werken op kamp Moria
Blijf op de hoogte en volg Alex
15 April 2016 | Griekenland, Mytilíni
Inmiddels draait het Border Security Team 2 al weer zo’n twee weken op Lesbos. Tijd om eens een overzicht te geven wat wij hier zoal doen. Een enkele foto zal ik onderaan dit verslag publiceren, maar ook hier geldt dat foto’s maken niet is toegestaan.
Voordat we de dienst beginnen is het verzamelen bij het hekwerk dat toegang geeft tot het terrein van de Hellenic Coastguard aan de haven van Mytilini. Dit is zo afgesproken om degene die geen vervoer hebben naar het kamp Moria, de gelegenheid te geven bij een ander in te stappen. Omdat onze dienstgroep A1 al een auto vol hebben is afgesproken dat wij direct naar Moria kunnen rijden en dat scheelt bijna 20 minuten reistijd. Vanaf het hotel is er een binnendoor weg en dan zijn we in 8 minuten op de werkplek. Maar als het nodig is dan rijden we evengoed even naar de haven en aan het einde van de dienst brengen we met enige regelmaat één van de Nederlandse tolken terug naar hun hotel of appartement in Mytilini stad.
Met een Frontex hesje en inmiddels een officiële toegangspas krijgen we vrij baan om ons op het kamp te begeven. Kennelijk ben ik al wat bekend geworden, want veel om mijn toegangspas wordt niet gevraagd.
Daarna is het handen schudden met de collega’s van de dienstgroep. Per dienst een club van globaal 40 personen uit verschillende landen van de Europese Unie. Overigens niet alleen maar politiemensen, maar ook een flinke groep tolken. Met het specialistische werk dat ik doe is de tolk niet nodig, maar erg plezierig is het dat er een aantal Nederlandse tolken zijn. De groep waarin ik werk komt onder andere uit Noorwegen, Zweden, Frankrijk, Oostenrijk, Polen, Duitsland, Italië, Spanje, Bulgarije en Slovenië.
Met het aantal fingerprinters en het iets minder in aantal beschikbare computers is het soms even zoeken naar een werkplek. Inmiddels hebben Margriet, Ernestien en ik wel onze vaste plek gevonden. En anders maken we dankbaar gebruik van die soort flexplekken.
Koffie wordt geregeld en zelf een koekje bij de koffie ontbreekt niet. Bij één van de supermarkten is een stenen mok gekocht zodat de kartonnen beker voor andere doeleinden zijn nut kan dienen (noodles).
De aangekomen migranten worden in een grote tent verzameld en daarna in groepjes naar ‘ons’ pleintje begeleid. Daar wordt vastgesteld waar de vluchteling/migrant vandaan komt. Dat is niet altijd zo eenvoudig omdat het nogal eens voorkomt dat de migrant geen officiële identiteitspapieren bij zich heeft. Door gebruik te maken van een eenvoudig, maar vernuftig systeem is toch goed te achterhalen dat die persoon die zegt dat hij uit bijvoorbeeld Syrië komt toch echt afkomstig is uit een ander land en misschien wel wil meeliften naar het vrije Europa.
als men wel over identiteitspapieren beschikt (paspoort, identiteitskaart of geboorteakten etc.) dan beoordeelt de expert documenten deze. En het blijkt dat er nogal wat valse papieren bij zitten.
Het ingevulde briefje met daarop de naamgegevens komt in de inbox bij de container waar ik mijn werkzaamheden heb. Intussen zit de migrant buiten op zijn beurt te wachten. Nadat de naamgegevens zijn ingevoerd in het computersysteem met alleen die Griekse letters is het even zoeken wie de betreffende persoon is. Na een check worden de handpalm, alle vingers gerold, de wijs-, middel-, ringvinger en pink gezamenlijk en daarna nog de duim afzonderlijk en het geheel rechts en links digitaal afgenomen. Het afgenomen dactyloscopisch signalement wordt in Eurodac verwerkt en gekoppeld aan de naamgegevens die eerder zijn ingevoerd en voorzien van een uniek nummer.
Hierna zoeken we de persoon weer op en brengen hem naar de Griekse politie die een foto maakt en dan kan de migrant verder vrij op het kamp verblijven. De de-briefer komt in beeld als de migrant toch informatie kan geven over de wijze waarop hij of zij naar Lesbos is gekomen.
De eerste dagen was het behoorlijk druk en kwamen er met enige regelmaat nieuwe migranten aan in het kamp. Wellicht door het akkoord dat is gesloten tussen Turkije en de Europese Unie is de toename verminderd en is het minder druk geworden. Echter er is nog werk voorhanden.
En als er dan even niets te doen is dan is er gelegenheid om eens op het kamp rond te lopen en in gesprek te gaan met de migranten. En dan hoor je de schrijnende situaties waarin met komt tot een overtocht van Turkije naar Lesbos. Een boottocht niet zonder gevaar en ook nog eens duur betaald. Er worden bedragen van 3000 euro gevraagd...
Momenteel verblijven er zo’n 3200 migranten op het kamp Moria uit heel verschillende gebieden uit de wereld. Niet voor iedereen is er plaats in portocabins of kunststof tenten. Hele gezinnen hebben een klein koepeltentje opgezet op een betonnen ondergrond. Het komt zelfs voor dat er geen onderdak is en dat men in de openlucht onder een paar dekens slaapt.
Het uitreiken van de maaltijden is ook al zo'n bijzondere gebeurtenis. Eén rij voor mannen en één rij voor vrouwen en kinderen. Een half uur of meer in de rij staan voor een karige maaltijd. We hebben het zo slecht nog niet!
Af en toe is er wel eens een schermutseling, maar doorgaans is de situatie op het kamp kalm. Als het nodig is staat een groep Griekse politie (in ME outfit) klaar om de orde te handhaven.
Recent was er een groep van ongeveer 40 Pakistani in protest gegaan en één was er zelfs in hongerstaking gegaan. Zij lagen bij de poort en hebben dat een paar dagen volgehouden. Het protest had te maken met de re-admission van een groep Pakistani.
Morgen komt de Paus Franciscus op bezoek op Lesbos en hij zal ook het vluchtelingenkamp bij Moria gaan bezoeken. Ook voor ons werk heeft dat wat veranderingen teweeg gebracht. Ik denk dat ik daar nog een keertje op terugkom.
Doeg!
Voordat we de dienst beginnen is het verzamelen bij het hekwerk dat toegang geeft tot het terrein van de Hellenic Coastguard aan de haven van Mytilini. Dit is zo afgesproken om degene die geen vervoer hebben naar het kamp Moria, de gelegenheid te geven bij een ander in te stappen. Omdat onze dienstgroep A1 al een auto vol hebben is afgesproken dat wij direct naar Moria kunnen rijden en dat scheelt bijna 20 minuten reistijd. Vanaf het hotel is er een binnendoor weg en dan zijn we in 8 minuten op de werkplek. Maar als het nodig is dan rijden we evengoed even naar de haven en aan het einde van de dienst brengen we met enige regelmaat één van de Nederlandse tolken terug naar hun hotel of appartement in Mytilini stad.
Met een Frontex hesje en inmiddels een officiële toegangspas krijgen we vrij baan om ons op het kamp te begeven. Kennelijk ben ik al wat bekend geworden, want veel om mijn toegangspas wordt niet gevraagd.
Daarna is het handen schudden met de collega’s van de dienstgroep. Per dienst een club van globaal 40 personen uit verschillende landen van de Europese Unie. Overigens niet alleen maar politiemensen, maar ook een flinke groep tolken. Met het specialistische werk dat ik doe is de tolk niet nodig, maar erg plezierig is het dat er een aantal Nederlandse tolken zijn. De groep waarin ik werk komt onder andere uit Noorwegen, Zweden, Frankrijk, Oostenrijk, Polen, Duitsland, Italië, Spanje, Bulgarije en Slovenië.
