verkenning, farewell party & (2e keer) Paasfeest
Door: alex
Blijf op de hoogte en volg Alex
06 Mei 2016 | Griekenland, Mytilíni
Als ik niet aan het werk ben dan is er soms de mogelijkheid om met Eugene op pad te gaan. Hij is één van de intell-mannen in het team. Dat houdt zoiets in als het verzamelen van informatie in de ruimste zin van het woord. Dit kan dan weer voor de dienstuitvoering van belang zijn.
De huurauto werd volgeladen met ‘hulp’ intell-mensen en de oostelijke kuststrook werd afgereden. Juist de aanlandingsplaatsen zijn van belang en daarom moest ook af en toe van de doorgaande route afgeweken worden en zo reden wij in de richting van de kust bij Palios. Een mooi plekje om foto’s te maken, want ja hier stonden eens geen borden met “no photo’s”. Ik heb mij even laten fotograferen bij het bord van Artsen zonder Grenzen, waar de migranten die op die locatie aan land komen wordt verwezen naar het nabijgelegen opvangcentrum. Deze opvanglocatie had ik al eerder bezocht en door de daar aanwezige medewerkers werd een rondleiding gegeven. Toen waren er al enkele dagen geen migranten gearriveerd en alles was stil en verlaten. Wel een geheel andere opvang dan die in Moria.
De hulp van de mensen van Artsen zonder Grenzen hadden we zowat nog daadwerkelijk nodig. Greet was zo vol van het uitzicht en tegelijk ook een beetje bezig met haar smartphone dat zij lelijk onderuit ging, plat op haar gezicht. Na van de eerste schrik bekomen te zijn, bleek het gelukkig allemaal mee te vallen. Een opgezet jukbeen en wat verkleuring in het gezicht en schaafwonden aan de kin. En een gebroken glaswerk van de smartphone, maar dat was natuurlijk het minst erge. Dit is dan gelijk het aangekondigde verhaal achter de op mijn facebook geplaatste foto.
Hierna zijn we maar aan de lunch gegaan in het dorpje Mandamados. Vanwege tijdgebrek moest de verdere informatievergaring worden opgeschort naar een andere keer.
Nu ik het toch even heb gehad over een smartphone. Ik ben inmiddels ook in het rijke bezit gesteld van zo’n ding. Jippie; ik kreeg er één opgestuurd van de eenheid Noord-Holland, door tussenkomst van team uitzendingen en gebracht door TNT. Lekker belangrijk zul je kunnen denken…., maar ik ben nu in de gelegenheid om ook de WhatsApp-berichten te lezen en zelf te maken. Het was trouwens nog even een gedoe, want ik had nog geen opleiding gehad voor het gebruik van deze Samsung. Alsof ik van plan was hier op Lesbos onder andere kentekens en rijbewijzen te gaan scannen. Maar goed, ik heb er één en moet deze weer inleveren als deze missie voorbij is.
Inmiddels gaan er al wat mensen uit team A de missie verlaten. Collega’s uit Polen, Frankrijk, Spanje en Noorwegen zijn weer terug naar hun vaderland. Naar goed gebruik gaat dat niet helemaal onopgemerkt voorbij. Een barbecue werd georganiseerd onder een boom aan het strand in de buurt van het vliegveld. Een soort Amerikaanse fuif, waarbij iedereen eigen vlees, vis en drank meenam. Liefst een beetje meer voor hen die kwamen aanschuiven. Dus vanaf een uurtje of één werd het een gezellige boel daar aan het strand met een overschot aan lekkers. Gitaarspel van één van de Polen en zang van de Fransen maakten het een meer dan gezellig samenzijn.
En tijdens één van de laatste dagen als team bij elkaar had Margareth uit Noorwegen nog een mooi verhaal over haar missiegangers uit team A en daarna werd er nog een groepsfoto gemaakt voor onze werkplek.
Met Nadine uit Frankrijk zijn Margriet, Ernestien en ik nog een dagje weg geweest en hebben onder andere Sigri bezocht. Afgelopen woensdag hadden we nog een afscheidsborrel in ‘petit comité’ en daaropvolgend een diner in de stad met bijna het gehele team A.
