Koninginnedag
Door: alex
Blijf op de hoogte en volg Alex
02 Mei 2009 | Cyprus, Pyla
Dank jullie wel voor de reacties op mijn berichten. Natuurlijk weet ik wel dat ik positief gevolgd wordt. Voorlopig zal ik de wekelijks berichten blijven voortzetten. Collega’s van Dutchcon XII, de opvolgers van ons die in augustus naar Cyprus komen zijn inmiddels voorzien van de e-mailadressen en ook de verschillende weblogs die worden bijgehouden. Op deze manier kunnen zij alvast ‘lekker’ worden gemaakt van wat hen over een aantal maanden staat te wachten.
Na een week Leonarisso was de dinsdag weer de eerste dag dat ik de tracks rond Pyla en Troulli weer kon rijden. Inmiddels is het gebied al aardig bekend geworden en denken jullie misschien wel dat ik het wel zo’n beetje heb gezien. Niets is minder waar. Het blijft een fascinerende natuur en de kleuren veranderen ook flink. Het groen is al aardig aan het verdwijnen en maakt plaats voor dorre vlakten. En die veranderingen zie je vooral als je er een tijdje niet meer bent geweest. Ook de boeren zijn momenteel erg druk in de bufferzone. Het koren wordt geoogst, maar niet verder verwerkt. Het wordt in rollen geperst en verzameld.
Dinsdagavond heb ik Tanja en Suzanne afgewacht op de luchthaven van Larnaka. Zij komen vanuit de politieacademie en het korps Zaanstreek-Waterland de situatie op Cyprus bekijken. Ik heb wat bemiddeld in het leggen van de contacten met deputy police adviser van de UN police, de Cypriotische politie (Cypol) en de Souvereign Based Area Police in Dherinia en de laatste weken is daardoor een zeer regelmatig email contact ontstaan. En ik kon ook nog een bestelling plaatsen van snaai uit Nederland die hier niet te koop is. Ik heb daar dankbaar, maar wel in bescheiden mate gebruik van gemaakt. Beiden waren wel verrast dat zij door mij werden ontvangen. Zij verblijven in de omgeving van Ayia Napa en voor de volgende dag was er al een afspraak geregeld voor een interview met Phil Spence van de UNPOL. Omdat het maar zeer de vraag was of zij de UNPA opkonden en ik toch ook een beetje gastheer was ben ik de woensdag meegegaan. Sterker nog ik werd opgehaald en kon meerijden naar de UNPA. Zonder veel problemen kregen Tanja en Suzanne toegang tot de UNPA. Soms gaat de informele manier toch wat sneller dan al het officiële geregel met het hoofdkwartier in New York. Echter soms ontkom je daar ook weer niet aan.
Tijdens het interview mocht ik ook aanwezig zijn en het verliep allemaal vlotjes. Phil gaf een duidelijk beeld van de UN police en de positie van deze politie op Cyprus en in het bijzonder in de bufferzone. De meiden deden het zogezegd prima.
’s Middags had ik ook nog dienst en met een kleine vertraging kwamen we met z’n drieën aan op het bureau in Pyla. Samen met de Ierse collega Terry zijn we de tracks gaan rijden. Zo kregen Tanja en Suzanne een mooie gelegenheid om ook te kunnen proeven van mijn bezigheden hier op Cyprus. Ik ben maar zo vrij om alvast maar te vertellen dat zij het machtig vonden.
En na afloop van deze lange dag had ik ook nog de on-call dienst. Dat is die dienst dat je vanaf 22.00 uur tot 07.00 de volgende morgen KAN worden gebeld. Ik was nog maar net thuis toen ik al werd gebeld. Er waren twijfels over het legaal aanwezig zijn en opruim werkzaamheden verzorgen bij Agios Neophitos church. Iets wat door een groep militairen uit Slowakije was gecontroleerd om 13.40 uur en waarvan de verantwoordelijke dacht dat niet goed was. Gevolg dat ik werd geïnformeerd. Daar kun je dus niks meer mee, te lange tijd verstreken en de kans daar nog iemand te treffen is zeer de vraag. Trouwens dat daar wat was opgeruimd had waarschijnlijk te maken met een bezoek van de Amerikaanse ambassadeur de volgende dag.
Om 01.30 uur ! werd ik dus voor de 2e keer gebeld. Deze keer rechtstreeks op de on-call telefoon door de Slowaakse militairen die zijn gelegerd bij OP126. Zij hadden een boer gesproken die in de bufferzone nog bezig was en geen vergunning had. Ook wilde hij zijn werkzaamheden niet staken. Mooi tijdstip om te boeren, maar helemaal een mooi tijdstip om wakker gebeld te worden. Maar goed, ik heb me in m’n uniform gehesen en ben op weg gegaan. Om veiligheidsredenen moet dan de meldkamer worden gebeld dat je de bufferzone in gaat, welke positie je gaat bezoeken en hoe laat je denkt terug te zijn. Alleen deze militair was erg verbaasd dat ik deze informatie gaf en eigenlijk wist ze er niet goed raad mee. Na een paar keer uitleggen heb ik het maar opgegeven en ben op weg gegaan om mij eerst maar eens nader te laten informeren bij de mannen van OP126. De teamchef ging met mij mee en de patrouille sloot later ook aan. De boer was nog bezig en had dus inderdaad niet de noodzakelijke vergunning en bleef volhouden dat hij echt de boel moest afronden. Met duidelijke afspraken over de aanvraag van de juiste vergunning en het regelen daarvan de komende dag konden we akkoord gaan dat hij toch verder mocht werken. Veel anders kan dus niet op een dergelijk tijdstip. Voordat ik m’n bed weer in kon eerst een korte rapportage gemaakt. Dat is gebruik dat het dan nog kan worden opgenomen in de dagelijkse rapportage van alle incidenten. Dus ik lag weer in mijn mandje om 03.30 uur en om 06.15 uur ging de wekker weer. Een dergelijk missie is zo gek nog niet, maar nu ff niet.
Vanwege het bezoek van de Amerikaanse ambassadeur aan Pyla, Troulli en Agios Neophitos church was mijn taak o.a. het zorgen voor een vrije doorgang door de bufferzone. Dus geen werkende boeren zonder vergunning rond het gebied waar de ambassadeur zou langsrijden. En dat was precies de route waar de boer van hierboven bezig was geweest en dus nog steeds bezig was. Uiteraard had hij nog geen permit en hem nu gezegd te stoppen. Het gevolg was dat hij veel belletjes pleegde en ook weer na een behoorlijke discussie bracht zijn vrouw een permit, afgegeven door de muhktar van Troulli op de dag van dat moment. Alleen de permits van de UN zijn geldig maar deze worden ‘gedoogd’. Dat wil zeggen het kan niet, maar ligt weer wat erg gevoelig allemaal. Maar goed de foute vergunning was er en de boer kon weer verder.
In Troulli toezicht gehouden op het plein tijdens het gesprek van de ambassadeur met de muhktar, een bisschop en tal van andere belangrijke mensen en daarna zijn we in colonne door de bufferzone gegaan en een bezoek gebracht aan de kerk.
Na afloop zijn we op verzoek van de muhktar meegegaan naar Troulli en kregen we koffie met lekkers aangeboden. En gaandeweg belandden we in een soort gemeenteraadsvergadering. Op een tactische wijze heb ik ons kunnen verontschuldigen en zijn we vertrokken. En later hoorden we dat die bijeenkomst was voortgezet met de sectorcommandant en de teamchef van Pyla. Lekker geregeld toch? maar de koekjes smaakten prima.
De berichten van de dramatische situatie in Apeldoorn tijdens de viering van Koninginnedag bereikten mij toen ik op het bureau zat. Via internet werd er melding gedaan van dit incident en kon ik de beelden bekijken en kort daarop kreeg ik ook van Patrick, onze contingentscommandant, een bericht om eens te kijken naar belangrijk nieuws vanuit Nederland. Pas later bleek de omvang van dit gebeuren.
Dezelfde avond was de viering van Koninginnedag in de unpol club en de mug-out van Carla gepland. In goed overleg hebben we besloten dit toch te laten doorgaan. De unpol club werd toch oranje versierd en er werd een mooi oranjekleurig feestje gevierd. Er was veel oranje en rood/wit/blauw en ook de aanwezigen waren uitgenodigd in deze kleuren te komen. Het afscheid van Carla ging gepaard met de nodige speeches van de dspa, de nieuwe spa en de force commander en van Carla zelf. Na ruim 4 jaar de UN police op Cyprus geleid te hebben gaat zij terug naar Nederland. Overigens in haar speech stond zij wel stil bij het tragische incident bij de viering van de Koninginnedag in Apeldoorn.
