end of mission
Door: alex
Blijf op de hoogte en volg Alex
03 Juli 2016 | Nederland, Marken
nou niet in de nacht van 13 op 14 juni. Het was al een korte nacht, want ik diende al om 05.00 uur wakker te worden om uiteindelijk op tijd mijn hoteldeur voor de laatste keer dicht te trekken. Gedurende de nacht trok er een hevig onweer over het eiland en het regende ook nog eens flink, het goot van de lucht. Dus voordat de wekker ging was ik al wakker.
Op dit onmogelijke tijdstip trof ik de ‘uitzwaaiers’ voor ons clubje van 5, die vandaag naar Nederland zouden reizen. Na een handdruk en een knuffel werd ik uitgezwaaid en gingen we onderweg naar de luchthaven van Mytilini. De hevige regenval had inmiddels plaatsgemaakt voor wat spetters.
Het inchecken bij de balie verliep zonder noemenswaardige problemen, alleen de overbagage moest toch nog worden afgerekend. Nadat de 45 euro was betaald was de tijd om onze wegbrengers ook gedag te zeggen en vertrokken zij met een gerust hart.
Voor ons was het wachten en al spoedig bleek dat de vlucht van Mytilini naar Athene was vertraagd en kort daarop kwam zelfs het bericht dat de vlucht in zijn geheel was geannuleerd vanwege het slechte weer. Op zich niet zo spannend, maar het gevolg was dat de aansluitende vlucht van Athene naar Amsterdam in ieder geval al niet meer kon worden gehaald. De bagage weer opgehaald vanaf de bagageband en de leiding van BST2 van deze situatie op de hoogte gebracht. In mijn achterhoofd speelde; een paar dagen extra op Lesbos moet toch kunnen. Maar al snel kwam bericht dat er via het reisbureau van Bureau Buitenland Missies van de Koninklijke Marechaussee in Nederland alvast vijf stoelen waren gereserveerd op een KLM vlucht vanaf Athene later die dag. Alleen moesten we dan nog wel in Athene zien te komen. De volgende reguliere vlucht was rond 09.00 uur, als die tenminste niet al teveel passagiers had. De afhandeling van Aegean Airlines verzekerde dat alle gestrande passagiers mee konden en deed flink hun best om alle papieren in orde te maken. Dit duurde toch wel iets langer dan gedacht, vooral het schrijven van de tickets voor de overbagage kostte heel wat tijd. Met een vertraging van ruim een uur konden we dan toch onderweg naar Athene.
Na een hele vlotte vlucht van net geen uur kwamen we terecht op een drukke luchthaven met de voorzieningen die daarbij horen, inclusief een McDonald’s. Omdat we hier nog eens 6 uur moesten wachten op de aansluitende vlucht zijn Dirk, Martin en Sander nog even naar dé attractie van Athene gereisd, namelijk de Acropolis. Er was geen tijd om dit werelderfgoed te bezoeken, maar gezien hebben ze het en Frank en ik pasten beurtelings op de handbagage.
Bij het boarden van vlucht KL1576 was er nog even gedoe over de overbagage, maar dat werd toch nog snel opgelost en na lang wachten konden we dan toch rond 17.00 uur vertrekken richting Schiphol.
Na een rustige vlucht, en een uur terug in de tijd, konden we toch echt voet zetten op Nederlandse bodem (het Nederlandse grondgebied van het vliegtuig niet meegerekend).
In de aankomsthal werden we welkom geheten door familie en collega’s. Van een medewerker van het Thuisfront comité van de Koninklijke Marechaussee en Politie kreeg ik een rode roos uitgereikt als een ‘welkom thuis’. Verder trof ik daar Ron (coördinator internationale betrekkingen van de eenheid Noord-Holland), Bart (teamchef Purmerend van de eenheid Noord-Holland en Ruud (uitzendmanager team internationale politie uitzendingen), die mij kwamen verwelkomen. Nog even een fotootje, het in ontvangst nemen van een tas met wat attributen, die ik 29 maart had ingeleverd, een hartelijk afscheid van mijn reisgenoten en daarna kon ik op weg naar huis. Door Bart werd ik afgezet bij het politiebureau Purmerend en binnen kreeg ik ook een hartelijk ontvangst. Met mijn eigen auto ben ik onderweg gegaan naar Marken en aan de deurkruk van mijn huis hing een tas met een mooie bos bloemen van de eenheid. Een verrassing die ik zeker niet had verwacht, maar zeer is gewaardeerd.
Amy had het ‘heldenpakket’ van het leger, dat doorgaans wordt gebruikt om de uitgezonden militair/politiefunctionaris te voorzien van goederen en post, achtergelaten in mijn auto. Een pakketje met een mooi geschreven kaart, een kaars, een heerlijk luchtje en een mooie uitnodiging voor een diner voor twee.
Inmiddels is de periode van uitschepingsverlof voorbij en heb ik al weer een paar keer gewerkt. Nog even niet in de noodhulp of onregelmatigheid, maar alle tijd om mijn ervaringen te delen, geleende smartphone weer terug te brengen en te wennen aan de zomer in Nederland. En zaterdagmiddag werd er nog een bos bloemen bezorgd afkomstig van de landelijke eenheid team uitzendingen als dank voor de inzet op Lesbos.
Dit was het laatste verslag dat ik heb geschreven en gepubliceerd over mijn inzet voor Frontex op Lesbos Griekenland. Ook deze keer heb ik weer genoten van het werken in internationaal verband en in een overzees gebied. Eens kijken wat de volgende bestemming gaat worden.
Bedankt voor het meelezen en meeleven en de reacties die jullie gaven op mijn verslagen. Dit is bijzonder gewaardeerd en die ga ik nog regelmatig terugzien als het boekwerk van dit alles is samengesteld.
Doeg!
-
05 Juli 2016 - 13:56
Eugene:
Nou Alex, ben benieuwd waar je volgend verhaal geschreven gaat worden! Het was zeker een hele beleving en we kunnen terugkijken op een intense, mooie tijd waarbij wij zeker een steun voor de Grieken geweest zijn. Tot snel! -
30 Juli 2016 - 11:38
Pim:
Je bent weer een mooie ervaring rijker. Prachtige verhalen zijn door mij verorberd. Was voor mij dus ook genieten. Dank hiervoor en voor de vele foto's die een inkijk gaven in jouw werk aldaar.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley