verkeer, wetgeving & handhaven
Door: alex
Blijf op de hoogte en volg Alex
14 Juli 2018 | Bonaire, Kralendijk
Toen ik hier september vorig jaar kwam vielen mij direct al een paar zaken op betreffende het verkeer. Sommige ludiek, maar anderen ook wel verontrustend.
Hieronder zal ik er een aantal beschrijven.
Helemaal in is het feveren. Dit is zoiets als een spoor trekken met banden van een motorfiets of auto. Het mooist is als je dit kunt doen met veel publiek en dan vooral op de uitgaansavonden. Veel lawaai, rook, de geur van rubber en wat er achterblijft een slipspoor op het wegdek. Het is niet alleen gevaarlijk voor de omstanders, maar het geeft ook behoorlijk wat overlast. En dat het niet mag dat weet men wel. Als de ‘spoortrekkers’ een paar rondjes rotonde gaan doen dan blokkeert men de toegangswegen zodat men vrij spel heeft. De politie heeft dan vaak ook het nakijken.
De motorfiets met de verlengde achteras is voor menigeen een middel om de blits te maken en feveren kun je er ook mee.
Een groot deel van het wagenpark bestaat uit auto’s met geblindeerde ramen. En dan niet alleen de zijruiten en achterruit, maar zelfs de voorruit is geblindeerd. Het vervelende daaraan is dat er geen zicht is op de inzittenden en wat die in de auto uitspoken. Een onopvallende politieauto is ook voorzien van geblindeerde zijruiten en ik heb er een keer in de nachturen mee gereden. Ik vind het helemaal niks en het ontneemt ook een goed zicht naar buiten toe. Optreden tegen dit feit kan niet omdat het niet is verboden in de Wegenverkeersverordening BES, een verordening uit 1957.
Waar ook bijna niet tegen wordt opgetreden is het gebruik van alcohol achter het stuur. Er is geen blaasapparatuur voor een eerste selectie op straat en aan het bureau is ook geen ademanalyseapparaat. Alleen als de bestuurder echt dronken-dronken is, dus als hij bijvoorbeeld bij het uitstappen niet op zijn benen kan staan, dan wordt er een proces-verbaal opgemaakt. De enige bewijslast is dan de redenen van wetenschap.
Men is bezig om de wetgeving aan te passen op onder andere de bovenstaande twee zaken, maar dat is allemaal niet zo snel gerealiseerd. Het zou trouwens toch wel erg wenselijk zijn om een nieuwe wetgeving te hebben. Dan kunnen de ‘oude’ verkeersborden worden vervangen door nieuwe. De ’S-bocht’ naar links hoeft dan niet meer te worden aangegeven met een ‘S-bocht’ naar rechts. Toen ik het aankaartte bij de afdeling verkeer kreeg ik als antwoord dat er alleen het bestaande bord bestond.
En ook een soort APK is wel wenselijk omdat er behoorlijk wat voertuigen rondrijden die verrot zijn en met veel touwtjes aan elkaar gebonden zijn. Op dat gebied is er zeker nog een behoorlijke winst te behalen.
Een helm hoeft niet, maar als je een passagier vervoerd moet één van beiden wel weer een helm dragen. Enne ik weet zo gauw niet wie nu die helm op moet zetten. Dus daar wordt niet voor bekeurd.
Net zo goed als er niet wordt bekeurd voor het rijden met een mobiel in je hand of het appen tijdens het rijden.
De autogordel wordt hier bijna niet gedragen omdat dat ook al niet verplicht is. Dat de draagplicht bijdraagt aan de verkeersveiligheid, maar vooral het voorkomen van ernstig letsel heeft zich op Bonaire al meermalen bewezen.
Verder is het verkeer ook wel weer relaxed. Je rijdt op de boulevard en je doet gewoon de bestelling bij een afhaalrestaurant. Dat er ruim 10 auto’s achter je staan die moeten wachten boeit niemand. Geen getoeter, niks van dat alles. Moet je in Nederland eens proberen..
Trouwens de boulevard is ook de plek om het publiek in de verschillende restaurants de stuipen op het lijf te jagen. Flink gassen met een knetterende uitlaat en een stuk op je achterwiel(en) rijden. Dat laatste vooral de motoren, maar zelfs met een quad kan het. Trouwens men begint er al mee op jonge leeftijd, maar dan betrekkelijk onschuldig met een fiets.