Hierna werd het evengoed erg gezellig met medewerking van een goede live-band en er was kennelijk de laatste tijd geen feest meer geweest als deze. Ik heb het feest niet totaan het einde meegemaakt omdat ik èn niet zo’n feestmens ben, maar ook omdat het al een hele lange Koninginnedag voor mij was.
Na feesten moet er ook worden opgeruimd en dat hebben de Dutchies dan ook de volgende dag gedaan. De ballonnen en vlaggenlijnen werden weggehaald en de rommel werd in de vuilnisbak gedaan. En na een uurtje buffelen was alles weer spik-en-span.
Klaar voor de late dienst in Nicosia. Ja weer een dienst in sector 2. En weer hebben Nander en Peter (geplaatst in sector 2) vrij. Deze keer werd er een concert georganiseerd in de bufferzone tegenover Ledra Palace op de Cetinkaya Football Pitch. In 1997 was het de laatste keer dat er een soortgelijk evenement was gehouden op deze locatie, waar zowel de mensen uit het noordelijke en zuidelijk deel van Nicosia welkom waren. Er waren 20 unpol’ers uitgemaakt om de orde daar te handhaven. Gelukkig wel een acceptabele tijd, namelijk van 18.00 uur tot 21.00 uur. De opkomst leek wat tegen te vallen. Maar om 18.30 uur kwamen er toch wat grote groepen naar het veld onderaan de stadswallen van Nicosia. De schatting van het aantal bezoekers was 600 personen in de bufferzone en 200 studenten op de stadsmuur en het verliep allemaal sfeervol. Er waren wel wat spannende momenten want het werd natuurlijk ook een demonstratie met de 1-mei viering als onderwerp. Dus veel roodkleurige vlaggen en spandoeken. Een groep studenten uit het noordelijk gedeelte van Nicosia mocht de crossing niet over en die namen plaats op de stadsmuur en daagden de anderen op het veld uit. Maar er deden zich geen incidenten voor.
Doeg!
Na een week Leonarisso was de dinsdag weer de eerste dag dat ik de tracks rond Pyla en Troulli weer kon rijden. Inmiddels is het gebied al aardig bekend geworden en denken jullie misschien wel dat ik het wel zo’n beetje heb gezien. Niets is minder waar. Het blijft een fascinerende natuur en de kleuren veranderen ook flink. Het groen is al aardig aan het verdwijnen en maakt plaats voor dorre vlakten. En die veranderingen zie je vooral als je er een tijdje niet meer bent geweest. Ook de boeren zijn momenteel erg druk in de bufferzone. Het koren wordt geoogst, maar niet verder verwerkt. Het wordt in rollen geperst en verzameld.
Dinsdagavond heb ik Tanja en Suzanne afgewacht op de luchthaven van Larnaka. Zij komen vanuit de politieacademie en het korps Zaanstreek-Waterland de situatie op Cyprus bekijken. Ik heb wat bemiddeld in het leggen van de contacten met deputy police adviser van de UN police, de Cypriotische politie (Cypol) en de Souvereign Based Area Police in Dherinia en de laatste weken is daardoor een zeer regelmatig email contact ontstaan. En ik kon ook nog een bestelling plaatsen van snaai uit Nederland die hier niet te koop is. Ik heb daar dankbaar, maar wel in bescheiden mate gebruik van gemaakt. Beiden waren wel verrast dat zij door mij werden ontvangen. Zij verblijven in de omgeving van Ayia Napa en voor de volgende dag was er al een afspraak geregeld voor een interview met Phil Spence van de UNPOL. Omdat het maar zeer de vraag was of zij de UNPA opkonden en ik toch ook een beetje gastheer was ben ik de woensdag meegegaan. Sterker nog ik werd opgehaald en kon meerijden naar de UNPA. Zonder veel problemen kregen Tanja en Suzanne toegang tot de UNPA. Soms gaat de informele manier toch wat sneller dan al het officiële geregel met het hoofdkwartier in New York. Echter soms ontkom je daar ook weer niet aan.