Deze week stond ook nog in het teken van de 2e keer Paasviering van dit jaar. Deze keer het Griekse Orthodoxe Paasfeest. Al aangekondigd een bijzondere viering met de nodige tradities. En aan die tradities heb ik deels ook meegedaan. De avond naar de 1e Paasdag waren alle winkels, restaurants en terrasjes gesloten. Maar voor middernacht was er vuurwerk en veel lichtjes aangekondigd. Na het diner in het hotel heb ik een groep in Mytilini afgezet en is de grote kerk nog bezocht. Vanwege afspraken om met de bus voor middernacht terug te zijn bij het hotel heb ik het luidruchtige vuurwerk en de bijzondere optochten met kaarsen en lantaarns niet kunnen bijwonen.
Wel was ik er de volgende dag bij toen de 3 lammetjes aan het spit en nog wat varkensvlees werd klaargemaakt voor de gezamenlijke lunch bij het hotel. Tenminste; de lammetjes werden al vanaf 08.00 uur motorisch rondgedraaid boven een gelegenheidsgrill. Wij als gasten (en ook in gepaste kleding) en de andere Grieken met familieleden op hun ‘Paasbest’ lieten deze traditie op Lesbos niet aan ons voorbijgaan.
En die Grieken zijn zo gek nog niet, want ze plakken er nog een 3e Paasdag aanvast. Wat ik daarvan heb gemerkt is alleen dat ik inmiddels al vier dagen niet heb kunnen winkelen bij de Spar of de Lidl. Hierdoor dreigde er een ernstig tekort aan Griekse yoghurt, bananen en pinda’s voor eigen gebruik.
Op het migrantenkamp Moria was het deze dagen ook erg rustig. Er zijn de laatste dagen weinig vluchtelingen aangekomen en ook de Griekse politie was minimaal aanwezig.
Bevrijdingsdag op het vluchtelingenkamp gaf voor mij wel een heel ander gevoel als de doorsnee viering in Nederland. Wat is het een voorrecht om vrij te kunnen gaan en staan, je mening te hebben en ook te kunnen verkondigen. Zoveel anders is het hier. ‘Gevangen’ op een kamp waar je alleen af mag als je kunt aantonen dat je asiel hebt aangevraagd en de jonge kwetsbare die al helemaal in gesloten afzondering op het kamp verblijven. VRIJHEID is een groot goed in een wereld van uitersten.
Doeg!
De huurauto werd volgeladen met ‘hulp’ intell-mensen en de oostelijke kuststrook werd afgereden. Juist de aanlandingsplaatsen zijn van belang en daarom moest ook af en toe van de doorgaande route afgeweken worden en zo reden wij in de richting van de kust bij Palios. Een mooi plekje om foto’s te maken, want ja hier stonden eens geen borden met “no photo’s”. Ik heb mij even laten fotograferen bij het bord van Artsen zonder Grenzen, waar de migranten die op die locatie aan land komen wordt verwezen naar het nabijgelegen opvangcentrum. Deze opvanglocatie had ik al eerder bezocht en door de daar aanwezige medewerkers werd een rondleiding gegeven. Toen waren er al enkele dagen geen migranten gearriveerd en alles was stil en verlaten. Wel een geheel andere opvang dan die in Moria.
De hulp van de mensen van Artsen zonder Grenzen hadden we zowat nog daadwerkelijk nodig. Greet was zo vol van het uitzicht en tegelijk ook een beetje bezig met haar smartphone dat zij lelijk onderuit ging, plat op haar gezicht. Na van de eerste schrik bekomen te zijn, bleek het gelukkig allemaal mee te vallen. Een opgezet jukbeen en wat verkleuring in het gezicht en schaafwonden aan de kin. En een gebroken glaswerk van de smartphone, maar dat was natuurlijk het minst erge. Dit is dan gelijk het aangekondigde verhaal achter de op mijn facebook geplaatste foto.
Hierna zijn we maar aan de lunch gegaan in het dorpje Mandamados. Vanwege tijdgebrek moest de verdere informatievergaring worden opgeschort naar een andere keer.