Handhaven doen we voornamelijk op bezit van rijbewijs, verzekeringsbewijs en de kentekenplaten die zowel aan de voor- als de achterzijde aan de buitenzijde van de auto moeten zijn aangebracht. Aan de voorzijde ontbreekt de plaat zeer regelmatig. Soms ligt die dan op het dashboard achter de voorruit. Een veel gehoorde reden om de plaat niet aan de voorzijde te bevestigen is dat men het zonde vindt om een gat in de bumper te schroeven.
Bij een verreiker is het weer iets anders, dit voertuig viel al erg op door zijn kleur. Bij controle bleek de bestuurder van 17 jaar nog helemaal geen enkel rijbewijs te hebben. Ook wat andere zaken had hij niet voor elkaar. Om het niet te gek te laten worden hebben we hem voor het overtreden van artikel 5 maar gewaarschuwd. Zijn baas heeft trouwens ook een bonnetje gekregen omdat hij de jongen had laten rijden.
En heel soms wordt er een snelheidscontrole gehouden. Vooral de taxibestuurders overtreden de maximumsnelheid als zij de passagiers van de cruiseschepen naar de stranden van Sorobon brengen en later weer ophalen. De apparatuur voor het meten van de snelheid is uit het jaar kruik, maar wel voorzien van een keuringsticker. Echter niemand weet wat die datum op de sticker nu precies inhoudt; is het nu de geldigheid tot of de datum vanaf? Op deze sticker van Meo IJkwezen stond april 2015. Ik denk niet meer geijkt……
Vindingrijk is men wel. Zo zag ik een voertuig langs de kant van de weg die daar kennelijk stond met een lege accu. Bij het ontbreken van accukabels werd een accu uit een andere auto onder de motorkap vandaan gehaald en op z’n kop gehouden zodat er contact ontstond en de motor van de auto liep weer.
De waarschuwingsborden met de ezel en het onderbord met ‘overstekende ezels’ bestaan en de boodschap is niet helemaal voor niets. Ezels die zijn hier in groten getale en die beesten trekken zich nergens wat van aan. Ze gaan aan de wandel en op zoek naar eten. De kliko die niet is vastgezet wordt gegarandeerd omgeschopt en de hele inhoud ligt over straat. En de ezel neemt wat hij lekker vindt. Naar mate de droge periode vordert schuiven de beesten ook meer op. Inmiddels heb ik ze gespot tot achter het politiebureau, en dat ligt nagenoeg in het centrum van Kralendijk.
Voor de aanrijdingen die gebeuren komt de Caribbean Road Service. Een bedrijfje die namens de verzekeringmaatschappijen de aanrijdingen opneemt. Tot hun aankomst blijven de voertuigen gewoon midden op de weg staan en maakt ook daar niemand zich druk over. Als de aanrijding op een doorgaande weg is gebeurd, er gewonden zijn of de bestuurder geen rijbewijs en/of verzekeringsbewijs kan tonen komen wij ter plaatse en doen wij ons ding. En bij de afhandeling heeft de CRS de beschikking over een drone, zodat er al snel luchtopnames worden gemaakt. Een soort eigen dienst luchtvaart dus.
Als de voertuigen niet meer kunnen rijden worden die meestal aan de kant geduwd om later door de eigenaar opgehaald te worden. Als het echt niet anders kan komt er een takelauto, maar vaak heeft men daar geen geld voor en de politie roept zo’n takelbedrijf ook niet snel op omdat de kosten dan bij ons terecht komen. De tweewielers die niet meer rijden die laden we meestal in de bak van de pick-up en deponeren de tweewieler aan het bureau. Ik vraag al snel om hulp bij het inladen want de tilhoogte van de bak is op ruim één meter. Overigens ik ben dan ook weer niet te beroerd om de brommer dan tijdens het vervoer even vast te houden halfzittend/staand in de laadbak.
De afgelopen tijd was het tijdens mijn diensten niet heel erg druk met aanrijdingen. Twee stuks waar de politie naar toe werd gestuurd. Ze waren beiden met letsel en de voertuigen waren toevallig beiden over de kop gegaan.
Een klein model vrachtauto met in de open laadbak betonnen blokken crashte. Toen hij een erg steile oprit bij een huis opreed ging het mis. Kennelijk bij het terugschakelen naar de 1e versnelling om de steile helling te kunnen nemen, is het voertuig een stuk achteruit gerold, tegen een stoeprand geklapt en daarna over kop gegaan en een paar keer omgerold. De bestuurder had veel geluk en kon erg geschrokken uit zijn voertuig klauteren. Hoe het verder is afgelopen weet ik niet omdat we direct door moesten om een verdachte naar de Rechter-Commissaris te brengen.