Tijdens het interview mocht ik ook aanwezig zijn en het verliep allemaal vlotjes. Phil gaf een duidelijk beeld van de UN police en de positie van deze politie op Cyprus en in het bijzonder in de bufferzone. De meiden deden het zogezegd prima.
’s Middags had ik ook nog dienst en met een kleine vertraging kwamen we met z’n drieën aan op het bureau in Pyla. Samen met de Ierse collega Terry zijn we de tracks gaan rijden. Zo kregen Tanja en Suzanne een mooie gelegenheid om ook te kunnen proeven van mijn bezigheden hier op Cyprus. Ik ben maar zo vrij om alvast maar te vertellen dat zij het machtig vonden.
En na afloop van deze lange dag had ik ook nog de on-call dienst. Dat is die dienst dat je vanaf 22.00 uur tot 07.00 de volgende morgen KAN worden gebeld. Ik was nog maar net thuis toen ik al werd gebeld. Er waren twijfels over het legaal aanwezig zijn en opruim werkzaamheden verzorgen bij Agios Neophitos church. Iets wat door een groep militairen uit Slowakije was gecontroleerd om 13.40 uur en waarvan de verantwoordelijke dacht dat niet goed was. Gevolg dat ik werd geïnformeerd. Daar kun je dus niks meer mee, te lange tijd verstreken en de kans daar nog iemand te treffen is zeer de vraag. Trouwens dat daar wat was opgeruimd had waarschijnlijk te maken met een bezoek van de Amerikaanse ambassadeur de volgende dag.
Om 01.30 uur ! werd ik dus voor de 2e keer gebeld. Deze keer rechtstreeks op de on-call telefoon door de Slowaakse militairen die zijn gelegerd bij OP126. Zij hadden een boer gesproken die in de bufferzone nog bezig was en geen vergunning had. Ook wilde hij zijn werkzaamheden niet staken. Mooi tijdstip om te boeren, maar helemaal een mooi tijdstip om wakker gebeld te worden. Maar goed, ik heb me in m’n uniform gehesen en ben op weg gegaan. Om veiligheidsredenen moet dan de meldkamer worden gebeld dat je de bufferzone in gaat, welke positie je gaat bezoeken en hoe laat je denkt terug te zijn. Alleen deze militair was erg verbaasd dat ik deze informatie gaf en eigenlijk wist ze er niet goed raad mee. Na een paar keer uitleggen heb ik het maar opgegeven en ben op weg gegaan om mij eerst maar eens nader te laten informeren bij de mannen van OP126. De teamchef ging met mij mee en de patrouille sloot later ook aan. De boer was nog bezig en had dus inderdaad niet de noodzakelijke vergunning en bleef volhouden dat hij echt de boel moest afronden. Met duidelijke afspraken over de aanvraag van de juiste vergunning en het regelen daarvan de komende dag konden we akkoord gaan dat hij toch verder mocht werken. Veel anders kan dus niet op een dergelijk tijdstip. Voordat ik m’n bed weer in kon eerst een korte rapportage gemaakt. Dat is gebruik dat het dan nog kan worden opgenomen in de dagelijkse rapportage van alle incidenten. Dus ik lag weer in mijn mandje om 03.30 uur en om 06.15 uur ging de wekker weer. Een dergelijk missie is zo gek nog niet, maar nu ff niet.
Vanwege het bezoek van de Amerikaanse ambassadeur aan Pyla, Troulli en Agios Neophitos church was mijn taak o.a. het zorgen voor een vrije doorgang door de bufferzone. Dus geen werkende boeren zonder vergunning rond het gebied waar de ambassadeur zou langsrijden. En dat was precies de route waar de boer van hierboven bezig was geweest en dus nog steeds bezig was. Uiteraard had hij nog geen permit en hem nu gezegd te stoppen. Het gevolg was dat hij veel belletjes pleegde en ook weer na een behoorlijke discussie bracht zijn vrouw een permit, afgegeven door de muhktar van Troulli op de dag van dat moment. Alleen de permits van de UN zijn geldig maar deze worden ‘gedoogd’. Dat wil zeggen het kan niet, maar ligt weer wat erg gevoelig allemaal. Maar goed de foute vergunning was er en de boer kon weer verder.
In Troulli toezicht gehouden op het plein tijdens het gesprek van de ambassadeur met de muhktar, een bisschop en tal van andere belangrijke mensen en daarna zijn we in colonne door de bufferzone gegaan en een bezoek gebracht aan de kerk.