Nu ik het toch even heb gehad over een smartphone. Ik ben inmiddels ook in het rijke bezit gesteld van zo’n ding. Jippie; ik kreeg er één opgestuurd van de eenheid Noord-Holland, door tussenkomst van team uitzendingen en gebracht door TNT. Lekker belangrijk zul je kunnen denken…., maar ik ben nu in de gelegenheid om ook de WhatsApp-berichten te lezen en zelf te maken. Het was trouwens nog even een gedoe, want ik had nog geen opleiding gehad voor het gebruik van deze Samsung. Alsof ik van plan was hier op Lesbos onder andere kentekens en rijbewijzen te gaan scannen. Maar goed, ik heb er één en moet deze weer inleveren als deze missie voorbij is.
Inmiddels gaan er al wat mensen uit team A de missie verlaten. Collega’s uit Polen, Frankrijk, Spanje en Noorwegen zijn weer terug naar hun vaderland. Naar goed gebruik gaat dat niet helemaal onopgemerkt voorbij. Een barbecue werd georganiseerd onder een boom aan het strand in de buurt van het vliegveld. Een soort Amerikaanse fuif, waarbij iedereen eigen vlees, vis en drank meenam. Liefst een beetje meer voor hen die kwamen aanschuiven. Dus vanaf een uurtje of één werd het een gezellige boel daar aan het strand met een overschot aan lekkers. Gitaarspel van één van de Polen en zang van de Fransen maakten het een meer dan gezellig samenzijn.
En tijdens één van de laatste dagen als team bij elkaar had Margareth uit Noorwegen nog een mooi verhaal over haar missiegangers uit team A en daarna werd er nog een groepsfoto gemaakt voor onze werkplek.
Met Nadine uit Frankrijk zijn Margriet, Ernestien en ik nog een dagje weg geweest en hebben onder andere Sigri bezocht. Afgelopen woensdag hadden we nog een afscheidsborrel in ‘petit comité’ en daaropvolgend een diner in de stad met bijna het gehele team A.
Deze week stond ook nog in het teken van de 2e keer Paasviering van dit jaar. Deze keer het Griekse Orthodoxe Paasfeest. Al aangekondigd een bijzondere viering met de nodige tradities. En aan die tradities heb ik deels ook meegedaan. De avond naar de 1e Paasdag waren alle winkels, restaurants en terrasjes gesloten. Maar voor middernacht was er vuurwerk en veel lichtjes aangekondigd. Na het diner in het hotel heb ik een groep in Mytilini afgezet en is de grote kerk nog bezocht. Vanwege afspraken om met de bus voor middernacht terug te zijn bij het hotel heb ik het luidruchtige vuurwerk en de bijzondere optochten met kaarsen en lantaarns niet kunnen bijwonen.
Wel was ik er de volgende dag bij toen de 3 lammetjes aan het spit en nog wat varkensvlees werd klaargemaakt voor de gezamenlijke lunch bij het hotel. Tenminste; de lammetjes werden al vanaf 08.00 uur motorisch rondgedraaid boven een gelegenheidsgrill. Wij als gasten (en ook in gepaste kleding) en de andere Grieken met familieleden op hun ‘Paasbest’ lieten deze traditie op Lesbos niet aan ons voorbijgaan.
En die Grieken zijn zo gek nog niet, want ze plakken er nog een 3e Paasdag aanvast. Wat ik daarvan heb gemerkt is alleen dat ik inmiddels al vier dagen niet heb kunnen winkelen bij de Spar of de Lidl. Hierdoor dreigde er een ernstig tekort aan Griekse yoghurt, bananen en pinda’s voor eigen gebruik.
Op het migrantenkamp Moria was het deze dagen ook erg rustig. Er zijn de laatste dagen weinig vluchtelingen aangekomen en ook de Griekse politie was minimaal aanwezig.
Bevrijdingsdag op het vluchtelingenkamp gaf voor mij wel een heel ander gevoel als de doorsnee viering in Nederland. Wat is het een voorrecht om vrij te kunnen gaan en staan, je mening te hebben en ook te kunnen verkondigen. Zoveel anders is het hier. ‘Gevangen’ op een kamp waar je alleen af mag als je kunt aantonen dat je asiel hebt aangevraagd en de jonge kwetsbare die al helemaal in gesloten afzondering op het kamp verblijven. VRIJHEID is een groot goed in een wereld van uitersten.
Doeg!
-
06 Mei 2016 - 13:32
Lyda:
Hoi Alex,
Prachtig verhaal heb je weer geschreven.