Een automobiliste raakte op de weg van Rincon naar Kralendijk in een slip en belandde na een paar rollen op zijn linker zijkant in de mundi. Tussen de struiken en cactussen was alleen de onderzijde van de auto zichtbaar en ook alleen maar vanuit de richting Rincon. Uiteindelijk zijn wij er ook eerst voorbijgereden temeer omdat er ook niemand bij het voertuig was achtergebleven.
Maar uiteindelijk gevonden en omdat onbekend was waar de gewonden waren en hoe die eraan toe waren moest daar toch snel duidelijk over komen. Via de struiken heb ik mij een weg gebaand naar de andere kant van de auto en via de deels gebroken voorruit kon ik in de auto kijken en tot mijn verrassing was de bestuurster gewoon aanspreekbaar. Zij zat alleen in de auto en hing nog in de gordels en was ogenschijnlijk niet gewond. Alleen kon zij de auto niet verlaten. De brandweer heeft de struiken en cactussen omgezaagd en weggehaald zodat de verpleegkundige zich bij mij kon voegen. Om mijzelf te beschermen tegen vallend groen en glas kreeg ik daarvoor al van de verpleegkundige een gele ‘ambulance’-helm en een veiligheidsbril aangereikt.
Na een flinke tijd kon de bestuurster uiteindelijk via de achterzijde van de auto naar buiten worden begeleid. Door het gebruik van de autogordel viel het letsel uiteindelijk erg mee.
Veel energie kostte het om de aangifte van mensensmokkel/uitbuiting op papier te krijgen. Een niet alledaagse aangifte en de aangeefster sprak alleen maar Spaans. Dus met een jonge collega die als tolk fungeerde hebben we uiteindelijk een prima aangifte kunnen afleveren aan de recherche.
Een paar keer werd er bemiddeld en dan waren dit vooral civiele zaken, waarbij de politie uitkomst moest bieden. Bij één is dit zeker niet gelukt. Het ging om een reparatie aan een auto, waarbij de betaling niet lekker verliep en de auto als onderpand bij de reparateur werd achtergehouden.
De andere was het verhuizen uit een appartement waarbij de verhuurder dacht dat er goederen werden meegenomen die van haar waren. De ingeschakelde advocaat had gezegd dat de politie dit moest oplossen. Nou we hebben niks opgelost, maar wel wat adviezen kunnen geven.
Een hond van de buren had een tuinmeubel kapot gebeten en daar werd melding van gedaan. na eerst het hele verhaal aangehoord te hebben, het verhaal van de buren beluisterd. Tijdens dit gesprek mengde de melder zich in dit gesprek. het gevolg een ordinaire straatruzie, twee kijvende wijven. Was het eerste al niet eenvoudig, het uit elkaar houden van die vrouwen kwam er ook nog bij. En inmiddels weet ik dat het nog niet is opgelost.
Een dronken man hebben we aangehouden die zijn neef en zus bedreigde, mishandelde en waarbij ook nog een auto werd vernield. Een inmiddels bekende van de politie en voorlopig moet hij 8 dagen in de gevangenis blijven. Tenminste dat bepaalde de Rechter-Commissaris nadat we deze verdachte een paar dagen later bij de RC moesten brengen.
Een onderzoek naar het slachten van geiten leverde eigenlijk niets op.
Ook was er nog een aangifte inbraak woning, een alarmmelding bij een kledingzaak en een vernieling van een ruit bij een snack.
Van een tijdelijke bewoner van het eiland was tijdens de verhuizing een sieraad weggenomen. Alleen de verhuizers konden dit gedaan hebben en zo kwam het dat er bij aanvang van mijn dienst zeven verdachten her en der in het bureau waren ondergebracht. In samenspraak met de recherche en de basispolitiezorg werd een verdeling gemaakt wie welke verdachte ging horen. Een medewerker grensbewaking heb ik voor mijn rekening genomen omdat die in ieder geval Nederlands sprak. Niemand heeft bekend, maar wel is er duidelijk geworden dat niet iedereen op de plaats waar het sieraad lag is geweest. Het onderzoek loopt.
Ook heb ik nog een bezoek gebracht aan de gevangenis omdat twee gevangenen eerder niet een gerechtelijk schrijven in ontvangst wilden nemen. Ook deze keer waren ze niet van plan hun ruimte uit te komen om het in ontvangst te nemen. Dus ik ben naar de cellenruimte begeleid en daar bleken beiden nog steeds niets in ontvangst te willen nemen. Voor één is het schrijven in die ruimte waarin hij bleef geschoven. De ander heb ik mondeling verteld dat een zaak van hem was geseponeerd. Dat wilde hij dan wel horen en toen was het in ontvangst nemen van het schrijven ook niet meer zo’n probleem. Alleen hij wilde niet voor ontvangst tekenen.
Na ruim 4 maanden geen regen gehad te hebben, kwam afgelopen zondag de regen met bakken uit de lucht. Niet een buitje van een half uur, maar het regende uren achter elkaar. Tegen het stof en voor het groen; helemaal goed. Voor de wegen wel wat minder, omdat er geen afvoer is blijft het water staan. De wegen die niet zijn verhard worden een blubberzooi en bij de verharde wegen zijn de gaten niet meer zichtbaar. En op de binnenplaats zijn de dienstauto’s niet meer te bereiken zonder natte voeten te krijgen. Maar het is weer droog, de zon schijnt, het waait en de gevoelstemperatuur overdag is rond de 35 graden en ’s nachts blijft de meter steken bij 26 graden.
In het volgende verslag iets over een laparoscopische cholecystectomie, ter waarde van 4800,00 US Dollar.
Doeg!
Hieronder zal ik er een aantal beschrijven.
Helemaal in is het feveren. Dit is zoiets als een spoor trekken met banden van een motorfiets of auto. Het mooist is als je dit kunt doen met veel publiek en dan vooral op de uitgaansavonden. Veel lawaai, rook, de geur van rubber en wat er achterblijft een slipspoor op het wegdek. Het is niet alleen gevaarlijk voor de omstanders, maar het geeft ook behoorlijk wat overlast. En dat het niet mag dat weet men wel. Als de ‘spoortrekkers’ een paar rondjes rotonde gaan doen dan blokkeert men de toegangswegen zodat men vrij spel heeft. De politie heeft dan vaak ook het nakijken.
De motorfiets met de verlengde achteras is voor menigeen een middel om de blits te maken en feveren kun je er ook mee.
Een groot deel van het wagenpark bestaat uit auto’s met geblindeerde ramen. En dan niet alleen de zijruiten en achterruit, maar zelfs de voorruit is geblindeerd. Het vervelende daaraan is dat er geen zicht is op de inzittenden en wat die in de auto uitspoken. Een onopvallende politieauto is ook voorzien van geblindeerde zijruiten en ik heb er een keer in de nachturen mee gereden. Ik vind het helemaal niks en het ontneemt ook een goed zicht naar buiten toe. Optreden tegen dit feit kan niet omdat het niet is verboden in de Wegenverkeersverordening BES, een verordening uit 1957.
Waar ook bijna niet tegen wordt opgetreden is het gebruik van alcohol achter het stuur. Er is geen blaasapparatuur voor een eerste selectie op straat en aan het bureau is ook geen ademanalyseapparaat. Alleen als de bestuurder echt dronken-dronken is, dus als hij bijvoorbeeld bij het uitstappen niet op zijn benen kan staan, dan wordt er een proces-verbaal opgemaakt. De enige bewijslast is dan de redenen van wetenschap.
Men is bezig om de wetgeving aan te passen op onder andere de bovenstaande twee zaken, maar dat is allemaal niet zo snel gerealiseerd. Het zou trouwens toch wel erg wenselijk zijn om een nieuwe wetgeving te hebben. Dan kunnen de ‘oude’ verkeersborden worden vervangen door nieuwe. De ’S-bocht’ naar links hoeft dan niet meer te worden aangegeven met een ‘S-bocht’ naar rechts. Toen ik het aankaartte bij de afdeling verkeer kreeg ik als antwoord dat er alleen het bestaande bord bestond.
En ook een soort APK is wel wenselijk omdat er behoorlijk wat voertuigen rondrijden die verrot zijn en met veel touwtjes aan elkaar gebonden zijn. Op dat gebied is er zeker nog een behoorlijke winst te behalen.
Een helm hoeft niet, maar als je een passagier vervoerd moet één van beiden wel weer een helm dragen. Enne ik weet zo gauw niet wie nu die helm op moet zetten. Dus daar wordt niet voor bekeurd.
Net zo goed als er niet wordt bekeurd voor het rijden met een mobiel in je hand of het appen tijdens het rijden.
De autogordel wordt hier bijna niet gedragen omdat dat ook al niet verplicht is. Dat de draagplicht bijdraagt aan de verkeersveiligheid, maar vooral het voorkomen van ernstig letsel heeft zich op Bonaire al meermalen bewezen.
