het gaat (nog even) niet door.....

De titel van dit verslag lijkt mij duidelijk. De laatste tijd is er regelmatig geschreven over de situatie in Sudan en de op handen zijnde afscheiding van het zuidelijk deel van Sudan. Op 9 juli 2011 zal dit het nieuwe land Zuid Sudan worden. Gelijktijdig zal de missie UNMIS ophouden te bestaan. De verwachting is wel dat er een nieuw mandaat wordt geschreven en dat er een nieuwe missie zal komen. Echter dit en ook het vertrek van de UN uit het noorden van Sudan heeft geleid dat mijn uitzending en die van mijn 13 collega’s is uitgesteld. Afgelopen woensdagavond was Ruud van de dienst Ipol van het korps landelijke politiediensten de boodschapper van dit bericht. Geen goed bericht, maar ik had er al wat rekening mee gehouden.

Donderdag is nadere uitleg over dit besluit gegeven tijdens de thuisfront informatiedag in Doorn. De kamer zal zich moeten gaan uitspreken over de uitzending naar een nieuwe missie in Sudan. Of dit nog gaat lukken voor het zomerreces is zeer de vraag. Dus voorlopig afwachten op berichten vanuit Den Haag.
Door een collega van de Koninklijke Marechaussee die in 2010 in Sudan heeft gewerkt, werd een presentatie gehouden wat hij daar heeft gedaan en welke ervaringen hij daar heeft opgedaan. Voor de familieleden en aanwezigen uit het korps een kennismaking met het huidige werk. Hoe dat in de toekomst gaat worden is nog onduidelijk. Er zal nog een thuisfront informatiedag worden georganiseerd als we toch op weg gaan. Bij dit verslag maar één foto met daarop de groep van 12 missiegangers, verhinderd waren Mark en Arnold.

Maar de afgelopen maand gingen de voorbereidingen gewoon door. Een les uitleg medical kit in Apeldoorn werd gegeven door een verpleegkundige en een instructeur. De inhoud van de tas met medicijnen werd niet behandeld, maar wel werd praktisch ingegaan op de soorten ziekten die we daar kunnen oplopen. De hitteletsels werden behandeld en de gevaren die dat kan opleveren.

Om op uitzending te gaan moet je ook nog worden gekeurd. Een zeer uitgebreid medisch onderzoek dat wordt verricht door een arts in Den Haag. Ondertussen ben ik al 2 keer gekeurd voor mijn missie Cyprus en dan ook 2 keer een uitkeuring, dus ik wist inmiddels wat me te wachten stond. Nou ben ik niet zo wild van zulke keuringen omdat zo’n dokter altijd wel wat vindt die te maken heeft met je gezondheid. Ook deze keer was er wel wat op te merken, maar zo erg was het allemaal ook weer niet. De inspanningstest op de fiets gaf helemaal geen reden om opmerkingen te maken. Na ruim anderhalf uur stond ik buiten en had ik net te horen gekregen dat er medisch geen beletsel is om in Sudan te gaan werken.
Ik moest nog wel een Thorax-foto laten maken. Dat heb ik de volgende dag laten doen in het Waterlandziekenhuis te Purmerend. Daaruit bleek dat mijn hart op de goede plek zit en mijn longen ook in orde zijn. Overigens dat eerste wist ik ook al zonder die X-ray.

Ik had de vorige keer al geschreven dat de taal intake voldoende was, maar ik heb nog wel 4 dagen besteed aan e-learning Engels. Eigenlijk 5 dagen, maar vanwege Hemelvaartsdag had ik die donderdag een vrije dag. Gelukkig was dit een zeer zonnige dag, dus het strand van Castricum heb ik maar bezocht. Via enkele links kon ik deze taal nog wat bijspijkeren. So I decided to spend that day on the beach in Castricum.

