een rondje langs enkele Cypriotische stranden
Door: alex
Blijf op de hoogte en volg Alex
04 Juli 2009 | Cyprus, Pyla
Acht dagen vrij na het bezoek van het gevolg uit Zaanstreek-Waterland. Zo erg was het nou ook niet dat ik die volle acht dagen nodig had om bij te komen. Het zat gewoon in het rooster verwerkt.
Met de invulling van de vrije dagen heb ik hier geen probleem. Deze vrije-dagen-week heb ik mij vooral beziggehouden met een ontdekkingstocht langs de stranden van Cyprus. Hoewel ik had ze al eerder ontdekt en heb ze gewoon weer opnieuw bezocht. Een variatie aan strand en zand en/of kiezels. Pyla is wel het meest bezochte strand van mij. En dan wel het Cyprus Tourism Organisation Beach. Een strand met voorzieningen en opengesteld voor publiek. Het is er alleen op de zondag erg druk en verder is er altijd (parkeer)plaats en uiteraard op het strand hoef je ook niet erg je best te doen om een plekje te vinden. Het strand is wel keihard dus het kost even moeite om al de rondingen van het lichaam ook in de bodem te zetten. Een bedje kan natuurlijk ook maar dat vind ik maar niks. Gewoon op moeder aarde, in dit geval moeder zand. Overigens het lijkt er sterk op dat het aantal ligbedjes steeds meer wordt. Een lange rij opgeworpen rotsblokken moeten de golven breken en volgens mij ook het zand een beetje op z’n plek houden.
Ruim een uur rijden naar het westen bezoek ik met enige regelmaat het strand van Paramali. Daar is helemaal niets aan voorzieningen en het stuk zee wordt veelal gebruikt voor de jongens en meisjes die de kitesurfsport beoefenen. Het strand bestaat uit hele kleine kiezelsteentjes en als je je voeten buiten je handdoek laat steken dan kan het zomaar zo zijn dat je je tenen verbrand. Ook de omgeving is zeer de moeite waard met mooie wit gekleurde rotsen waarbij het water dan mooi blauw afsteekt. En als ik de rust zat ben dan schuif ik nog een kwartier rijden op en dan nestel ik me aan het strand van Pissouri met deels zand en kiezels. Een knusse baai met wat eetgelegenheden. ’s Avonds verplaats ik me dan naar Pissouri Village dat bovenop een berg is gelegen en aan een plein zijn diverse restaurants. De toeristenstroom lijkt dit jaar wat achter te blijven dus ik probeer de plaatselijke economie enigszins uit de rode cijfers te houden. En ook hier kwam ik weer oude bekenden uit 2005 tegen.
En ook het strand van Ayia Napa mag zeker niet onvermeld blijven. Dit is het paradijs van de stranden. Je waant je hier in de Caribean met de witte stranden en de blauwe zee. Nissi Beach is ‘the place to be’ en aan één kant van de kuststrook klinkt het monotone van wat door moet gaan voor muziek. Een uurtje gaat nog wel, maar dan heb ik het wel gehoord en ook helemaal gehad. Mijn plek is dan vaak aan de andere kant van dezelfde baai en daar zijn trouwens niet alléén maar de “oudjes” te vinden.
En voor de vrouwen moet je ook in Ayia Napa zijn, alle soorten en maten zijn vertegenwoordigd en dat willen ze zelf weten ook. Als het verblijf op het strand voorbij is dan verplaatst men zich naar het uitgaansleven. Een gezellig centrum met veel winkels en restaurants en discotheken etc. Ik heb het nachtleven maar zeer beperkt meegemaakt, want dat is niet echt m’n ding.