Verder is het verkeer ook wel weer relaxed. Je rijdt op de boulevard en je doet gewoon de bestelling bij een afhaalrestaurant. Dat er ruim 10 auto’s achter je staan die moeten wachten boeit niemand. Geen getoeter, niks van dat alles. Moet je in Nederland eens proberen..
Trouwens de boulevard is ook de plek om het publiek in de verschillende restaurants de stuipen op het lijf te jagen. Flink gassen met een knetterende uitlaat en een stuk op je achterwiel(en) rijden. Dat laatste vooral de motoren, maar zelfs met een quad kan het. Trouwens men begint er al mee op jonge leeftijd, maar dan betrekkelijk onschuldig met een fiets.
Handhaven doen we voornamelijk op bezit van rijbewijs, verzekeringsbewijs en de kentekenplaten die zowel aan de voor- als de achterzijde aan de buitenzijde van de auto moeten zijn aangebracht. Aan de voorzijde ontbreekt de plaat zeer regelmatig. Soms ligt die dan op het dashboard achter de voorruit. Een veel gehoorde reden om de plaat niet aan de voorzijde te bevestigen is dat men het zonde vindt om een gat in de bumper te schroeven.
Bij een verreiker is het weer iets anders, dit voertuig viel al erg op door zijn kleur. Bij controle bleek de bestuurder van 17 jaar nog helemaal geen enkel rijbewijs te hebben. Ook wat andere zaken had hij niet voor elkaar. Om het niet te gek te laten worden hebben we hem voor het overtreden van artikel 5 maar gewaarschuwd. Zijn baas heeft trouwens ook een bonnetje gekregen omdat hij de jongen had laten rijden.
En heel soms wordt er een snelheidscontrole gehouden. Vooral de taxibestuurders overtreden de maximumsnelheid als zij de passagiers van de cruiseschepen naar de stranden van Sorobon brengen en later weer ophalen. De apparatuur voor het meten van de snelheid is uit het jaar kruik, maar wel voorzien van een keuringsticker. Echter niemand weet wat die datum op de sticker nu precies inhoudt; is het nu de geldigheid tot of de datum vanaf? Op deze sticker van Meo IJkwezen stond april 2015. Ik denk niet meer geijkt……
Vindingrijk is men wel. Zo zag ik een voertuig langs de kant van de weg die daar kennelijk stond met een lege accu. Bij het ontbreken van accukabels werd een accu uit een andere auto onder de motorkap vandaan gehaald en op z’n kop gehouden zodat er contact ontstond en de motor van de auto liep weer.
De waarschuwingsborden met de ezel en het onderbord met ‘overstekende ezels’ bestaan en de boodschap is niet helemaal voor niets. Ezels die zijn hier in groten getale en die beesten trekken zich nergens wat van aan. Ze gaan aan de wandel en op zoek naar eten. De kliko die niet is vastgezet wordt gegarandeerd omgeschopt en de hele inhoud ligt over straat. En de ezel neemt wat hij lekker vindt. Naar mate de droge periode vordert schuiven de beesten ook meer op. Inmiddels heb ik ze gespot tot achter het politiebureau, en dat ligt nagenoeg in het centrum van Kralendijk.
Voor de aanrijdingen die gebeuren komt de Caribbean Road Service. Een bedrijfje die namens de verzekeringmaatschappijen de aanrijdingen opneemt. Tot hun aankomst blijven de voertuigen gewoon midden op de weg staan en maakt ook daar niemand zich druk over. Als de aanrijding op een doorgaande weg is gebeurd, er gewonden zijn of de bestuurder geen rijbewijs en/of verzekeringsbewijs kan tonen komen wij ter plaatse en doen wij ons ding. En bij de afhandeling heeft de CRS de beschikking over een drone, zodat er al snel luchtopnames worden gemaakt. Een soort eigen dienst luchtvaart dus.
Als de voertuigen niet meer kunnen rijden worden die meestal aan de kant geduwd om later door de eigenaar opgehaald te worden. Als het echt niet anders kan komt er een takelauto, maar vaak heeft men daar geen geld voor en de politie roept zo’n takelbedrijf ook niet snel op omdat de kosten dan bij ons terecht komen. De tweewielers die niet meer rijden die laden we meestal in de bak van de pick-up en deponeren de tweewieler aan het bureau. Ik vraag al snel om hulp bij het inladen want de tilhoogte van de bak is op ruim één meter. Overigens ik ben dan ook weer niet te beroerd om de brommer dan tijdens het vervoer even vast te houden halfzittend/staand in de laadbak.