Over kleding is al veel gemeld en mijn gang staat inmiddels vol met goederen die noodzakelijk zijn en ook absoluut overbodig zijn.... Ik moet nog eens een goede schifting maken. Aangezien de politiemensen worden voorzien van dessertkleding werd een winkel in Amersfoort bezocht. De kledinglijn ‘khaki’ werd gepast en ook in orde bevonden. De goederen worden nageleverd omdat er nog wat stiksels en klittenband opgezet moeten worden. Dus over een poosje krijg ik nog 3 broeken, een riem, 4 overhemden korte mouw en 4 overhemden lange mouw, 2 paar schoenen en een jack, die op 5 verschillende manieren is te dragen (met of zonder afritsbare fleece, zonder mouwen en nog 2 mogelijkheden, maar die ben ik even kwijt).

In een oud herenhuis in Huis ter Heide werden we ontvangen voor de 2-daagse waarbij de geestelijke verzorging aan bod kwam. De opzet van de twee dagen moest al direct worden bijgesteld omdat de onderwerpen, die de geestelijke voornemens was te gaan behandelen, al eerder aan de orde waren gekomen bij de teambuilding. Er werd een fragment getoond van een uitzending van KRO waarin twee zwaar getraumatiseerde militairen aan het woord kwamen. Zij leidden aan het post traumatisch stress syndroom en na afloop werd er uitgebreid gediscussieerd over het onderwerp PTSS. De film ‘Warriors UN Bosnia’ van Peter Kosminsky werd getoond. Een indrukwekkende film waarin VN-soldaten in de oorlog in Bosnië in 1993 en alles wat zij daar meemaakten. Het zal in Sudan niet precies hetzelfde zijn, maar onderdelen uit deze film gaan wij mogelijk daar ook meemaken/zien. Het gaf goed weer dat zulke gebeurtenissen ook zijn wissel kunnen trekken op je eigen functioneren als je weer terug in Nederland bent. Een echte aanrader! Na het avondprogramma was er mogelijkheid om te ontspannen en Karel wist ons te boeien met zijn gitaarspel en zang.
De volgende dag nog een fragment ‘Human Zoo’ dat eens op de Belgische zender Canvas is uitgezonden. Daarbij kwam menselijk gedrag naar voren en hoe mensen in een groep reageren of eigenlijk geen enkele actie vertonen bij gevaarzetting. Het was verrassend om te zien.

Na een paar diensten in Monnickendam weer naar Apeldoorn gereisd om de ingelaste en verplaatste les voor de zelfhulp en kameradenhulp (ZHKH) te ondergaan. Eindelijk de les waar ik inmiddels de afkorting van te weten ben gekomen. Eigenlijk gewoon eerste hulp maar dan onder wat primitieve omstandigheden en waarbij de hulp wat erg lang op zich laat wachten. Juist de deskundige op dit gebied en die ook veel weet over specifieke ‘hulp’ in Afrika was niet beschikbaar. Dus eigenlijk ging de les niet door, maar voor de 4 politiemensen werd een andere docent gevraagd toch de beginselen van de ZHKH aan ons over te brengen. Er werden flink wat afkortingen gebruikt zoals de PAMAH(C)/ABCD; HOLK en OELB (iets met bloedingen). Het eerste staat voor persoonlijke veiligheid, andermans veiligheid, markeren, alarmeren, noodzakelijke hulp en transport en de C van circulation. De ABCD is ook in de reguliere hulpverlening wel bekend als controle van de ademweg, ademhaling, circulatie en bewustzijn. Nu weet ik weer alles over de levensreddende handelingen, drukpunten, drukverband, schotwonden, botbreuken, shock, vergiftiging en beten van slangen en insecten. Ook de CAT (combat application tournequet) en de Israeli bandage (een nieuwe uitvoering van het snelverband met een snelsluiting)werd nog eens behandeld.

Het opleidingstraject is inmiddels afgerond en voorlopig is het dus afwachten voor het daadwerkelijke vertrek naar de nieuwe staat Zuid Sudan.

Doeg!