Maar ik was bezig over het strand en als mensenredder aan het Nederlandse strand en rond de oevers van het IJsselmeer (als ik daar straks weer bezig mag zijn) gaat mijn interesse natuurlijk ook uit naar de redders hier. De Cyprus Life Saving Federation neemt op nagenoeg alle stranden de strandbewaking op zich. Vanuit doorgaans eenvoudige posten wordt de zee in de gaten gehouden en wordt er zo af en toe een pleister geplakt. De post wordt bemand met hooguit 3 personen en het te bewaken deel is veelal niet groter dan 300 meter. Dat is wel even anders als Bakkum aan Zee waar we 7 kilometer strand bewaken. De geel/rode vlag verraadt het einde of begin van het bewaakte strand. En op elke post een jetski om varend te kunnen redden. Veelal dobbert dit vaartuig op zee vlak voor de post, maar afgelopen week werd dat ding dus volop gebruikt. In Ayia Napa stond een flinke wind en de zee was onstuimig te noemen. De mensen werden weggehouden van het gevaarlijk stromende water en daarbij bleek het voordeel van de wendbaarheid van een jetski. Trouwens er is nog een belangrijk voordeel van een dergelijk vaartuig, want toen de jetski dwars op de golven kwam te liggen sloeg die om. Het duurde even voor de jetski weer rechtop stond, maar opnieuw starten en hij was direct weer inzetbaar! Om 18.00 uur is er niets meer inzetbaar, want dat tijdstip is het einde van de strandbewaking en sluit men de tent. Het maakt niet uit of er nog publiek aanwezig is, de speciale ‘lifeguard’ parasols worden ingeklapt, de vlaggen en lijnen opgeborgen en de persoonlijke uitrusting, de reddingstube en zwemvliezen meegenomen. Wat overblijft, is een plateau van 2 meter bij 2 meter met een paar stoelen en een tafel.
En de volgende dag zijn ze er weer om 10.00 uur.
Hoewel de toeloop van het aantal toeristen sterk lijkt achter te blijven ben ik nog wel bij een zogenaamde Griekse avond geweest. Tijdens het diner dans en acrobatiek en het traditionele ‘borden-smijten’. De gasten mochten dit onderdeel meedoen en ook ik heb één bord aan diggelen mogen gooien. Ik ben benieuwd of die scherven geluk brengen.
Vrijdag ben ik dus weer begonnen met een dienst van 10 dagen aaneengesloten en in de bufferzone is het nog steeds erg droog en dor. Bij het afbranden van wat gras bij de plaats waar de helikopter kan landen bij OP 126 heeft de wind het vuur aangewakkerd en kreeg het daarna vat op de rest van de omgeving. Gevolg was een snel om zich heen grijpende vuurzee. Uiteindelijk kon het vuur door de militairen zelf worden geblust. Niet dat ik dit zelf heb meegemaakt, maar het gevolg is nog steeds goed zichtbaar.
Dat het op een ander vlak ook niet altijd soepel loopt moge blijken uit het volgende. Omdat wij geen bevoegdheden hebben, maar wel gewoon de politiedienst verrichten kan dit soms tot wat vreemde situaties leiden. Op verzoek van UN police wordt dan de Cypriotische politie gewaarschuwd die de zaak van ons overnemen. Wij blijven er dan wel bij tot het onderzoek in het gebied waar wij de verantwoordelijkheid dragen is afgerond. Dus Cypol treedt niet zelfstandig op en daar zijn duidelijke afspraken over gemaakt. Een kleine groep van Cypol is ‘werkzaam’ in Pyla en dat gebeurd dus in burger in een onopvallende politieauto en met enige regelmaat komen ze zaken doorspreken op het bureau. Maar afgelopen week ging het even niet zoals het zou moeten. Bij een zoeking in één van de horecagelegenheden in verband met een fraudezaak had Cypol de UN police vergeten te informeren over hun bezigheden. Gevolg was dat er bij de uitbater twijfels waren over het optreden van Cypol en wij werden geïnformeerd. Uiteindelijk kwamen wij erbij en kon het onderzoek verder worden voortgezet in onze aanwezigheid.
Ik was er wel bij toen we in de omgeving van Athienou nog 2 inwoners tegenkwamen in een deel van de bufferzone waar zij niets hadden te zoeken. Ze waren overigens zelf wel op zoek naar amandelen. Eén van de mannen was wat beperkt in zijn geestesvermogen en daar konden we eigenlijk niet zo veel mee spreken. Met de ander ging het ook allemaal niet zo eenvoudig, want hij sprak alleen Grieks en daar is mijn kennis weer te beperkt voor. Met handen en voeten kon in ieder geval wel duidelijk worden gemaakt dat zij weer terug moesten naar het dorp waar zij woonden.