De afgelopen tijd was het tijdens mijn diensten niet heel erg druk met aanrijdingen. Twee stuks waar de politie naar toe werd gestuurd. Ze waren beiden met letsel en de voertuigen waren toevallig beiden over de kop gegaan.
Een klein model vrachtauto met in de open laadbak betonnen blokken crashte. Toen hij een erg steile oprit bij een huis opreed ging het mis. Kennelijk bij het terugschakelen naar de 1e versnelling om de steile helling te kunnen nemen, is het voertuig een stuk achteruit gerold, tegen een stoeprand geklapt en daarna over kop gegaan en een paar keer omgerold. De bestuurder had veel geluk en kon erg geschrokken uit zijn voertuig klauteren. Hoe het verder is afgelopen weet ik niet omdat we direct door moesten om een verdachte naar de Rechter-Commissaris te brengen.
Een automobiliste raakte op de weg van Rincon naar Kralendijk in een slip en belandde na een paar rollen op zijn linker zijkant in de mundi. Tussen de struiken en cactussen was alleen de onderzijde van de auto zichtbaar en ook alleen maar vanuit de richting Rincon. Uiteindelijk zijn wij er ook eerst voorbijgereden temeer omdat er ook niemand bij het voertuig was achtergebleven.
Maar uiteindelijk gevonden en omdat onbekend was waar de gewonden waren en hoe die eraan toe waren moest daar toch snel duidelijk over komen. Via de struiken heb ik mij een weg gebaand naar de andere kant van de auto en via de deels gebroken voorruit kon ik in de auto kijken en tot mijn verrassing was de bestuurster gewoon aanspreekbaar. Zij zat alleen in de auto en hing nog in de gordels en was ogenschijnlijk niet gewond. Alleen kon zij de auto niet verlaten. De brandweer heeft de struiken en cactussen omgezaagd en weggehaald zodat de verpleegkundige zich bij mij kon voegen. Om mijzelf te beschermen tegen vallend groen en glas kreeg ik daarvoor al van de verpleegkundige een gele ‘ambulance’-helm en een veiligheidsbril aangereikt.
Na een flinke tijd kon de bestuurster uiteindelijk via de achterzijde van de auto naar buiten worden begeleid. Door het gebruik van de autogordel viel het letsel uiteindelijk erg mee.
Veel energie kostte het om de aangifte van mensensmokkel/uitbuiting op papier te krijgen. Een niet alledaagse aangifte en de aangeefster sprak alleen maar Spaans. Dus met een jonge collega die als tolk fungeerde hebben we uiteindelijk een prima aangifte kunnen afleveren aan de recherche.
Een paar keer werd er bemiddeld en dan waren dit vooral civiele zaken, waarbij de politie uitkomst moest bieden. Bij één is dit zeker niet gelukt. Het ging om een reparatie aan een auto, waarbij de betaling niet lekker verliep en de auto als onderpand bij de reparateur werd achtergehouden.
De andere was het verhuizen uit een appartement waarbij de verhuurder dacht dat er goederen werden meegenomen die van haar waren. De ingeschakelde advocaat had gezegd dat de politie dit moest oplossen. Nou we hebben niks opgelost, maar wel wat adviezen kunnen geven.
Een hond van de buren had een tuinmeubel kapot gebeten en daar werd melding van gedaan. na eerst het hele verhaal aangehoord te hebben, het verhaal van de buren beluisterd. Tijdens dit gesprek mengde de melder zich in dit gesprek. het gevolg een ordinaire straatruzie, twee kijvende wijven. Was het eerste al niet eenvoudig, het uit elkaar houden van die vrouwen kwam er ook nog bij. En inmiddels weet ik dat het nog niet is opgelost.
Een dronken man hebben we aangehouden die zijn neef en zus bedreigde, mishandelde en waarbij ook nog een auto werd vernield. Een inmiddels bekende van de politie en voorlopig moet hij 8 dagen in de gevangenis blijven. Tenminste dat bepaalde de Rechter-Commissaris nadat we deze verdachte een paar dagen later bij de RC moesten brengen.
Een onderzoek naar het slachten van geiten leverde eigenlijk niets op.
Ook was er nog een aangifte inbraak woning, een alarmmelding bij een kledingzaak en een vernieling van een ruit bij een snack.
Van een tijdelijke bewoner van het eiland was tijdens de verhuizing een sieraad weggenomen. Alleen de verhuizers konden dit gedaan hebben en zo kwam het dat er bij aanvang van mijn dienst zeven verdachten her en der in het bureau waren ondergebracht. In samenspraak met de recherche en de basispolitiezorg werd een verdeling gemaakt wie welke verdachte ging horen. Een medewerker grensbewaking heb ik voor mijn rekening genomen omdat die in ieder geval Nederlands sprak. Niemand heeft bekend, maar wel is er duidelijk geworden dat niet iedereen op de plaats waar het sieraad lag is geweest. Het onderzoek loopt.
Ook heb ik nog een bezoek gebracht aan de gevangenis omdat twee gevangenen eerder niet een gerechtelijk schrijven in ontvangst wilden nemen. Ook deze keer waren ze niet van plan hun ruimte uit te komen om het in ontvangst te nemen. Dus ik ben naar de cellenruimte begeleid en daar bleken beiden nog steeds niets in ontvangst te willen nemen. Voor één is het schrijven in die ruimte waarin hij bleef geschoven. De ander heb ik mondeling verteld dat een zaak van hem was geseponeerd. Dat wilde hij dan wel horen en toen was het in ontvangst nemen van het schrijven ook niet meer zo’n probleem. Alleen hij wilde niet voor ontvangst tekenen.
Na ruim 4 maanden geen regen gehad te hebben, kwam afgelopen zondag de regen met bakken uit de lucht. Niet een buitje van een half uur, maar het regende uren achter elkaar. Tegen het stof en voor het groen; helemaal goed. Voor de wegen wel wat minder, omdat er geen afvoer is blijft het water staan. De wegen die niet zijn verhard worden een blubberzooi en bij de verharde wegen zijn de gaten niet meer zichtbaar. En op de binnenplaats zijn de dienstauto’s niet meer te bereiken zonder natte voeten te krijgen. Maar het is weer droog, de zon schijnt, het waait en de gevoelstemperatuur overdag is rond de 35 graden en ’s nachts blijft de meter steken bij 26 graden.
In het volgende verslag iets over een laparoscopische cholecystectomie, ter waarde van 4800,00 US Dollar.
Doeg!
-
14 Juli 2018 - 21:37
Kees:
Leuk verhaal weer Alex! Jij bent straks de meest relaxte politieman van Waterland denk ik. Succes daar. -
15 Juli 2018 - 07:21
Lyda:
Hoi Alex,
Wat een belevenissen weer, leuk om te lezen.
Een beetje regen is wel fijn, maar als alles blank staat is het minder.
Hier is het ook al weken lang mooi, zonnig en warm weer. Misschien dat we vanaf dinsdag regen en onweersbuien krijgen, wat de natuur heel goed gebruiken kan. We zullen zien wat het wordt.
Veel succes nog de laatste 2 maanden.
Groetjes van uit een zonovergoten Zaandam.
-
16 Juli 2018 - 14:55
Eugene:
hahaha dat wordt wennen, makker als je weer in Nederland bent! Geniet nog maar van alles en veel plezier nog. groeten uit het zuiden, Eugène -
16 Juli 2018 - 19:12
Brom:
Hallo Alex,
Mooi verhaal maar na zelf enkele jaren op de Antillen doorgebracht te hebben niets...waarover ik mij verbaas. Rustig aan..komt het vandaag niet dan morgen wel en anders volgende week. Rij je een geit aan en heb je schade aan je auto dan is hij van niemand. Slacht je hem voor op de BBQ dan..komen er 3 eigenaren om geld.
En als het gaat regenen heeft schuilen geen zin meer, voordat je 10 meter verder ben, ben je doorweekt.
Gelukkig droogt het daarna ook snel..dat dan weer wel.
De Keetzijde is geregeld, Kwastje verf gegeven, gras gemaaid en bloemen besteld.
Groet Brom -
17 Juli 2018 - 04:14
Claudia Dompeling:
Hoi Alex,
Mooi verhaal weer en de tijd schiet nu lekker op.
Bijzonder dat het daar zo achterloopt qua regels en apparatuur. Zou toch niet zeggen als onderdeel van Nederland, maar zo werkt het dus schijnbaar niet.
Hier inderdaad ook al weken droog en schitterend weer. Moeder natuur en de akkers kunnen wel een flinke regenbui gebruiken. De droogte blijft en komt nog niet tot een einde...
Moet zeggen dat het zwembad in de tuin ook wel erg lekker is. Hahahaha...
Veel plezier nog daar!
