje jus d’orange) in de linkerhand hebben we een heildronk uitgebracht op onze Koning met de woorden die Jantienus sprak: “Op zijne Majesteit koning Willem Alexander. Dat hij leve!” En samen spraken we hem na met de woorden: “Dat hij leve!” Vervolgens werd het sapje naar binnen gegoten, de houding aangenomen, een groet gebracht en het Wilhelmus gespeeld en daarna koffie met gebak, een mooie gebeurtenis geheel in stijl van het militaire apparaat.
Doeg!
De dagen ervoor was de Griekse politie druk met de organisatie van dit belangrijke bezoek. Het kamp werd schoongemaakt en er werd zo hier en daar een lik verf op de containers aangebracht. De koepeltentjes vlakbij onze werkplek werden verplaats naar een locatie achterin op het kamp en uit het zicht van de kerkelijk vorst. Ook werd de grauwkleurige muur om het vluchtelingenkamp voorzien van een mooie witte laag verf zodat het allemaal een mooier aanzien had en de leuzen voor vrijheid etc. niet meer zichtbaar waren.
En de werkzaamheden van Frontex werden opgeschort, dus geen registratie van migranten. Zittend voor mijn huis werd ik opmerkzaam gemaakt dat de Paus en zijn gevolg die morgen langs het hotel zouden rijden. Nou ben ik niet zo katholiek opgevoed, maar zo’n kans om die man van zo dichtbij te zien kon ik niet voorbij laten gaan. Kennelijk was ik niet de enige want zo’n beetje de hele groep BST2 zat op de muur voor het hotel of had een mooie positie ingenomen om maar niets van dit spektakel te kunnen missen. Een enkele diender in pakkie deftig moest ons op gepaste afstand houden, terwijl hij zelf op de meest onveilige plek midden op de weg stond.
Met de camera in de ‘aanslag’ en wachten op dat ultieme moment. Het wachten werd gelukkig beloond. Een stoetje kwam voorbij, maar dat bleek de bisschop van de Griekse kerk Bartholomew I te zijn. Na een poosje kwam dan eindelijk een grote stoet aangereden. Ik heb de Paus gezien!, tenminste ik heb de auto waarin hij zat voorbij zien rijden. Dat is trouwens wel vaker het geval bij belangrijke personen die ik tijdens mijn werk voorbij heb zien komen, telkens weer die vraag: in welk voertuig zit zo’n belangrijk persoon dan.
Gelukkig heeft toch iemand een plaatje gemaakt en die plaats ik onderaan dit verslag. Die video is van eigen fabricaat en ook de eerste minister van Griekenland, de heer Alexis Tsipras zit in één van de volgauto’s (video lukt nog ff niet).
Later die dag hebben we nog in Mytilini stad de Paus (op tv van één van de regiewagens bij het perscentrum) kunnen volgen bij de gesprekken met enkele vluchtelingen en de gezamenlijke lunch met hen op kamp Moria. De volgende dag bleek dat dit de container was waar wij ons werken deden.
Omdat dit bezoek live op tv was te volgen, durf ik nu ook wel een fotootje of meer op het kamp te maken en te publiceren.
En de volgende dag was er weer een werkdag. Van werken is niet veel terecht gekomen, want alle apparatuur, zoals computers, vingerafdrukapparatuur, koffiezetter, waterkoker en verdere attributen waren verdwenen. Na een gedegen onderzoek kwam er al wat te voorschijn, maar de computers (en het uiteindelijk weer aan de praat krijgen) duurde een paar dagen. Elke porto cabin is inmiddels voorzien van een informatiebord, waarop in verschillende talen is weergegeven wat daar te doen valt, zo ook onze porto cabin. Ik betwijfel enigszins of ‘information & meeting area’ de lading van fingerprinting dekt. Overigens we hebben wel wat moeten inleveren, namelijk één werkruimte en 8 computers met daarbij behorende apparatuur. Het is wat behelpen met 20 fingerprinters per shift…
Dinsdag kwam de staatssecretaris van het ministerie van Veiligheid en Justitie, de heer Klaas Dijkhoff op bezoek. Was het eerst nog aangekondigd als een informeel bezoek, uiteindelijk is het een officieel bezoek geworden. Met het regeringsvliegtuig is hij aangekomen op Lesbos en hij bracht een bezoek aan het vluchtelingenkamp Moria. Met de minister van emigratie van Griekenland en enkele ambtenaren liet hij zich uitgebreid informeren wat onze bezigheden zijn. Aan het einde van het bezoek mochten we nog op de foto met hem. Het geheel verliep zonder incidenten, maar tegen het einde ging het wel los. De jongelui, die als kwetsbare groep apart op kamp Moria bij elkaar verblijven, begonnen met stoelen en stenen te gooien. Ook werden er spullen in de brand gestoken en werden de blusmiddelen gebruikt, maar niet om die vuurtjes te blussen. Uiteindelijk wisten de jongelui uit het omheinde gedeelte van het kamp te breken. Alle Frontex-medewerkers werden naar een soort ‘safe-house’ (container) gedirigeerd en kort daarop werd er besloten dat wij geëvacueerd moesten worden. Via een andere uitgang konden we het kamp veilig verlaten. In de tussentijd kwam de Griekse ME het kamp op om de rust weer te laten wederkeren, maar dat lukte niet direct. De vlam sloeg verder in de pan en de gearriveerde brandweer en ME moest zich buiten het kamp terugtrekken. Er werd met van alles gegooid en in de fik gestoken, zelf op een veilige afstand was het beter om te vertrekken.
