pilgrimage to Kokkina area & mug-out
Door: alex
Blijf op de hoogte en volg Alex
11 Augustus 2009 | Cyprus, Pyla
Het plaatsen van het verslag van de laatste keer heeft flink wat reacties opgeleverd. Hartstikke leuk om te lezen en de verwachting is dat er vast nog wat reacties van de buitenlandse collega’s zullen binnenkomen.
Wat de internationale politiefamilie de laatste weken bijzonder heeft beziggehouden was de plotselinge ziekte van Kim, de vrouw van de Ierse collega Kieran. Na de geboorte van hun eerste kindje tweeënhalve week geleden, kreeg Kim een hersenbloeding en werd opgenomen in het ziekenhuis in Nicosia. De situatie was zeer ernstig en ook zelfs kritiek en er was een spoedoperatie noodzakelijk. Inmiddels is de situatie stabiel en is Kim weer bij kennis, maar een gedeeltelijke verlamming is er nog steeds.
Vanaf de medalparade tot aan afgelopen maandag heb ik ook nog gewerkt en daar is zeker nog wel wat over te schrijven. De diensten in de bufferzone waren over het algemeen erg rustig.
Als bijna ‘afsluiting’ had ik een dienst gekregen in mijn oude werkgebied in sector 1. Niet alleen trouwens want met mij nog 25 collega’s. Die zaterdag was de pelgrimage to Kokkina area. Een pelgrimstocht van de Turks Cyprioten die de invasie herdenken in Kokkina. Niets bijzonders zou je zeggen, maar de Turks Cyprioten moeten dan 2 keer een deel van de bufferzone door en dat moet natuurlijk worden begeleid. Met zo’n 80 minibusjes werden de ongeveer 850 deelnemers vervoerd. De mensen werden eerst opgepikt bij het checkpoint Ammadhies.
De briefing was om 06.50 uur in het bureau van Linou, dus het was een vroegertje om 05.15 uur vertrek vanuit Pyla. Onderweg had ik voldoende aanspraak van Ed en het ritje van anderhalf uur vloog om. In colonne van 12 UN voertuigen moesten we eerst nog een aardig eindje rijden om bij het checkpoint te komen. Deze keer hebben we alleen een stukje track gevolgd bij Lefka crossing en het overige deel via de gewone weg op het noordelijk gedeelte van Cyprus gereden. Vanwege oponthoud bij Lefka crossing arriveerden we wat later dan gepland en dat lieten sommige mensen ook duidelijk weten. Wat zij niet wisten was dat het oponthoud kwam door een ‘machtsspel’ van Turkse militairen bij de Lefka crossing.
Na wat georganiseer kon de begeleiding dan toch beginnen met voorop een voertuig van de UN police, dan ongeveer 18 minibusjes en daar achteraan een UN voertuig met hoofdzakelijk Argentijnse militairen uit sector 1. Aangezien de wegen in de bufferzone erg slecht zijn ging het allemaal erg langzaam. Vanaf Kato Pyrgos werden de verschillende konvooi´s overgenomen door de Cypriotische politie omdat daar onze verantwoordelijkheid ophield. Maar om in Kokkina area te komen moest er weer een stukje door de bufferzone worden gereden, dus wij bleven gewoon op de positie zoals die bij de aanvang was bepaald. De mensen in Kato Pyrgos stonden erbij, keken ernaar en zwaaiden de voorbij rijdende Turks Cyprioten toe. Sommigen zaten lekker op hun terras met een kop koffie het schouwspel te bekijken en de uitbaters van de verschillende koffiehuizen deden goede zaken, want hun terras zat overvol. Het is een jaarlijks terugkerende happening en een mooi verzetje voor de inwoners.