Groetjes Claudia. -
17 Juli 2018 - 14:41
Jan :
Weer een mooi verslag alexnog even en zit je weer in Castricum met ook heerlijk weer bij de Reddingsbrigade -
17 Juli 2018 - 16:30
Amy:
je verveeld je nog steeds niet!
geweldige verhalen!
ben benieuwd naar je volgende verhaal.... -
17 Juli 2018 - 18:43
Peter D:
Hallo Kleine man ben je daar ook solidair met de politieakties ivm de CAO in Hollanda. Geen bekeuringen uitdelen dus, ga zo door..haha. Zonder gekheid weer een mooi verhaal Alex.
groetjes van die grote.. -
18 Juli 2018 - 11:19
Ellen:
Hey die Alex,
Mooi verhaal, het verklaart een hoop over het verkeersgedrag wat we in Nederland zien, bij de op vakantie zijnde Antillianen.... (En de rest)
Het verkeersbord van de ezel mogen ze wel bij het binnenhof plaatsen! -
18 Juli 2018 - 11:27
Ellen :
Maar je verveelt je nog lang niet zie ik, je kunt er nog wel paar maanden aan vast plakken, ze hebben je zo te lezen nog hard nodig!!
Sterkte met de laparoscopische cholecystectomie
Het zal een hele opluchting zijn ( hoop ik)
Benieuwd naar dat verhaal.
Groetjes,
Ellen -
18 Juli 2018 - 22:35
Marja Brinkman:
weer een prachtige opsomming van het werk aldaar.
Vooral alle verschillen t.o.v. de Nederlandse maatstaven zijn interessant om te lezen.
En weer leuke foto's voor de beeldvorming ,
groetjes uit Purmerend
-
18 Juli 2018 - 22:46
Marja Brinkman:
Alex en Brom,
dank voor jullie aandacht aan de Keetzijde.
Het is volgende week al weer 20 jaar geleden........
Ik ga (zoals elk jaar) zeker weer even een bloemetje brengen,
groet, moeder van Suus -
19 Juli 2018 - 17:14
Hans Van Kouwen:
Alex,
Aanrijdingen, ruzie's, verdachten wegbrengen naar de RC, het wordt een beetje saai daar op het eiland. Nou ja saai, de regen was dan wel weer iets nieuws.
Voor de rest ben je eigenlijk ook een beetje aan het staken, geen art. 8 verbalen, geen bonnen schrijven. Oke het werkt daar gewoon anders.
De ingreep met de moeilijk woorden is wel een dingetje. Sterkte daarmee.
Nog 2 maanden volhouden en dan weer terug naar Nederland. Tot dan.
Doeg,
Hans van Kouwen. -
19 Juli 2018 - 19:02
Bert En Margaret:
Hallo Alex,
Met veel belangstelling hebben we dit verslag gelezen en zijn we benieuwd naar je komende relaas, waarin je ons iets zult vertellen over een laparoscopische cholecystectomie, ter waarde van $ 4800,00. De verzekering neemt vast wel het grootste deel van de medische kosten voor haar rekening.
Geld is niet het allerbelangrijkst, daarentegen je gezondheid wel! Sterkte en een voorspoedig herstel.
In Nederland hopen we ook op een verfrissende regenbui..., na een voortdurende, extreme droogte.
We proberen onze leefstijl aan de warmte aan te passen, maar dat valt toch niet mee.
Voor je het beseft, zit jouw jaar Bonaire er al weer op en kun je eindelijk genieten van je woning in
Broek op Langedijk. Ook wel leuk om naar uit te kijken, toch?!
Groetjes,
Bert en Margaret
-
22 Juli 2018 - 13:26
Annette Marieke Kriek:
ach rene je maakt wel veel mee zeg...leul leuk om te lezen.
kuskus -
02 Augustus 2018 - 08:41
Wim Slootmaker:
Hoi ALEX. Allereerst excuses voor de late reactie mijnerzijds.
Dat komt door dat ik juist in die tijd in Nijmegen was om te wandelen. En daarna andere beslommeringen had. Maar nu dan toch weer effen de gelegenheid heb om te reageren. Zo te lezen ligt er nog een hele taak voor de wetgever, justitie en politie weggelegd om één en ander aan te pakken.
Toch lijkt het me best leuk om in zo'n omgeving te kunnen en mogen werken. Zoals je wellicht al van anderen hebt vernomen zijn de zomerse temperaturen hier ook behoorlijk tot extreem. Maar ik zeg altijd maar: het is de beste tijd om zo iets te beleven. Succes verder en de hartelijke groeten van
Maatje en Wim
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