Inderdaad vrijheid is een groot goed en mogen we niet als vanzelfsprekend beschouwen.
Veel succes en voor in je vrije tijd veel plezier op Lesbos.
Groetjes,
Lyda. -
06 Mei 2016 - 14:09
Agnes:
weer een mooi stuk geschreven zou je eigenlijk moeten bundelen.nog veel plezier en werkse. groetjes jan en agnes.
-
06 Mei 2016 - 16:22
Bert En Margaret:
Hallo Alex,
Bevrijdingsdag 2016 hebben wij op gepaste wijze beleefd. Het is een dag om te gedenken..., een dag om dankbaar te zijn, dat wij in vrijheid kunnen en mogen leven..., een groot goed!
Jij zal 5 mei 2016 niet snel vergeten..., een Bevrijdingsdag met uitersten..., jij vrij om te gaan en te staan..., vrij om je mening te uiten..., terwijl er mensen om je heen gevangen zitten op een kamp.
Bewaar deze waardevolle herinneringen in je hart!
Hartelijke groeten,
Bert en Margaret -
06 Mei 2016 - 18:56
RuudS:
Heee Kerel, weer erg leuk om te lezen. Wens Greet sterkte van mij, ik hoop voor haar dat het meevalt en dat ze geen blijvende schade overhoudt. Leuk dat jullie de werkzaamheden kunnen combineren met sightseeing, bbq en collegiaal samenzijn! Groeten aan alle bekenden!
-
06 Mei 2016 - 20:24
Peter D.:
Hoi Alex,
Nice story my friend. Wel bijzonder dat je de Samsung krijgt om te kunnen Whatsappen. Bij oo^s in NH wordt het namelijk afgeraden om met je dienst telefoon te Whatsappen. hahaha
Take care TinTin -
06 Mei 2016 - 20:36
Eugene:
Prachtig beschreven, hoe het toch allemaal kan komen! Blijf genieten en denk aan een petje tegen de zon -
06 Mei 2016 - 23:44
Johnny Hagenaar:
Vrijheid: Vrijheid wordt meestal gezien als de mogelijkheid om te doen en laten wat men wil terwijl een ander dat ook kan, zowel in lichamelijke als in geestelijke zin.
Het grootste goed dat we hebben en meer dan waard om voor te knokken. Bedankt dat jij dit, voor anderen wil doen.
Trots je te kennen. -
08 Mei 2016 - 16:30
Tonny En Kees:
Alex leuk je weer in jouw vertrouwde Kuifje gekleed te zien .
Bedankt voor het mooie verslag heel veel sterkte onder de Griekse Zon.
Daaaag Tonny en Kees -
08 Mei 2016 - 20:55
Brom:
Dag jochie.. is die traditie met die bekers voor de "afzwaaiers" afgeschaft ?. Ik vond dat wel een leuk symbolisch gebaar altijd. Moeten ze er natuurlijk wel zijn daar op dat eiland. Hier momenteel ook tropische temperaturen., went snel moet ik zeggen. Zal van de week mijn paspoort weer eens opzoeken om naar Marken te gaan en te kijken hoe het met je post staat... Mag aannemen dat de vorige zending is aangekomen.
Die blik.. als jij die Samsung uitpakt zegt meer dat 1000 woorden...Had mij maar een Nokia gestuurd !!
Ik hoop dat je niet te lang van je broodje banaan verstoken geweest ben.
Vermaak je, je daar nog maar even ( je mist weinig hier :-)
Brom. -
08 Mei 2016 - 21:24
Amy:
Lieve alex, zo is het! Vrijheid is helaas niet overal een vanzelfsprekend iets. Fantastisch dat jij met deze missie mensen helpt die gevlucht zijn, voor vrijheid! Xx -
24 Mei 2016 - 16:47
Claudia Dompeling :
Hahahaha.... Wat werken we toch in een bijzondere organisatie. Dat ze je helemaal een Samsung opsturen... Ik vind het maar wat. Vooral omdat je die ook zo hard nodig hebt! ;-)
Zou wel super handig zijn als je met de Samsung de vingerafdrukken en foto's kon maken en zo in het systeem kon zetten, maar helaas....
Jammer dat je de telefoon na uitzending weer moet inleveren!! :-(
Groetjes...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