Al eerder beloofde ik nog wat te vertellen en tonen van mijn appartement in Pyla waar ik al weer ruim 4½ maand woon. Maar er is eigenlijk niet heel veel interessants over te vertellen. De foto’s bij dit verslag moeten volgens mij wel voldoende zijn. Overigens het blok bestaat uit 4 appartementen en ik bezit het appartement linksboven en die zeecontainer hoort er niet bij. Mijn benedenburen heb ik een paar keer gezien en verblijven de zomer periode in Griekenland. Aan de andere kant van mij op de begane grond woont een gepensioneerd stel uit Groot-Brittannië. En het laatste appartement uit het blok is gedurende mijn verblijf ongeveer 6 weken verhuurd geweest. Dus een rustig buurtje.
Doeg!
Met de invulling van de vrije dagen heb ik hier geen probleem. Deze vrije-dagen-week heb ik mij vooral beziggehouden met een ontdekkingstocht langs de stranden van Cyprus. Hoewel ik had ze al eerder ontdekt en heb ze gewoon weer opnieuw bezocht. Een variatie aan strand en zand en/of kiezels. Pyla is wel het meest bezochte strand van mij. En dan wel het Cyprus Tourism Organisation Beach. Een strand met voorzieningen en opengesteld voor publiek. Het is er alleen op de zondag erg druk en verder is er altijd (parkeer)plaats en uiteraard op het strand hoef je ook niet erg je best te doen om een plekje te vinden. Het strand is wel keihard dus het kost even moeite om al de rondingen van het lichaam ook in de bodem te zetten. Een bedje kan natuurlijk ook maar dat vind ik maar niks. Gewoon op moeder aarde, in dit geval moeder zand. Overigens het lijkt er sterk op dat het aantal ligbedjes steeds meer wordt. Een lange rij opgeworpen rotsblokken moeten de golven breken en volgens mij ook het zand een beetje op z’n plek houden.
Ruim een uur rijden naar het westen bezoek ik met enige regelmaat het strand van Paramali. Daar is helemaal niets aan voorzieningen en het stuk zee wordt veelal gebruikt voor de jongens en meisjes die de kitesurfsport beoefenen. Het strand bestaat uit hele kleine kiezelsteentjes en als je je voeten buiten je handdoek laat steken dan kan het zomaar zo zijn dat je je tenen verbrand. Ook de omgeving is zeer de moeite waard met mooie wit gekleurde rotsen waarbij het water dan mooi blauw afsteekt. En als ik de rust zat ben dan schuif ik nog een kwartier rijden op en dan nestel ik me aan het strand van Pissouri met deels zand en kiezels. Een knusse baai met wat eetgelegenheden. ’s Avonds verplaats ik me dan naar Pissouri Village dat bovenop een berg is gelegen en aan een plein zijn diverse restaurants. De toeristenstroom lijkt dit jaar wat achter te blijven dus ik probeer de plaatselijke economie enigszins uit de rode cijfers te houden. En ook hier kwam ik weer oude bekenden uit 2005 tegen.
En ook het strand van Ayia Napa mag zeker niet onvermeld blijven. Dit is het paradijs van de stranden. Je waant je hier in de Caribean met de witte stranden en de blauwe zee. Nissi Beach is ‘the place to be’ en aan één kant van de kuststrook klinkt het monotone van wat door moet gaan voor muziek. Een uurtje gaat nog wel, maar dan heb ik het wel gehoord en ook helemaal gehad. Mijn plek is dan vaak aan de andere kant van dezelfde baai en daar zijn trouwens niet alléén maar de “oudjes” te vinden.
En voor de vrouwen moet je ook in Ayia Napa zijn, alle soorten en maten zijn vertegenwoordigd en dat willen ze zelf weten ook. Als het verblijf op het strand voorbij is dan verplaatst men zich naar het uitgaansleven. Een gezellig centrum met veel winkels en restaurants en discotheken etc. Ik heb het nachtleven maar zeer beperkt meegemaakt, want dat is niet echt m’n ding.