Met het aantal fingerprinters en het iets minder in aantal beschikbare computers is het soms even zoeken naar een werkplek. Inmiddels hebben Margriet, Ernestien en ik wel onze vaste plek gevonden. En anders maken we dankbaar gebruik van die soort flexplekken.
Koffie wordt geregeld en zelf een koekje bij de koffie ontbreekt niet. Bij één van de supermarkten is een stenen mok gekocht zodat de kartonnen beker voor andere doeleinden zijn nut kan dienen (noodles).
De aangekomen migranten worden in een grote tent verzameld en daarna in groepjes naar ‘ons’ pleintje begeleid. Daar wordt vastgesteld waar de vluchteling/migrant vandaan komt. Dat is niet altijd zo eenvoudig omdat het nogal eens voorkomt dat de migrant geen officiële identiteitspapieren bij zich heeft. Door gebruik te maken van een eenvoudig, maar vernuftig systeem is toch goed te achterhalen dat die persoon die zegt dat hij uit bijvoorbeeld Syrië komt toch echt afkomstig is uit een ander land en misschien wel wil meeliften naar het vrije Europa.
als men wel over identiteitspapieren beschikt (paspoort, identiteitskaart of geboorteakten etc.) dan beoordeelt de expert documenten deze. En het blijkt dat er nogal wat valse papieren bij zitten.
Het ingevulde briefje met daarop de naamgegevens komt in de inbox bij de container waar ik mijn werkzaamheden heb. Intussen zit de migrant buiten op zijn beurt te wachten. Nadat de naamgegevens zijn ingevoerd in het computersysteem met alleen die Griekse letters is het even zoeken wie de betreffende persoon is. Na een check worden de handpalm, alle vingers gerold, de wijs-, middel-, ringvinger en pink gezamenlijk en daarna nog de duim afzonderlijk en het geheel rechts en links digitaal afgenomen. Het afgenomen dactyloscopisch signalement wordt in Eurodac verwerkt en gekoppeld aan de naamgegevens die eerder zijn ingevoerd en voorzien van een uniek nummer.
Hierna zoeken we de persoon weer op en brengen hem naar de Griekse politie die een foto maakt en dan kan de migrant verder vrij op het kamp verblijven. De de-briefer komt in beeld als de migrant toch informatie kan geven over de wijze waarop hij of zij naar Lesbos is gekomen.
De eerste dagen was het behoorlijk druk en kwamen er met enige regelmaat nieuwe migranten aan in het kamp. Wellicht door het akkoord dat is gesloten tussen Turkije en de Europese Unie is de toename verminderd en is het minder druk geworden. Echter er is nog werk voorhanden.
En als er dan even niets te doen is dan is er gelegenheid om eens op het kamp rond te lopen en in gesprek te gaan met de migranten. En dan hoor je de schrijnende situaties waarin met komt tot een overtocht van Turkije naar Lesbos. Een boottocht niet zonder gevaar en ook nog eens duur betaald. Er worden bedragen van 3000 euro gevraagd...
Momenteel verblijven er zo’n 3200 migranten op het kamp Moria uit heel verschillende gebieden uit de wereld. Niet voor iedereen is er plaats in portocabins of kunststof tenten. Hele gezinnen hebben een klein koepeltentje opgezet op een betonnen ondergrond. Het komt zelfs voor dat er geen onderdak is en dat men in de openlucht onder een paar dekens slaapt.
Het uitreiken van de maaltijden is ook al zo'n bijzondere gebeurtenis. Eén rij voor mannen en één rij voor vrouwen en kinderen. Een half uur of meer in de rij staan voor een karige maaltijd. We hebben het zo slecht nog niet!