Na afloop zijn we op verzoek van de muhktar meegegaan naar Troulli en kregen we koffie met lekkers aangeboden. En gaandeweg belandden we in een soort gemeenteraadsvergadering. Op een tactische wijze heb ik ons kunnen verontschuldigen en zijn we vertrokken. En later hoorden we dat die bijeenkomst was voortgezet met de sectorcommandant en de teamchef van Pyla. Lekker geregeld toch? maar de koekjes smaakten prima.
De berichten van de dramatische situatie in Apeldoorn tijdens de viering van Koninginnedag bereikten mij toen ik op het bureau zat. Via internet werd er melding gedaan van dit incident en kon ik de beelden bekijken en kort daarop kreeg ik ook van Patrick, onze contingentscommandant, een bericht om eens te kijken naar belangrijk nieuws vanuit Nederland. Pas later bleek de omvang van dit gebeuren.
Dezelfde avond was de viering van Koninginnedag in de unpol club en de mug-out van Carla gepland. In goed overleg hebben we besloten dit toch te laten doorgaan. De unpol club werd toch oranje versierd en er werd een mooi oranjekleurig feestje gevierd. Er was veel oranje en rood/wit/blauw en ook de aanwezigen waren uitgenodigd in deze kleuren te komen. Het afscheid van Carla ging gepaard met de nodige speeches van de dspa, de nieuwe spa en de force commander en van Carla zelf. Na ruim 4 jaar de UN police op Cyprus geleid te hebben gaat zij terug naar Nederland. Overigens in haar speech stond zij wel stil bij het tragische incident bij de viering van de Koninginnedag in Apeldoorn.
Hierna werd het evengoed erg gezellig met medewerking van een goede live-band en er was kennelijk de laatste tijd geen feest meer geweest als deze. Ik heb het feest niet totaan het einde meegemaakt omdat ik èn niet zo’n feestmens ben, maar ook omdat het al een hele lange Koninginnedag voor mij was.
Na feesten moet er ook worden opgeruimd en dat hebben de Dutchies dan ook de volgende dag gedaan. De ballonnen en vlaggenlijnen werden weggehaald en de rommel werd in de vuilnisbak gedaan. En na een uurtje buffelen was alles weer spik-en-span.
Klaar voor de late dienst in Nicosia. Ja weer een dienst in sector 2. En weer hebben Nander en Peter (geplaatst in sector 2) vrij. Deze keer werd er een concert georganiseerd in de bufferzone tegenover Ledra Palace op de Cetinkaya Football Pitch. In 1997 was het de laatste keer dat er een soortgelijk evenement was gehouden op deze locatie, waar zowel de mensen uit het noordelijke en zuidelijk deel van Nicosia welkom waren. Er waren 20 unpol’ers uitgemaakt om de orde daar te handhaven. Gelukkig wel een acceptabele tijd, namelijk van 18.00 uur tot 21.00 uur. De opkomst leek wat tegen te vallen. Maar om 18.30 uur kwamen er toch wat grote groepen naar het veld onderaan de stadswallen van Nicosia. De schatting van het aantal bezoekers was 600 personen in de bufferzone en 200 studenten op de stadsmuur en het verliep allemaal sfeervol. Er waren wel wat spannende momenten want het werd natuurlijk ook een demonstratie met de 1-mei viering als onderwerp. Dus veel roodkleurige vlaggen en spandoeken. Een groep studenten uit het noordelijk gedeelte van Nicosia mocht de crossing niet over en die namen plaats op de stadsmuur en daagden de anderen op het veld uit. Maar er deden zich geen incidenten voor.
Doeg!
-
02 Mei 2009 - 09:12
Lyda:
He Alex,
Wat een verhaal weer, het blijft toch behoorlijk afwisselend wat je daar allemaal doet en meemaakt.
Leuk dat je de meiden uit Zaanstreek/Waterland kon begeleiden tijdens hun bezoek.
Ik kan me voorstellen dat jullie toch het feestje ter gelegenheid van Koninginnedag gewoon door hebben laten gaan.
Hier was de zin om te feesten niet echt meer aanwezig.
Je loopt wel erg vaak in je officiele tenue volgens mij.
Zo dat was het voor dit moment uit een heerlijk zonnig Zaantje.
We blijven je volgen.
Groetjes,
Nick, Lyda en Martijn. -
02 Mei 2009 - 13:39
Bromsnor:
Ha die Lex,
Ja het was een heel...andere Koninginnendag als verwacht. Zoals ook de afgelopen dertig jaar was ik wederom uitgenodigd om dit gebeuren in goede banen te leiden.Het werd een vroegertje, om 01.00 uur waren alle kroegen dicht en liep en geen kip meer op straat.
Wat een "gek" al niet kan veroorzaken.
Wat betreft je bestelling voor " hetgeen daar niet te krijgen is" hoor ik je wensen wel...Neem ik ze/het in juni mee.
Heb er zin in.
Groet Bromsnor
-
02 Mei 2009 - 15:35
Dirk:
Alex,
Koninginnendag... Vorig jaar een fijn samenzijn in Marken na deze dag. Jij, Koninklijk onderscheiden. Volop feestvreugde. En nu? Na een leuke aubade en andere feestelijkheden in Andijk kwam ik terug op het park. Radio aan en... verwarring, verbijstering en ongeloof. Wat gbeurt hier? Hier, in Nederland. Direct wezen internetten. Ongelooflijk. Gisteren een berg kranten gekocht. Het is niet te bevatten. Laat dit niet de toekomst op Koningendag vergallen, ondanks dat deze aktie er in de toekomst een schaduw op zal werpen.
Ik heb geen idee hoe het nieuws naar jullie op Cyprus is doorgekomen maar zal alle kranten voor je bewaren. Dit is geschiedenis waar we als Nederlanders niet trots op moeten zijn.
Zo, Alex, dat moest ik even kwijt.
En je weekelijkse reporten? Wel ga door. Velen, ik kan wel zeggen allen, genieten ervan. Zo krijgen wij een indruk wat er daar te doen is. Dat weet het grootste deel van de Nederlanders niet.
Gr. Dirk -
03 Mei 2009 - 08:26
Patrick:
Geniet nog even van je wilde haren. Het kan nog 2 dagen!!! -
03 Mei 2009 - 12:41
Bert En Margaret:
Alex,
Wat leuk, dat je de toekomstige opvolgers alvast kennis laat maken met het leven op Cyprus d.m.v. de weblogs.
In Nederland wordt er nu volop genoten van het "koraalkruid"..., het aspergeseizoen is immers van start gegaan!
Grappig dat je Tanja en Suzanne uit Nederland van de luchthaven mocht afhalen en hen vervolgens mocht voorstellen aan diverse autoriteiten.
Tijdens je "on call" dienst werd je nachtrust deze keer wel erg vaak onderbroken. Ja, ook dat hoort er bij!
Koninginnedag en het afscheid van Carla hebben jullie op "gepaste" wijze gevierd. In Nederland is Koninginnedag 2009 een zwarte bladzijde in de geschiedenis!
Een concert van 18.00-21.00 uur? Hier zou men zeggen "Wat vroeg..., om 21.00 uur begint de avond pas"!
Je bent voorzien van typisch Hollandse versnaperingen en ook "Bromsnor" is bereid om in juni a.s. het e.e.a. voor je mee te nemen. Men moet je niet teveel verwennen..., anders ga je er TÉ GOED uitzien!
Als we de foto's bekijken is het toch een troosteloze, dorre vlakte, waar jullie patrouilleren.
Fijn te lezen, dat je kunt terugzien op een goed verlopen week.
Bert en Margaret -
03 Mei 2009 - 19:14
Ed:
Alex, voor jou geldt eigenlijk hetzelfde wat ik bij Patrick heb gezegd. Die stijl, die inleving, dat gemak, en dan hebben we het nog niet eens over de zinsbouw en de kleur die je aan het verhaal geeft: geweldig!!!!!!!!!
Je moet mij maar helpen want ik loop een week of ug achter.
Vooral doorgaan zo, Ed -
03 Mei 2009 - 19:29
Rudie Caplocino:
Hee knappert, leuk verhaal dat je wakker gebeld bent. Was voor mij een totaal onbekend gebeuren, mij gebuert dat nooit.... Gemiddeld 3 keer per week. hahhaa
Je zou er kaal van worden he?.....