Nadat alle busjes waren gebracht naar de plek waar de herdenking zou plaatsvinden konden wij afwachten in één van de bemande OP’s in het westelijk deel van de bufferzone. De Argentijnse militairen hadden voor koffie gezorgd en later vonden ook de hamburgers gretig aftrek. Het was weer goed geregeld. Ik zeg bewust weer, want 4 jaar geleden had ik deze pelgrimage ook te begeleiden en ook toen was de verzorging prima. Overigens bij de begeleiding deze keer was het eigenlijk iets makkelijker; de identiteitscontrole van de inzittenden hoefde niet plaats te vinden. Dat scheelde veel tijd en soms ook ergernis bij hen die toen niet welkom waren in het zuidelijk gedeelte van Cyprus.
Na de herdenking en aansluitend de picknick hebben we de busjes weer terugbegeleid naar het checkpoint Ammadhies. Het liep allemaal wat vlotter en om 15.30 uur konden we nog even bij de de-briefing vernemen dat we goed hadden gewerkt en dat alles goed was verlopen. Over het laatste waren de meningen verdeeld...
Het was weer mooi om in het oude werkgebied te zijn, te werken bij deze pilgrimage en te genieten van de prachtige natuur in de bergen.
De dag was nog niet om want voor de avond stond de mug-out op het programma De uitdrinkavond voor de vertrekkende politiemensen uit Argentinië, El Salvador, Ierland en Nederland. Voor deze gelegenheid hadden Ruud en Nander zich gestoken in de traditionele kleding van Dubai. Een luchtig wit gewaad met het logo van de Nederlandse politie en de UN op de mouw genaaid. De anderen waren iets minder opvallend gekleed.
Plaats van samenkomst was het clubhuis van de UN police op de UNPA. Door de contingentscommandanten werd er wat verteld over de vertrekkende collega´s en kregen zij uit handen van de deputy senior police adviser, Phil Spence de mug overhandigd. Een verzilverde beker met daarin gegraveerd het symbool van de UN en de naam van de ontvanger en de periode van werken in deze missie. Patrick zette de vertrekkende Nederlanders, Nander, Ruud, Ed, Matthijs en mij even in de schijnwerper en Phil deed dat voor Patrick.
Hierna had elk contingent een PowerPoint presentatie gemaakt over het vertrekkende contingent. Veel foto´s gingen aan ons voorbij van bijzondere gebeurtenissen tijdens de periode van hun aanwezigheid. De drie Argentijnse politiemensen worden niet meer vervangen, hun plaats zal worden overgenomen door politiemensen uit de Oekraïne.
En na dit min of meer officiële deel van de avond konden de remmen los. Een liveband zorgde voor de muziek en de sfeer werd door onszelf ingevuld met veel dans en het maken van foto´s. Een fantastische avond die ieder voor zichzelf en met elkaar heeft beleefd, maar ook gelijk een bevestiging dat het einde van deze missie toch echt nabij is.
Tamara, de nieuwe contingentscommandant van Nederland was inmiddels ook op Cyprus aangekomen en heeft deze lange zaterdag alvast van onze bezigheden hier en sfeer kunnen proeven. Ook later in de week deed zij actief met ons mee en het is zelfs alsof zij al een hele poos op Cyprus verblijft. Alleen zij heeft het geluk dat ze nog 6 maanden mag blijven!
Na deze drukke zaterdag (met een vroeg eind op zondag) was het zondag al weer vroeg naar de UNPA rijden om te helpen opruimen. Op die momenten is het niet altijd zo prettig een uurtje van de UNPA te wonen. Met vereende krachten was het opruimen toch vlot gedaan en hebben de Nederlanders nog even een goeie bak koffie gedronken bij de Beanery in Nicosia. Zelf moest ik al weer op tijd terug omdat om 14.00 uur mijn middag-/avonddienst begon. Een laatste keer door het werkgebied gereden met als maat Sarah. Gelukkig geen belletjes meer gekregen want ik was aansluitend op deze dienst ook nog on-call.
Om ook echt weg te mogen van Cyprus moeten een aantal formaliteiten worden afgewerkt. Eén daarvan is de jacht op de handtekeningen van allerlei hoofden van dienst. Dus maandag heb ik met een A4-tje in de hand een ronde over de UNPA gemaakt. Een wandeling van een goed uur en afscheid genomen van de meer en minder bekenden.
Vanwege de two leaders meeting en een bezoek van hen aan de nieuw te openen Ammadhies crossing was de DSPA niet aanwezig om mijn beoordeling over de afgelopen 6 maanden te overhandigen. Ook vanwege dit bezoek was de helikoptervlucht die we als Dutchcon XI zouden gaan ondernemen naar sector 1 gecanceld. Uiteraard gaat een vlucht voor de uitvoering van de diensten voor en dan moet een vlucht als de onze afvallen. Wel begrijpelijk, maar ook wel weer erg jammer.
Er staan nog enkele leuke dingen op het programma voor de paar dagen dat ik nog heb te gaan, maar daarover zal ik berichten als ik thuis ben. In dat bericht zal ik ook jullie gaan bedanken voor van alles, dus nog één bericht te gaan.
Vrijdag kom ik terug naar Nederland. Zoals nu bekend is zal ik met een Airbus A330 van Cyprus Airways vliegen, vluchtnummer CY 598 met een tussenstop op Paphos. Het tijdstip van vertrek is vervroegd naar 08.20 uur, dus ik vermoed dat ik rond 13.00 uur op de luchthaven Schiphol zal arriveren.
Ik zie of hoor jullie zeer binnenkort in NEDERLAND.
Doeg!
Wat de internationale politiefamilie de laatste weken bijzonder heeft beziggehouden was de plotselinge ziekte van Kim, de vrouw van de Ierse collega Kieran. Na de geboorte van hun eerste kindje tweeënhalve week geleden, kreeg Kim een hersenbloeding en werd opgenomen in het ziekenhuis in Nicosia. De situatie was zeer ernstig en ook zelfs kritiek en er was een spoedoperatie noodzakelijk. Inmiddels is de situatie stabiel en is Kim weer bij kennis, maar een gedeeltelijke verlamming is er nog steeds.
Vanaf de medalparade tot aan afgelopen maandag heb ik ook nog gewerkt en daar is zeker nog wel wat over te schrijven. De diensten in de bufferzone waren over het algemeen erg rustig.
Als bijna ‘afsluiting’ had ik een dienst gekregen in mijn oude werkgebied in sector 1. Niet alleen trouwens want met mij nog 25 collega’s. Die zaterdag was de pelgrimage to Kokkina area. Een pelgrimstocht van de Turks Cyprioten die de invasie herdenken in Kokkina. Niets bijzonders zou je zeggen, maar de Turks Cyprioten moeten dan 2 keer een deel van de bufferzone door en dat moet natuurlijk worden begeleid. Met zo’n 80 minibusjes werden de ongeveer 850 deelnemers vervoerd. De mensen werden eerst opgepikt bij het checkpoint Ammadhies.
De briefing was om 06.50 uur in het bureau van Linou, dus het was een vroegertje om 05.15 uur vertrek vanuit Pyla. Onderweg had ik voldoende aanspraak van Ed en het ritje van anderhalf uur vloog om. In colonne van 12 UN voertuigen moesten we eerst nog een aardig eindje rijden om bij het checkpoint te komen. Deze keer hebben we alleen een stukje track gevolgd bij Lefka crossing en het overige deel via de gewone weg op het noordelijk gedeelte van Cyprus gereden. Vanwege oponthoud bij Lefka crossing arriveerden we wat later dan gepland en dat lieten sommige mensen ook duidelijk weten. Wat zij niet wisten was dat het oponthoud kwam door een ‘machtsspel’ van Turkse militairen bij de Lefka crossing.
Na wat georganiseer kon de begeleiding dan toch beginnen met voorop een voertuig van de UN police, dan ongeveer 18 minibusjes en daar achteraan een UN voertuig met hoofdzakelijk Argentijnse militairen uit sector 1. Aangezien de wegen in de bufferzone erg slecht zijn ging het allemaal erg langzaam. Vanaf Kato Pyrgos werden de verschillende konvooi´s overgenomen door de Cypriotische politie omdat daar onze verantwoordelijkheid ophield. Maar om in Kokkina area te komen moest er weer een stukje door de bufferzone worden gereden, dus wij bleven gewoon op de positie zoals die bij de aanvang was bepaald. De mensen in Kato Pyrgos stonden erbij, keken ernaar en zwaaiden de voorbij rijdende Turks Cyprioten toe. Sommigen zaten lekker op hun terras met een kop koffie het schouwspel te bekijken en de uitbaters van de verschillende koffiehuizen deden goede zaken, want hun terras zat overvol. Het is een jaarlijks terugkerende happening en een mooi verzetje voor de inwoners.
Nadat alle busjes waren gebracht naar de plek waar de herdenking zou plaatsvinden konden wij afwachten in één van de bemande OP’s in het westelijk deel van de bufferzone. De Argentijnse militairen hadden voor koffie gezorgd en later vonden ook de hamburgers gretig aftrek. Het was weer goed geregeld. Ik zeg bewust weer, want 4 jaar geleden had ik deze pelgrimage ook te begeleiden en ook toen was de verzorging prima. Overigens bij de begeleiding deze keer was het eigenlijk iets makkelijker; de identiteitscontrole van de inzittenden hoefde niet plaats te vinden. Dat scheelde veel tijd en soms ook ergernis bij hen die toen niet welkom waren in het zuidelijk gedeelte van Cyprus.
Na de herdenking en aansluitend de picknick hebben we de busjes weer terugbegeleid naar het checkpoint Ammadhies. Het liep allemaal wat vlotter en om 15.30 uur konden we nog even bij de de-briefing vernemen dat we goed hadden gewerkt en dat alles goed was verlopen. Over het laatste waren de meningen verdeeld...
Het was weer mooi om in het oude werkgebied te zijn, te werken bij deze pilgrimage en te genieten van de prachtige natuur in de bergen.
De dag was nog niet om want voor de avond stond de mug-out op het programma De uitdrinkavond voor de vertrekkende politiemensen uit Argentinië, El Salvador, Ierland en Nederland. Voor deze gelegenheid hadden Ruud en Nander zich gestoken in de traditionele kleding van Dubai. Een luchtig wit gewaad met het logo van de Nederlandse politie en de UN op de mouw genaaid. De anderen waren iets minder opvallend gekleed.
Plaats van samenkomst was het clubhuis van de UN police op de UNPA. Door de contingentscommandanten werd er wat verteld over de vertrekkende collega´s en kregen zij uit handen van de deputy senior police adviser, Phil Spence de mug overhandigd. Een verzilverde beker met daarin gegraveerd het symbool van de UN en de naam van de ontvanger en de periode van werken in deze missie. Patrick zette de vertrekkende Nederlanders, Nander, Ruud, Ed, Matthijs en mij even in de schijnwerper en Phil deed dat voor Patrick.
Hierna had elk contingent een PowerPoint presentatie gemaakt over het vertrekkende contingent. Veel foto´s gingen aan ons voorbij van bijzondere gebeurtenissen tijdens de periode van hun aanwezigheid. De drie Argentijnse politiemensen worden niet meer vervangen, hun plaats zal worden overgenomen door politiemensen uit de Oekraïne.
En na dit min of meer officiële deel van de avond konden de remmen los. Een liveband zorgde voor de muziek en de sfeer werd door onszelf ingevuld met veel dans en het maken van foto´s. Een fantastische avond die ieder voor zichzelf en met elkaar heeft beleefd, maar ook gelijk een bevestiging dat het einde van deze missie toch echt nabij is.
Tamara, de nieuwe contingentscommandant van Nederland was inmiddels ook op Cyprus aangekomen en heeft deze lange zaterdag alvast van onze bezigheden hier en sfeer kunnen proeven. Ook later in de week deed zij actief met ons mee en het is zelfs alsof zij al een hele poos op Cyprus verblijft. Alleen zij heeft het geluk dat ze nog 6 maanden mag blijven!
Na deze drukke zaterdag (met een vroeg eind op zondag) was het zondag al weer vroeg naar de UNPA rijden om te helpen opruimen. Op die momenten is het niet altijd zo prettig een uurtje van de UNPA te wonen. Met vereende krachten was het opruimen toch vlot gedaan en hebben de Nederlanders nog even een goeie bak koffie gedronken bij de Beanery in Nicosia. Zelf moest ik al weer op tijd terug omdat om 14.00 uur mijn middag-/avonddienst begon. Een laatste keer door het werkgebied gereden met als maat Sarah. Gelukkig geen belletjes meer gekregen want ik was aansluitend op deze dienst ook nog on-call.
Om ook echt weg te mogen van Cyprus moeten een aantal formaliteiten worden afgewerkt. Eén daarvan is de jacht op de handtekeningen van allerlei hoofden van dienst. Dus maandag heb ik met een A4-tje in de hand een ronde over de UNPA gemaakt. Een wandeling van een goed uur en afscheid genomen van de meer en minder bekenden.
Vanwege de two leaders meeting en een bezoek van hen aan de nieuw te openen Ammadhies crossing was de DSPA niet aanwezig om mijn beoordeling over de afgelopen 6 maanden te overhandigen. Ook vanwege dit bezoek was de helikoptervlucht die we als Dutchcon XI zouden gaan ondernemen naar sector 1 gecanceld. Uiteraard gaat een vlucht voor de uitvoering van de diensten voor en dan moet een vlucht als de onze afvallen. Wel begrijpelijk, maar ook wel weer erg jammer.
Er staan nog enkele leuke dingen op het programma voor de paar dagen dat ik nog heb te gaan, maar daarover zal ik berichten als ik thuis ben. In dat bericht zal ik ook jullie gaan bedanken voor van alles, dus nog één bericht te gaan.
Vrijdag kom ik terug naar Nederland. Zoals nu bekend is zal ik met een Airbus A330 van Cyprus Airways vliegen, vluchtnummer CY 598 met een tussenstop op Paphos. Het tijdstip van vertrek is vervroegd naar 08.20 uur, dus ik vermoed dat ik rond 13.00 uur op de luchthaven Schiphol zal arriveren.
Ik zie of hoor jullie zeer binnenkort in NEDERLAND.
Doeg!
-
12 Augustus 2009 - 07:08
Lyda:
Hoi Alex,
Net je een na laatste verslag gelezen.
Moet toch wel heel apart zijn om met zo'n colonne minibusjes de bufferzones te passeren.
Lijkt me leuk als langs de weg de terrassen vol zitten en de mensen aan de kant van de weg naar
iedereen zwaaien.
Lijkt wel wat op een carnavalsoptocht.
Op deze manier ben je toch ook weer even in je oude bekende gebied geweest.
Leuk om te lezen dat jullie een geslaagde mug-out hebben gehad.
Geniet nog even van de leuke dingen die nog op het programma staan voor deze laatste dagen!
Succes en een goede vlucht naar Nederland.
Groetjes,
Nick en Lyda -
12 Augustus 2009 - 07:12
Lyda:
Hoi Alex,
Vergeten om in mijn vorige bericht nog even je Ierse collega Kieran en zijn vrouw Kim heel veel sterkte en beterschap te wensen.
Geweldig dat jullie daar als internationale politiefamilie zo bij betrokken zijn.
Groetjes,
Lyda. -
12 Augustus 2009 - 07:33
Pim:
Alex, het is niet zomaar weggaan. Er gebeurt nog van alles. Voor jou kennelijk niet onbekend. Een fantastische afsluiting van een mooie missietijd, lijkt me.