Af en toe is er wel eens een schermutseling, maar doorgaans is de situatie op het kamp kalm. Als het nodig is staat een groep Griekse politie (in ME outfit) klaar om de orde te handhaven.
Recent was er een groep van ongeveer 40 Pakistani in protest gegaan en één was er zelfs in hongerstaking gegaan. Zij lagen bij de poort en hebben dat een paar dagen volgehouden. Het protest had te maken met de re-admission van een groep Pakistani.
Morgen komt de Paus Franciscus op bezoek op Lesbos en hij zal ook het vluchtelingenkamp bij Moria gaan bezoeken. Ook voor ons werk heeft dat wat veranderingen teweeg gebracht. Ik denk dat ik daar nog een keertje op terugkom.
Doeg!
-
15 April 2016 - 17:59
Johnny Hagenaar:
Wat een interessant stuk weer om te lezen. Enerzijds benijd ik je, en zou ik dit werk ook graag doen. Anderzijds lijkt het mij best lastig om te gaan met alle beslissingen die voor je worden genomen op andere niveau's en soms direct zijn uitwerking kunnen hebben op hetgeen je doet. Maar ook op de te helpen vluchtelingen. Mooi werk doe je Alex, respect. Be safe.
Johnny -
15 April 2016 - 18:17
Ton:
Leuk Alex, good job! Lees zo af en toe wat op de websitepagina als ik ingelogd ben van het OC Amsterdam, politie amsterdam. Maar goed om te lezen dat het je goed af gaat, en ME outfit op dat eiland is dat te handhaven met de temperatuur?
Groet Ton Koene -
15 April 2016 - 18:50
Lyda:
Hoi ALex,
Mooi verhaal weer over je werkzaamheden aldaar.
Toch zal het niet altijd meevallen om de verhalen van de vluchtelingen te horen en te zien onder welke omstandigheden ze in het kamp moeten verblijven.
Soms heeft het wel iets weg van mensonterend.
Ben benieuwd wat de Paus erover te zeggen heeft.
Succes en groetjes,
Lyda.
-
15 April 2016 - 19:15
Brom :
Hallo Alex.
Als ik het zo lees ben je weer helemaal in je element. Doen wat niemand doet of durft, improviseren, back to basic en niet zeuren maar aanpakken.
Ook een vlaggetje op je kaart maar vooral weer even weg uit de sleur van alle dag. Weg van alle reorganisatie perikelen, de papieren sopslomp en gewoon ff doen waar jij.. goed in ben.
Toppie maat.
Groet en respect van de andere 2 "A"s
-
15 April 2016 - 19:54
RuudS.:
Hee Kerel,
leuk en indrukwekkend om te lezen. Trots op jullie. De groeten weer aan alle bekenden!! -
15 April 2016 - 21:03
Kees:
Nuttige bijdrage Alex. Heel wat anders dan op Chios dagelijks vaarinstructie geven. Volg je de berichten daarover nog. Gaat voorspoedig. Succes verder en veel sterkte. Groet Franciskus maar. -
15 April 2016 - 21:04
Marja Brinkman:
Weer een mooie missie, Alex
We blijven je volgen -
16 April 2016 - 16:31
Hans Van Kouwen:
Hoi Alex.
Je verslag weer gelezen. Heb niets meer toe te voegen aan de andere reacties van de anderen. De Paus, ja.....! -
16 April 2016 - 18:40
Marlies En Hub:
Hoi Alex, bedankt voor jouw info. Het is weer erg interessant waar jullie daar mee bezig zijn.Vluchtelingen helpen naar veiligere oorden. Verplaats je zelf maar eens in hun situatie. Petje af voor datgene wat jullie doen.
Heel veel sterkte gewenst. Wachten weer op jouw volgende bericht.
Groeten van Marlies en Hub uit Schinnen -
17 April 2016 - 08:55
Jan En Rina:
hallo Alex
Leuk en indrukwekkend, heb inmiddels de paus op de tv gezien je ziet niet veel van dat alles maar goed werk van de paus, dat hij toch maar drie gezinnen heeft mee genomen naar Italië .