Maar ik was bezig over het strand en als mensenredder aan het Nederlandse strand en rond de oevers van het IJsselmeer (als ik daar straks weer bezig mag zijn) gaat mijn interesse natuurlijk ook uit naar de redders hier. De Cyprus Life Saving Federation neemt op nagenoeg alle stranden de strandbewaking op zich. Vanuit doorgaans eenvoudige posten wordt de zee in de gaten gehouden en wordt er zo af en toe een pleister geplakt. De post wordt bemand met hooguit 3 personen en het te bewaken deel is veelal niet groter dan 300 meter. Dat is wel even anders als Bakkum aan Zee waar we 7 kilometer strand bewaken. De geel/rode vlag verraadt het einde of begin van het bewaakte strand. En op elke post een jetski om varend te kunnen redden. Veelal dobbert dit vaartuig op zee vlak voor de post, maar afgelopen week werd dat ding dus volop gebruikt. In Ayia Napa stond een flinke wind en de zee was onstuimig te noemen. De mensen werden weggehouden van het gevaarlijk stromende water en daarbij bleek het voordeel van de wendbaarheid van een jetski. Trouwens er is nog een belangrijk voordeel van een dergelijk vaartuig, want toen de jetski dwars op de golven kwam te liggen sloeg die om. Het duurde even voor de jetski weer rechtop stond, maar opnieuw starten en hij was direct weer inzetbaar! Om 18.00 uur is er niets meer inzetbaar, want dat tijdstip is het einde van de strandbewaking en sluit men de tent. Het maakt niet uit of er nog publiek aanwezig is, de speciale ‘lifeguard’ parasols worden ingeklapt, de vlaggen en lijnen opgeborgen en de persoonlijke uitrusting, de reddingstube en zwemvliezen meegenomen. Wat overblijft, is een plateau van 2 meter bij 2 meter met een paar stoelen en een tafel.
En de volgende dag zijn ze er weer om 10.00 uur.
Hoewel de toeloop van het aantal toeristen sterk lijkt achter te blijven ben ik nog wel bij een zogenaamde Griekse avond geweest. Tijdens het diner dans en acrobatiek en het traditionele ‘borden-smijten’. De gasten mochten dit onderdeel meedoen en ook ik heb één bord aan diggelen mogen gooien. Ik ben benieuwd of die scherven geluk brengen.
Vrijdag ben ik dus weer begonnen met een dienst van 10 dagen aaneengesloten en in de bufferzone is het nog steeds erg droog en dor. Bij het afbranden van wat gras bij de plaats waar de helikopter kan landen bij OP 126 heeft de wind het vuur aangewakkerd en kreeg het daarna vat op de rest van de omgeving. Gevolg was een snel om zich heen grijpende vuurzee. Uiteindelijk kon het vuur door de militairen zelf worden geblust. Niet dat ik dit zelf heb meegemaakt, maar het gevolg is nog steeds goed zichtbaar.
Dat het op een ander vlak ook niet altijd soepel loopt moge blijken uit het volgende. Omdat wij geen bevoegdheden hebben, maar wel gewoon de politiedienst verrichten kan dit soms tot wat vreemde situaties leiden. Op verzoek van UN police wordt dan de Cypriotische politie gewaarschuwd die de zaak van ons overnemen. Wij blijven er dan wel bij tot het onderzoek in het gebied waar wij de verantwoordelijkheid dragen is afgerond. Dus Cypol treedt niet zelfstandig op en daar zijn duidelijke afspraken over gemaakt. Een kleine groep van Cypol is ‘werkzaam’ in Pyla en dat gebeurd dus in burger in een onopvallende politieauto en met enige regelmaat komen ze zaken doorspreken op het bureau. Maar afgelopen week ging het even niet zoals het zou moeten. Bij een zoeking in één van de horecagelegenheden in verband met een fraudezaak had Cypol de UN police vergeten te informeren over hun bezigheden. Gevolg was dat er bij de uitbater twijfels waren over het optreden van Cypol en wij werden geïnformeerd. Uiteindelijk kwamen wij erbij en kon het onderzoek verder worden voortgezet in onze aanwezigheid.
Ik was er wel bij toen we in de omgeving van Athienou nog 2 inwoners tegenkwamen in een deel van de bufferzone waar zij niets hadden te zoeken. Ze waren overigens zelf wel op zoek naar amandelen. Eén van de mannen was wat beperkt in zijn geestesvermogen en daar konden we eigenlijk niet zo veel mee spreken. Met de ander ging het ook allemaal niet zo eenvoudig, want hij sprak alleen Grieks en daar is mijn kennis weer te beperkt voor. Met handen en voeten kon in ieder geval wel duidelijk worden gemaakt dat zij weer terug moesten naar het dorp waar zij woonden.