Met een beemsterse groet van pim. -
12 Augustus 2009 - 07:42
Joke:
Hoi Alex
geniet nog ff van je laatste dagen daar, en ik wens je een hele goede reis terug naar holland neem je nog een beetje van het mooie weer mee het is hier erg mooi geweest maar nu 19 gr.tot gauw groetjes Joke -
12 Augustus 2009 - 08:04
Alex Drees, Twente:
Hoi Alex,
Echt super om je belevenissen te hebben mogen lezen. Ik kan je vertellen dat ik door jou een prachtige indruk heb gekregen van het doen en laten (zowel werk als vrije tijd) in deze missie. Nog 3 dagen en dan ga ik het overnemen. Ik zie er echt naar uit. Geniet nog lekker van de laatste tijd en ik wens je een fijne en veilige vlucht terug.
Groeten,
Alex -
12 Augustus 2009 - 09:21
Bert En Margaret:
Alex,
Allereerst willen wij Kim en Kieran van harte gelukwensen met de geboorte van hun eerste kindje.
Wat triest, dat de "kersverse" moeder getroffen is door een hersenbloeding.
Wij wensen Kim een voorspoedig hestel toe!
Fijn te lezen, dat jullie in voor- én tegenspoed samen één internationale politiefamilie vormen!
Als bijna-afsluiting heb je, samen met 25 collegae, dienst gedaan in je oude werkgebied.
sector 1.
Het lijkt ons geweldig om de pelgrimade van de Turks Cyprioten naar Kokkina te mogen begeleiden en dan al die uitbundige mensen in Kato Pyrgos langs de kant van de weg te zien zwaaien.
Voor de bewoners is dit een jaarlijks terugkerende happening.
In de afgelopen 4 jaar is er toch tenminste één verschil: geen identiteitscontrole van de inzittenden meer!
Ook deze keer werd de inwendige mens niet vergeten..., koffie en hamburgers, verzorgd door de Argentijnse militairen.
's Avonds de mug-out, een uitdrinkavond voor de vertrekkende politiemensen, waarvan jij er één bent.
Je kreeg een verzilverde beker uitgereikt..., je hebt deze verdiend!
Er staan je nog enkele leuke programmaonderdelen te wachten.
Laat alles over je komen en geniet er van.
Sterkte bij het naderende afscheid, een voorspoedige thuisreis en tot gauw!
Bert en Margaret
-
12 Augustus 2009 - 14:40
Rens, Linda En Eline:
Ha die Alex,
Jeetje zeg, nog maar 2 dagen en dan "moet" je alweer naar huis. Wat is het snel gegaan. Geniet nog even van de laatste paar dagen daar. Alvast een hele goede thuisreis en hopelijk tot snel!
groetjes,
Rens, Linda en Eline -
12 Augustus 2009 - 21:13
Wilma:
Ha Alex,
Hele goede terugreis en hopelijk tot in november!
Groeten Wilma -
13 Augustus 2009 - 09:16
Patricia:
Hoi Alex,
Laatste dagje vandaag! Hele goede reis terug en hopelijk tot snel op strand??
Groetjes uit Bakkum -
13 Augustus 2009 - 20:30
Bert En Margaret:
Alex,
Dit is je laatste avond van je 2e vredesmissie op Cyprus!
In je hart zou je wel willen blijven, maar je tijd zit er helaas op.
Het zal voor jou echt dubbel zijn..., je moet colegae/vriend(inn)en op Cyprus achterlaten..., dat doet pijn..., maar in Nederland zijn er familieleden, collegae en vriend(inn)en, die blij zijn dat je morgen weer in hun midden bent..., dat moet je ook goed doen!
Morgen is het met recht:
"Inpakken en wegwezen".
Het zal vroeg dag voor je zijn!
Wellicht zul je uitgezwaaid worden op Cyprus en hopelijk ook toegezwaaid worden op Schiphol.
We hopen je in goede gezondheid te verwelkomen.
Een goede nachtrust, een voorspoedige reis... en
"Tot morgen"!
Bert en Margaret
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