De staatssecretaris, de minster en hun gevolg waren even eerder al uit het kamp geleid.
Kort voor dit gebeuren hadden we tijdens de gesprekken met Dijkhoff en een topambtenaar van zijn ministerie al gesproken dat de doorgaans rustige sfeer op het kamp, toch wel plotseling kon omslaan. Dat dit gebeurde tijdens zijn en hun bezoek was puur toeval. Eerder die ochtend gebeurde dat ook al. Gevolg rennende moeders met babi’s op de arm die bij ons plein dan enige bescherming zoeken.
En de woordvoerder van Dijkhoff liet via zijn woordvoerder nog een berichtje aan ons achter:
“Fijne Koningsdag. En succes daar! De Stas heeft veel waardering voor wat jullie daar doen”. Mooi toch?!
Er vinden vanaf de start van deze ‘bijzondere buitenland uitzending’ of te wel missie Lesbos met enige regelmaat officiële en minder officiële bezoeken plaats. Fractieleider van de PvdA, de heer Diederick Samsom kwam om zich te laten informeren over de situatie. Vanuit de landelijke eenheid, unit uitzendingen kwamen Ron en Ruud op bliksembezoek.
De minister van Buitenlandse Zaken, de heer Bert Koenders kwam langs toen ik vrij was en er was een delegatie van de Europese Unie, een delegatie van het Schengenverdrag en er was ook nog een Nederlandse afgevaardigde van het Europese Parlement te gast.
Uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat er nog wat bezoeken staan te gebeuren, maar ik heb mijn eigen bezigheden te doen, die zijn trouwens uitgebreid. Dus niet alleen meer vingerafdrukken afnemen, maar ook een foto maken van de migrant en die foto dan weer koppelen in dat Griekse systeem. Vanwege het recent in gebruik nemen van dit systeem zonder hand-out lukt het niet altijd in één keer de systemen te koppelen. We hebben elkaar om te vragen en als we er dan echt niet meer uitkomen, dan toch maar de hulp inroepen van de Griekse collega, die overigens welwillend zijn om ons daarbij te assisteren.
Vandaag 27 april viert zijne Majesteit, Koning Willem Alexander zijn verjaardag. Op Lesbos hebben we dat in gezamenlijkheid meegevierd met de partners Koninklijke Marechaussee, de Landmacht, de Dienst terugkeer en vertrek, de Immigratie- en Neutralisatie dienst en de Dienst Justitiële Inrichtingen. Om 10.00 uur zijn we, in uniform, aangetreden bij de OPS-room en opgesteld rond een in zwart/wit uitgeprinte Koning. Na een korte uitleg van onze commandant BST2 Jantienus kon de ceremonie starten.
Met een oranjebitter (of een glaasje jus d’orange) in de linkerhand hebben we een heildronk uitgebracht op onze Koning met de woorden die Jantienus sprak: “Op zijne Majesteit koning Willem Alexander. Dat hij leve!” En samen spraken we hem na met de woorden: “Dat hij leve!” Vervolgens werd het sapje naar binnen gegoten, de houding aangenomen, een groet gebracht en het Wilhelmus gespeeld en daarna koffie met gebak, een mooie gebeurtenis geheel in stijl van het militaire apparaat.
Doeg!
-
27 April 2016 - 21:44
Brom:
Gaat het wel goed daar jongen, jij...aan de oranjebitter ? Ja en niet een maar 15 op een rij !! Gelukkig was daar dan ook weer de paus. Dat likje verf en het circus er omheen, net Nederland als er weer een BoBo op bezoek komt.
Zo te zien vermaak je, je daar nog prima in korte broek. Hier hagelbuien en natte sneeuw.
Groet, Brom -
27 April 2016 - 22:04
Johnny Hagenaar:
Jezus (sorry paus) Alex, ik stond al klaar met een team van Waterland je te komen redden. Doe je wel voorzichtig daar? Wat schrijf je trouwens mooi Alex, kadootje om weer te lezen.
Ik blijf het met veel belangstelling (en nu ook spanning) lezen.
Be safe maatje...
Johnny -
27 April 2016 - 22:05
Wim Slootmaker:
Hallo Alex. Wederom bedankt voor je enerverende verslag. Het met grote interesse gelezen. Ook hier zie je weer: "als er voornaam volk komt of op komst is, wordt de realiteit verdoezeld."
Dan moet er vooral schoonschip worden gemaakt om het er maar zo goed mogelijk uit te laten zien.
We wensen jou en je collega's veel wijsheid en sterkte toe om jullie taak te kunnen vervullen.
HG van Maatje en Wim -
28 April 2016 - 00:16
LYda:
Hoi Alex,
Mooi geschreven stuk weer.
Het is toch wel te triest voor woorden dat de werkelijkheid niet gezien mag worden, zodra er een belangrijk persoon het kamp komt bezoeken. Het doet mij steeds meer aan een andere geprobeerd verdoezelde periode in de geschiedenis denken.
De beelden van de onrust in het kamp heb ik in het NOS journaal gezien en dat was toch wel heftig.
Hopelijk keert de rust weer snel terug, maar ik kan me er wel iets bij voorstellen als je je beseft in wat voor uitzichtloze situatie deze mensen zich bevinden. Maar ja het is niet goed te praten.
Goed dat jullie nog aandacht hebben kunnen besteden aan Koningsdag.
Hou je haaks en sterkte met waar jij en je collega's je mee bezig moeten houden.
Groetjes,
Lyda en natuurlijk ook van Nick en Martijn.
-
28 April 2016 - 16:37
Bert En Margaret:
Hallo Alex,
Opnieuw wordt de werkelijkheid verbloemd..., jammer!
Het is te hopen, dat de rust inmiddels is weergekeerd en dat er een oplossing komt voor de ondraaglijke situatie waarin zoveel mensen verkeren.
Wat leuk, dat jullie daar ook een toast hebben uitgebracht op de verjaardag van Koning Willem-Alexander.
Alleen wordt Koning Willem-Alexander niet meer aangesproken als Koninklijke Hoogheid, maar sinds zijn inhuldiging als Majesteit en aangeschreven als Zijne Majesteit de Koning. Foutje?!
We volgen je berichten op de voet en kijken uit naar je volgende verslag.
Veel sterkte in en met deze missie!
Groetjes, vanuit een zwaar bewolkt Utrecht, Bert en Margaret
-
28 April 2016 - 19:18
Peter (neus):
Een mooie blik achter de schermen, zonder waarde oordeel. Maar dat zijn we van jou gewend, geweldig.
Had je bericht vrij snel gelezen en vandaag nog maar een keer om de foto's te bekijken. Plaatjes zeggen soms meer dan woorden. Suc6 met je missie (daar is nog discussie over geloof ik). Knuffel -
28 April 2016 - 19:41
Eugène, Je Weet Wel!:
Hahaha, geweldig weer, levendige voorstelling van de realiteit! Wat jij toch allemaal meemaakt en doet? -
29 April 2016 - 12:53
Hans Van Kouwen:
Prachtig allemaal weer. De bezoeken van de hoogwaardigheidsbekleders waarvoor de opvang dan nog even snel opgeknapt moet worden. Het is ook overal hetzelfde. Zij mogen de realiteit niet zien.
Let goed op jezelf en we wachten het volgend verslag maar weer af.
Gegroet, Hans. -
29 April 2016 - 19:20
Agnes:
We wachten weer op je volgende bezigheden, maar jij zat echt niet aan de bitter, zal wel jus geweest zijn. heel veel werkplezier( als je dat zo kunt noemen) en wees voorzichtig. Groetjes Jan en Agnes.
-
19 Mei 2016 - 10:50
Daniellel Klijnstra:
Heel veel succes daar!! Ik ga je verslagen volgen!
Groetjes Danielle -
24 Mei 2016 - 16:41
Claudia Dompeling :
Jeetje Alex, dat was vast even schrikken... Was het niet raar om dan weg te gaan en niet op te moeten treden? Lijkt mij wel een aparte gewaarwording. Gelukkig zijn jullie allemaal veilig gebleven. Hopelijk verloopt het hierna weer gemoedelijker.
Jammer dat je de Paus niet goed hebt kunnen zien. Het blijft toch altijd bijzonder. En komen in ieder geval genoeg delegaties voorbij als ik het zo lees. Het was ook wel even een 'hot' item.
Ben ook blij dat je je draai in je werkzaamheden hebt gevonden.
Ben benieuwd hoe het verder gaat daar....
Groetjes Claudia.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