Al eerder beloofde ik nog wat te vertellen en tonen van mijn appartement in Pyla waar ik al weer ruim 4½ maand woon. Maar er is eigenlijk niet heel veel interessants over te vertellen. De foto’s bij dit verslag moeten volgens mij wel voldoende zijn. Overigens het blok bestaat uit 4 appartementen en ik bezit het appartement linksboven en die zeecontainer hoort er niet bij. Mijn benedenburen heb ik een paar keer gezien en verblijven de zomer periode in Griekenland. Aan de andere kant van mij op de begane grond woont een gepensioneerd stel uit Groot-Brittannië. En het laatste appartement uit het blok is gedurende mijn verblijf ongeveer 6 weken verhuurd geweest. Dus een rustig buurtje.
Doeg!
-
04 Juli 2009 - 08:39
Bert En Margaret:
Alex,
Laten wij deze keer maar eens als eersten reageren.
Een korte strandvakantie op wisselende locaties..., met voor- en nadelen..., geen zand, maar veelal kiezels.
Het strand van Pyla: voorzieningen voor het publiek en voldoende parkeergelegenheid.
Het strand van Paramali: daar vindt vooral kitesurfen plaats tussen de witte rotsen.
Het strand van Pissouri: eetgelegenheden, bovenop een berg, een plein met diverse restaurantjes, waar je zelfs oude bekenden ontmoette.
Het strand van Ayia Napa: een paradijs van witte stranden en blauwe zee. Nissi Beach, "the place to be"..., kijken en gezien worden! Een "jetset" oord, waar de vrouwen flaneren en een keur aan winkels, restaurants en discotheken.
En dan eindelijk toch nog iets over de "Cyprus Life Saving Federation", die gedrieën dienst doen op zo'n 300 meter van 10.00 uur - 18.00 uur met een jetski als reddingvaartuig.
Zo zie je maar weer: 's lands wijs, 's lands eer.
Tot slot een gezellige Griekse avond meegemaakt..., diner met muziek..., kapotgegooid serviesgoed..., scherven, die hopelijk geluk brengen!
Nu 10 dagen aaneengesloten dienst doen en direct een heterdaadje: twee amandeldieven betrapt.
Opnieuw hebben we genoten van je belevenissen.
Ontvang de hartelijke groeten,
Bert en Margaret
-
04 Juli 2009 - 11:45
Hans Van Kouwen:
Dag Alex,
Zo je verhaal lezend lijken mij de stranden geen straf. Mooie witte stranden of kiezelstranden (schoentjes?) en mooie blauwe zee, heerlijk. Je schrijft ook dat de toeloop van het toerisme lijkt achter te blijven. Daar heb jij dus een gat in de markt gevonden. Witte stranden, blauwe zee, vrouwelijk schoon, dancings en restaurants. Wil je de plaatselijk horeca uit de rode cijfers houden dan kan je toch een reisbureau beginnen. Promotor van Cyprus.
Geniet nog maar even daar voor je het weet zit je alweer in het vliegtuig naar Nederland.
Gegroet, Hans. -
04 Juli 2009 - 12:49
Wilma:
Heeeeeee, je komt toch niet té bruin terug, hè? Dan wil ik je natuurlijk niet meteen zien, anders steek ik zo af..... ^_^.
Nee hoor, wij zijn ook allemaal al redelijk bijgekleurd onder de Nederlandse zon. Gisteren wat buien, maar vandaag weer stralend blauw.
Had ik je eigenlijk al verteld dat ik in Yangshuo ook bij Jimmy's was geweest? Was nog precies hetzelfde met dezelfde eigenaresse, maar Lily werkte er helaas niet meer (anders had ik natuurlijk de groeten van jou gedaan....).
Veel groeten,
Wilma en ook van Peter -
04 Juli 2009 - 18:48
Dirk:
Hé Alex. Wat eem promotie als reisleider voor Cyprus. Allemaal stranden. Zand, grind en water. Nou, dat hebben we hier ook. Vandaag naar Playa Andijkia geweest, in de volksmond de "Vooroever" geheten. Schitterend weer. Zwemmen, zonnen enz. Ook hier kan je ook gewoon kitesurfen of normaal surfen. Geen grind maar zand- en grasstranden hier. En een reddingsbrigade? Ja, die hebben ze hier ook, nl "Het Span". Hoeft niet op zwemmers te letten. Verdrinken is onmogelijk in het ondiepe water van de IJsselmeerkust. Dus een brigade bestemd voor de pleziervaart. (wel nodig)
En dat alles op maar 1 km van huis. Zo zie je maar dat je niet ver hoeft te reizen voor wat strandplezier.
Geniet maar lekker op Cyprus en vervolg het strandvermaak straks maar gewoon weer in Nederland op de Hollandse stranden. -
05 Juli 2009 - 06:49
Lien:
Hoy Alex,
Wat een prachtige uiteenzetting over de prachtige stranden,
Je wilde nog weten hoe ik al die ongeveer 250 honden uitliet??
Daarom wilde ik je vragen om me eens op te halen,dan neem ik er een paar(80) mee naar de stranden bij jou, en laat ik zien hoe ik ze uitlaat. Moet geen probleem zijn toch? Gr P.S Ben blij dat ik even een reactie van ray mocht plaatsen.
-
05 Juli 2009 - 11:16
Kirsten:
Ha die Alex, wat gaat de toch tijd hard! Nog even je bent er al weer!
Ik heb net ff alle stukjes bijgelezen en opnieuw ontzettend genoten van al je gedetailleerde verhalen. Het geeft me het gevoel dat ik er toch een beetje ben geweest.... Vooral je laatste verhaal over al die prachtige stranden geeft wel een beetje "zuur" gevoel (en dan weet jij wel wat ik bedoel)!! Anyway, ik zal het moeten doen met de foto's! Gelukkig heb je net gezellig bezoek gehad uit Nederland en volgens mij verveel je nog geen dag! Ik zou zeggen; geniet van de laatste weken van je avontuur; ik kijk er naar uit je weer eens 'live' te spreken! xx Kirsten
ps uiteraard ook groeten van Remco. -
05 Juli 2009 - 16:00
Ray:
Waarde Alex,
mooi verhaal en weer te gekke foto's.
Alleen jammer dat je het app. van de buren hebt gefotografeerd.
Vind ik niet echt sportief gezien de uitdragerij die ik laatst bij jou binnen zag.
Groet van een verre vriend en vriendin. -
05 Juli 2009 - 22:45
Peter:
He kleine man,
WEER een gigantisch verhaal over ons mooie Cyprus. Als al die life gards weggaan om 18.00 uur, kan je die taak dan niet ff een paar uurtjes overnemen. Met dat bruine lijf van je zullen vele dames door jou gered willen worden.
Neem Ed dan mee anders voelt hij zich zo alleen.
Leverd je misschien ook wel een nieuwe medaille op....
Hou het nog even vol vriend de laatste weken. -
06 Juli 2009 - 20:14
Janet, Wim En Ivo:
Hoi Alex,
Wat leuk om het appartement te zien waar je 'woont'....ziet er goed uit. En dan al die strandjes...je zou er een vakantiegevoel van krijgen. Helaas hebben wij onze vakantie er al op zitten...we zijn een weekje naar Bretagne geweest en hebben daar bijna alleen maar regen gehad.....als ik dit zo lees, zou ik zo een vliegticket boeken en een tijdje op Cyprus willen bivakkeren...
De tijd gaat snel....nog maar 39 dagen te gaan en je komt weer terug naar Nederland. Wordt het weer eens tijd om iets met ons cluppie af te spreken.
Geniet er nog van de komende dagen...en tot snel !
Groetjes Janet, Wim en Ivo. -
07 Juli 2009 - 16:29
Tonny En Kees:
Hoop dat je de mail van de 3de ontvangen hebt.
Morgen gaan we kamperen in Kroatie mail je weer als we terug zijn.
Daaaaaaag vriend. -
07 Juli 2009 - 17:39
Pim:
Mooi en eenvoudig appartement, Alex. Een keuken zit er niet bij? Nou ja, als je geen eten hoeft te bereiden is dat ook niet nodig. Keuze genoeg uit restaurants in de omgeving. Zo houd je het nog wel even uit, alhoewel het zal niet lang meer duren. Zes maanden toch?
Een beemsterse groet van pim. -
10 Juli 2009 - 19:46
Aal,Mart,Wout,Iris:
Dag lieverd,
Je zal je zeker niet vervelen met al die mooie stranden op je vrije uurtjes. Ja jaloers ben ik zeker. Een leeg strand voor je rust, een druk strand for your senses(tenzij er op dat lege strand ook een mooie alleenstaande vrouw langskomt)Doe wel rustig aan.
Ook goed om te weten dat als de reddingsdienst sluit jij er nog altijd bent!
Kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