En dat collega's verrast zijn, als ze door je opgehaald worden, kan ik mij heel goed indenken... zie je morgen!
-
03 Mei 2009 - 23:52
DE MUNK:
He lexie,
Hier eindelijk weer eens een berichtje van de Munk. (Je kent me toch !!)
Ik lees dat het meeste goed gaat daar en dat je het nog steeds naar de zin hebt. Dat is mooi !
Koninginnedag in Marken was weer als vanouds, mooi weer, gezellig, en rondom dronken Markers.
Dit was tot het drama het geval. Daarna was toch enigszins te merken dat er een flinke schaduw was gevallen over de uitgelaten stemming.
Voorts rolt het allemaal gestaag door. We missen je wel op groep 3 maar slaan ons er wel doorheen
Tof dat je binnenkort bezoek krijgt van Maarten/Marga/Gerard/Paul. Maarten verheugd zich er nu al op!
Doe voorzichtig en pas goed op jezelf.
Groetjes De Munk
-
04 Mei 2009 - 12:50
Pim:
Alex,het lijkt de telefoonwacht van vroeger wel. Soms kwam je helemaal niet aan slapen toe. Voor de rest heel wat activiteiten, lees ik zo. Bedankt voor dit mooie verhaal!
Met een beemsterse groet van pim. -
05 Mei 2009 - 08:21
Bromsnor:
De Munk...de Munk wie is dat nu weer ??? Ze laten hier ook iedereen maar reageren.
O ja .. dat van Maarten klopt wel.
Groet Brom. -
05 Mei 2009 - 18:28
Dirk:
Na alle commotie rond Koninginnedag toch maar even reageren op je proza van de laatste week. Ik maak er uit op dat je steeds beter gaat functioneren. Eind maart had je een on-call dienst. Een melding van Cypot. Een auto met inzittenden die foto's maakten in de bufferzone. En wat deed je? "ik besloot thuis te blijven" en "bij uitzondering een mutatie te maken". En wat merk ik nu op? Je hervindt je plichtsbesef na een paar weken wennen. Hulde! Midden in de nacht achter een werkende boer aan. Wat zit de wereld toch raar in elkaar. Het is soms moeilijk om dat alles te snappen.
Alex, werk lekker verder daar. En spelen als als "ontvangstcommitee" daar op Cyprus gaat je blijkbaar ook best af. Best aardig.
Gr. Dirk -
05 Mei 2009 - 18:50
Amy:
Lieve Alex,
Heb je net een mail gestuurd naar je hotmail.
En zoals ik schreef, je avonturen gelezen.
Geweldige foto's!
Helemaal warm gemaakt voor Cyprus.
Stef had al op haar werk van een distributeur gehoord dat Cyprus geweldig is!
Kusjes van de meiden,
Amy, Stef en Gioia -
06 Mei 2009 - 11:34
Hans Van Kouwen:
Ja alex, ook dit verhaal heb ik weer gelezen. Dus je had TW hahahahaha, dat is lang geleden. Zo te lezen krijg je het nog druk de komende tijd met bezoekjes van bekenden en collega's. Wat de Munk al zei, we missen je echt wel op groep 3. Maar nog 100 dagen en dan mag je weer meedoen in groep 3. Goed dit was een kort berichtje, ik ga me gereed maken voor een avonddienst in onze bufferzone.
Gegroet van deze kant, Hans. -
07 Mei 2009 - 10:42
Marieke Kriek:
Hee Rene, gaat Bromsnor(M.A) jou bezoeken? toemaar zeg...en ik ben wel effe van me stoel gevallen 3 x, JIJ EN VERKLEED IN ORANJE??? wat is er gebeurd met jou zeg? Daar hou jij toch helemaal niet van? hihi
kus van Marieke -
08 Mei 2009 - 23:09
Petra :
Hee Alex,
Even zeggen dat ik ook met regelmaat (meestal 'snachts tijdens de dienst) jouw verhalen lees.
En dat met veel plezier want je weet het leuk leesbaar te verwoorden wat jij daar allemaal meemaakt en ziet.
Ben benieuwd naar jouw meldkamer...misschien zijn er wel vacatures?!! ;-)
Maak er nog een leuke tijd van en blijf ons op de hoogte houden van je wel en wee daar!
Lieve groetjes,
Petra van Nieuwenhuizen
GMK
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
