de laatste dagen op Lesbos
Door: alex
Blijf op de hoogte en volg Alex
13 Juni 2016 | Griekenland, Mytilíni
Na de mededeling van Jantienus over het afbouwen van het Border Security Team 2 wisten we in ieder geval wel dat we weg zouden gaan, maar wanneer precies dat bleef nog even in het ongewisse. Daar kwam de afgelopen donderdag duidelijkheid in. Vanaf maandag 13 juni gaan er elke dag 4 of 5 personen van de verschillende entiteiten weg.
Ik zal dinsdag 14 juni op weg gaan naar Nederland. ’s Morgens om 05.45 uur vertrek vanuit het hotel en dan met Aegean Airlines vluchtnummer A37251 naar Athene. Daar een goed uur wachten en dan met dezelfde luchtvaartmaatschappij van Athene naar Schiphol. Als alles goed gaat verlopen komt vluchtnummer A3618 om 11.10 uur aan. Buiten allerlei mensen die ik niet ken, gaan wel de bekende collega’s Dirk, Martin, Sander en Frank mee.
Maar goed nog even genieten van hetgeen Lesbos te bieden heeft en de plichtplegingen die ik nog steeds dien te ondergaan.
Bij de wekelijkse briefing in de OPS kwamen de vaste onderwerpen voorbij en deze keer werd er wat meer aandacht gegeven aan de zaken die met het terugvliegen en dan in het bijzonder de (over)bagage, te maken hadden. Met de huurauto van Jolanda en Geeta zijn zij samen met Margriet, Greet, Ernestien en ik nog naar de Beachclub Kohilia, vlakbij de luchthaven gegaan. Een strook kiezelstrand met bedjes en parasols. Kosten voor het gebruik van deze spullen; één consumptie. Dat zijn nog eens prijzen en de soms wat te harde muziek kreeg je er gratis bij. Overigens over de muziek hadden anderen een heel ander oordeel.
Toen we Margriet weer hadden opgepikt bij het hotel zijn we via een heel bijzondere weg naar een leuk restaurantje gereden in de bergen voorbij Mytilini. Off road rijden met een Ford Fiesta met z’n zessen is een groot succes gebleken. Vanwege het gewicht is de bodemplaat ook weer even schoongeschraapt en bleven we net niet achter daar in een soort niemandsland. En de verhuurder die weet van niets en heeft er niets van gemerkt. En de kofferbak lijkt een zeer geschikte zitplaats te hebben, de vaste plek voor Margriet.
Was het plan om de volgende dag nog een tocht te gaan maken over Lesbos en dan vooral met een vierwiel aangedreven Jimny, maar dat ging ff niet door. Door mijn shiftleader werd ik gebeld om toch te komen werken bij gebrek aan voldoende fingerprinters. Wel erg jammer, maar de plicht riep. Gelukkig werd er bij het verhuurbedrijf niet moeilijk gedaan bij de annulering zo’n dag van tevoren
Dus zaterdag had ik mijn laatste officiële dienst van 08.00 uur tot 16.00 uur. Het was rustig, maar toen kwam toch het bericht dat er 150 migranten met boten waren aangekomen in de nabijheid van Molyvos, dus werk aan de winkel! Rond 11.00 uur kwam de eerste bus en dat was ook gelijk de laatste bus met migranten uit onderandere Kameroen, Kongo, Nigeria, Afghanistan, Algerije, Marokko, Irak, Iran, Bangladesh, Pakistan en Syrië.
Na ook het proces eens bekeken te hebben van de screening en onderzoek aan de documenten, kwamen de mensen voor de foto en vingerafdrukken bij mijn Bulgaarse collega en mij. Vanwege wat technische problemen met de apparatuur konden we daarmee pas later starten, dus het lukte niet om alle migranten af te handelen in mijn dienst. Dus de middagdienst had ook nog wat werk te doen. In ieder geval was het plezierig om de laatste dag toch aan de bak te kunnen met het werk waarvoor ik hier was.
En dan een paar uur verlaat ivm de drukte van aangekomen migranten, een afscheids barbecue voor ons als team achter het hotel.
En inmiddels is bekend dat het getal 150 kennelijk niet juist was, maar dat het bleef bij 59.
Zondag was een stand-by dag en ik hoefde niet te komen omdat het getal van 150 niet juist bleek te zijn en de migranten allemaal al waren gedaan. De ochtenddienst kon de toestroom van twee bootjes met daarin 49 migranten zelf aan.
En dan komt het echte eerste moment van echt afscheid nemen. Wel vroeg mijn bed uit en maandag de eerste vier uitgezwaaid, een gevoel van een niet meer compleet team. Vanwege het vroege tijdstip en het tijdstip van ontbijt toch nog maar even mijn bed ingekropen. Na de tweede keer wakker worden de verjaardag van Dirk gevierd. Die goeie gast is zijn 41ste levensjaar ingegaan.
Uiteindelijk heb ik er ook aan moeten geloven en heb ik mijn spullen bij elkaar gezocht en ingepakt.
Van Jantienus kreeg elk teamlid een getuigschrift uitgereikt waarop de dank werd uitgeschreven voor de gedane werkzaamheden. Ik citeer: “door zijn inzet heeft het BST Lesbos een belangrijke bijdrage aan de Griekse autoriteiten kunnen leveren om hen te helpen bij het reguleren van de migratiestroom”.
Hoewel ik geen dankbetuiging heb opgesteld wil ik in dit verslag iedereen van het Border Security Team 2 bedanken voor de gezellige tijd hier op Lesbos. Het was fijn om met jullie te werken en wens jullie alle goeds. Ik houd goede herinneringen aan onze inzet hier, dankzij: Jantienus, William, Thomas, Eugene, Andries, Christ, Jeroen, Sander, Klaas, Margriet, Ernestien, Greet, Jolanda, Geeta, Martin, Michael, Michel, Jochem, Harrie, Twan, Ans, Ans, Steven, Edwin, Cor, frank, Ingrid, Alex, John, Dirk, Georgios, Marcel en Wenno.
Als ik daadwerkelijk terug ben gekeerd op Nederlandse bodem en mijn draai weer enigszins daar heb gevonden zal ik nog één finale verslag publiceren. Heb nog even geduld dus.
Doeg!
Ik zal dinsdag 14 juni op weg gaan naar Nederland. ’s Morgens om 05.45 uur vertrek vanuit het hotel en dan met Aegean Airlines vluchtnummer A37251 naar Athene. Daar een goed uur wachten en dan met dezelfde luchtvaartmaatschappij van Athene naar Schiphol. Als alles goed gaat verlopen komt vluchtnummer A3618 om 11.10 uur aan. Buiten allerlei mensen die ik niet ken, gaan wel de bekende collega’s Dirk, Martin, Sander en Frank mee.
Maar goed nog even genieten van hetgeen Lesbos te bieden heeft en de plichtplegingen die ik nog steeds dien te ondergaan.
Bij de wekelijkse briefing in de OPS kwamen de vaste onderwerpen voorbij en deze keer werd er wat meer aandacht gegeven aan de zaken die met het terugvliegen en dan in het bijzonder de (over)bagage, te maken hadden. Met de huurauto van Jolanda en Geeta zijn zij samen met Margriet, Greet, Ernestien en ik nog naar de Beachclub Kohilia, vlakbij de luchthaven gegaan. Een strook kiezelstrand met bedjes en parasols. Kosten voor het gebruik van deze spullen; één consumptie. Dat zijn nog eens prijzen en de soms wat te harde muziek kreeg je er gratis bij. Overigens over de muziek hadden anderen een heel ander oordeel.
Toen we Margriet weer hadden opgepikt bij het hotel zijn we via een heel bijzondere weg naar een leuk restaurantje gereden in de bergen voorbij Mytilini. Off road rijden met een Ford Fiesta met z’n zessen is een groot succes gebleken. Vanwege het gewicht is de bodemplaat ook weer even schoongeschraapt en bleven we net niet achter daar in een soort niemandsland. En de verhuurder die weet van niets en heeft er niets van gemerkt. En de kofferbak lijkt een zeer geschikte zitplaats te hebben, de vaste plek voor Margriet.
Was het plan om de volgende dag nog een tocht te gaan maken over Lesbos en dan vooral met een vierwiel aangedreven Jimny, maar dat ging ff niet door. Door mijn shiftleader werd ik gebeld om toch te komen werken bij gebrek aan voldoende fingerprinters. Wel erg jammer, maar de plicht riep. Gelukkig werd er bij het verhuurbedrijf niet moeilijk gedaan bij de annulering zo’n dag van tevoren
Dus zaterdag had ik mijn laatste officiële dienst van 08.00 uur tot 16.00 uur. Het was rustig, maar toen kwam toch het bericht dat er 150 migranten met boten waren aangekomen in de nabijheid van Molyvos, dus werk aan de winkel! Rond 11.00 uur kwam de eerste bus en dat was ook gelijk de laatste bus met migranten uit onderandere Kameroen, Kongo, Nigeria, Afghanistan, Algerije, Marokko, Irak, Iran, Bangladesh, Pakistan en Syrië.
Na ook het proces eens bekeken te hebben van de screening en onderzoek aan de documenten, kwamen de mensen voor de foto en vingerafdrukken bij mijn Bulgaarse collega en mij. Vanwege wat technische problemen met de apparatuur konden we daarmee pas later starten, dus het lukte niet om alle migranten af te handelen in mijn dienst. Dus de middagdienst had ook nog wat werk te doen. In ieder geval was het plezierig om de laatste dag toch aan de bak te kunnen met het werk waarvoor ik hier was.
En dan een paar uur verlaat ivm de drukte van aangekomen migranten, een afscheids barbecue voor ons als team achter het hotel.
En inmiddels is bekend dat het getal 150 kennelijk niet juist was, maar dat het bleef bij 59.
Zondag was een stand-by dag en ik hoefde niet te komen omdat het getal van 150 niet juist bleek te zijn en de migranten allemaal al waren gedaan. De ochtenddienst kon de toestroom van twee bootjes met daarin 49 migranten zelf aan.
En dan komt het echte eerste moment van echt afscheid nemen. Wel vroeg mijn bed uit en maandag de eerste vier uitgezwaaid, een gevoel van een niet meer compleet team. Vanwege het vroege tijdstip en het tijdstip van ontbijt toch nog maar even mijn bed ingekropen. Na de tweede keer wakker worden de verjaardag van Dirk gevierd. Die goeie gast is zijn 41ste levensjaar ingegaan.
Uiteindelijk heb ik er ook aan moeten geloven en heb ik mijn spullen bij elkaar gezocht en ingepakt.
Van Jantienus kreeg elk teamlid een getuigschrift uitgereikt waarop de dank werd uitgeschreven voor de gedane werkzaamheden. Ik citeer: “door zijn inzet heeft het BST Lesbos een belangrijke bijdrage aan de Griekse autoriteiten kunnen leveren om hen te helpen bij het reguleren van de migratiestroom”.
Hoewel ik geen dankbetuiging heb opgesteld wil ik in dit verslag iedereen van het Border Security Team 2 bedanken voor de gezellige tijd hier op Lesbos. Het was fijn om met jullie te werken en wens jullie alle goeds. Ik houd goede herinneringen aan onze inzet hier, dankzij: Jantienus, William, Thomas, Eugene, Andries, Christ, Jeroen, Sander, Klaas, Margriet, Ernestien, Greet, Jolanda, Geeta, Martin, Michael, Michel, Jochem, Harrie, Twan, Ans, Ans, Steven, Edwin, Cor, frank, Ingrid, Alex, John, Dirk, Georgios, Marcel en Wenno.
Als ik daadwerkelijk terug ben gekeerd op Nederlandse bodem en mijn draai weer enigszins daar heb gevonden zal ik nog één finale verslag publiceren. Heb nog even geduld dus.
Doeg!
-
13 Juni 2016 - 23:04
Amy:
Lieve alex, goede en veilige reis terug! Xxx -
13 Juni 2016 - 23:12
Carrie:
Hey Alex,
Bedankt voor het maken van al je verslagen. Ik heb ze weer met plezier gelezen.
Goeie reis terug naar ons mooie kikkerlandje.
-
13 Juni 2016 - 23:13
Jolanda :
Geweldig! Bedankt voor de fijne samenwerking en gezelligheid. We houden contact -
13 Juni 2016 - 23:35
Ton Brandenburg:
De tijd vliegt en mooi werk geleverd Alex. Maar kom nu maar weer terug -
14 Juni 2016 - 08:29
Rona :
Hoi alex. Een goeie reis terug. Enne suc6 met het weer wennen hier. Grtz -
14 Juni 2016 - 09:29
Alexandra:
Goede reis terug, kus
-
14 Juni 2016 - 09:50
Wim Slootmaker:
Mogge Alex. Ik merk dat ik net even te laat ben met deze reactie, daar je al in het vliegtuig zit dan wel op Schiphol bent aangekomen. Maar geen punt. Bedankt weer voor je verslag en zien uit naar het eindverslag met foto's. HG Wim en Maatje -
14 Juni 2016 - 10:58
Hans Van Kouwen:
Ook ik ben een beetje laat en waarschijnlijk ben je al op weg naar huis. Ik zal je snel zien in Purmerend. Groet vanuit Spanje.
Hans. -
14 Juni 2016 - 16:51
Marianka Verdoorn:
Ik heb met veel plezier je verhalen gelezen! Ik ben blij dat je gezond en wel weer snel terug komt! -
14 Juni 2016 - 22:03
Lyda:
Hoi Alex,
Welkom thuis, bedankt weer dat we mee mochten kijken/lezen over je werkzaamheden en verdere belevenissen aldaar.
Er komt vast wel weer een nieuwe uitdaging op je weg.
Groetjes vanuit Stockholm,
Nick en Lyda.
-
16 Juni 2016 - 15:10
Tonny En Kees:
Bedankt voor al die mooi en enerverende verslagen . Welkom thuis! -
17 Juni 2016 - 20:02
Bert En Margaret:
Hallo Alex,
Ook vanuit Utrecht een verlaat, maar beslist niet minder gemeend "Welkom thuis".
Het zal in vele opzichten even wennen zijn, maar het dagelijkse leven slokt je wel weer op.
Sterkte met de omschakeling en succes in en met je werk.
Groetjes,
Bert en Margaret
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