Maar het is een druppel op een gloeiende plaat Want iedereen wil wel weg in zo"n kamp om naar elders tegaan
We volgen je weer en wachten op een nieuw bericht van jou.
Groeten van Jan en Rina -
17 April 2016 - 16:17
Bert En Margaret:
Hallo Alex,
Wat doe je, samen met je collegae, opnieuw fantastisch werk.
Je schrijft het zelf al..., dan hebben wij het zo slecht nog niet..., we hebben echt niets te klagen!
Je zult maar alles wat je had, achtergelaten hebben en op de vlucht zijn..., zonder geld, zonder enige vorm van zekerheid. De situaties zijn veelal schrijnend en soms zelfs mensonterend!
We wensen je veel sterkte toe en kijken uit naar je volgende verslag.
Groetjes, Bert en Margaret
-
17 April 2016 - 17:53
Eugène:
Top Alex, mooie weergave samen met de rest van BST2 doen we mooie dingen hier! -
17 April 2016 - 20:18
Mario Heinsius:
Hoi Alex;
geweldig om te lezen wat je daar doet.
Ik had niet meer de tijd om je gedag te
Zeggen.
Ik ga je avonturen hier volgen.
Heel veel succes en geniet van je
uitzending.
We missen je op groep 6.
-
22 April 2016 - 19:55
Peter Van Santen:
Hallo Alex,
Goed om te lezen wat de werkzaamheden daar zijn. Daar heb je eigenlijk geen idee van hoe dat gaat hier in Nederland. Heftig die verhalen van de vluchtelingen! Jullie doen goed werk zo! Ik ben benieuwd naar je volgende verslag! Groet Peter -
24 April 2016 - 19:07
Brom :
Hallo Alex,
Je post is onderweg met de hartelijke groeten van Aaltje. Was nog wat ruimte in het doosje dus heb er nog wat leesvoer en Hollandse producten in gepropt.. Dat het je goed mag bekomen. Hier gaat alles zijn gangetje. Deze week gaat onze ( vluchtelingen) boot ook weer te water. Het is hier echt lenteweer weer natte sneeuw en hagelbuien dus je mist niets.
Groeten Brom -
26 April 2016 - 14:02
Pim Hopman:
Volgens mij ben je weer helemaal in je element Alex. Al zijn het wat foto's met beperkingen, maar het geeft toch een indruk. Goed werk. Je doet weer heel wat indrukken op. Prachtig.
Met een beemstergroet van Pim. -
27 April 2016 - 18:33
Agnes:
Zoals je weet zijn wij inmiddels verhuist, maar heb daar zelf weinig van meegekregen. Ik ben gevallen en heb mijn elleboog verbrijzeld. Heb 2 zware operaties in 8 dagen gehad. Nu heb ik een kunst-elleboog en een hele stellage op mijn rechterarm. Hopelijk gaat het verband er a.s. maandag 2 mei af en hou ik alleen de stellage over en dan revalideren.Vandaar dat ik tot nu geen reactie heb gegeven op je verhalen.Hoop dat je het naar je zin hebt, groetjes Jan en Agnes.
-
30 Juli 2016 - 17:34
Jolande :
Hoi Alex ,
Ik kom net uit lesbos van stichting bootvluchtelingen ,zat in het fieldteam, onwerkelijk kamp Moria en na 2 weken ben ik weer thuis. Ik heb kamp Moria in mijn hart gesloten en heb waardevolle dingen gedaan zoals in de avond in de gezinscabines kinderactiviteiten kunnen doen en met de leeftijd van 19 tot 24 gekaart en naar hun verhalen geluisterd. Ik ben een levenservaring rijker en als het volgend jaar nog de situatie zo is ( wat ik niet hoop) ga ik zeker terug. De mensen daar waren zo dankbaar dat we er waren ,gewoon bizar.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
