veel is er (on)duidelijk en/of (on)zeker
Door: alex
Blijf op de hoogte en volg Alex
03 Maart 2012 | Nederland, Marken
Afgelopen woensdag was mijn ‘laatste’ dag in het korps Zaanstreek-Waterland. In dat ‘laatste’ schuilt wel meer dan je zou denken. De organisatie van de nationale politie is momenteel in volle gang en het zou zomaar kunnen zijn dat het echt mijn laatste dag in dit korps was. Na mijn uitzending zal Zaanstreek-Waterland, Noord-Holland Noord en Kennemerland zijn opgegaan in nieuwe regio Noord West Holland.
Ik blijf natuurlijk nog wel mijn loon krijgen en ik zal ook bvcm (urenverantwoording) nog wel moeten vullen. Echt surveillancediensten draaien is niet waarschijnlijk omdat ik nog wat verlof moet opmaken, waaronder het inschepingverlof. Verder ben ik nog niet helemaal uit beeld want er zijn nog wat andere zaken die moeten worden afgehandeld, zeker de diploma-uitreiking van Manon, handjes schudden, waarschijnlijk nog een gesprek met de korpschef, inleveren van bewapening en het in ontvangst nemen van de ‘kraaltjes en spiegeltjes’. Ik ben inmiddels al wel voorzien van een ruime hoeveelheid ballonnen, opblaasballen en tollen met het logo van het huidige korps.
Zoals het er nu uitziet zal ik 15 april vertrekken voor mijn 3e vredesmissie voor de Verenigde Naties. Dus nog 42 dagen te gaan. Het is niet zo dat ik nu lekker niets meer hoef te toen, niets is minder waar.
Voor de komende 4 weken staat er weer een missie gerichte opleiding te gebeuren op de Harskamp. In de herhaling deze keer. Een pilot voor toekomstige opleidingen naar missiegebieden. Wat mij te wachten staat is volstrekt onduidelijk, maar ik ga het meemaken.
Zeker is in ieder geval dat er ook een bivak inzit. BIVAK!!, klinkt als veel doen met weinig. Nou heb ik de militaire vaardigheden gemist omdat de ‘lichting 1959’ uitviel. Ja toen werd er ook al bezuinigd. Dus ik hoefde toen niet voor mijn nummer in militaire dienst. En uiteindelijk ga ik het toch meemaken en ervaren. Ik laat me verrassen en wellicht gaan anderen verrast zijn. Uiteraard zal het zeker nog wel voldoende stof opleveren om er een verhaal over te schrijven. Die houden jullie uiteraard tegoed. Daarbij zal ik dan ook nog verwoorden hoe de verdere voorbereidingen vanaf nu zijn.
Omdat we elkaar al een langere periode niet meer hadden gezien en er toch nog wel wat informatie te delen was werd er een bijeenkomst belegd in Nieuw Milligen. Ook 3 nieuwkomers van de marechaussee voor UNMISS 1 waren aanwezig. Ik heb kennisgemaakt met Pim die als medewerker van de Koninklijke Marechausee ons vooruit gaat reizen en in Juba zaken voor ons gaat regelen.
Duidelijkheid werd verschaft hoe een missie tot stand komt en dan vooral wat er dan in Den Haag wordt geregeld. Het waren de grote lijnen die kenbaar werden gemaakt, maar de vragen die bij onze groep leefden konden niet altijd naar tevredenheid worden beantwoord. Bekend werd gemaakt dat wij worden gestationeerd in de provincies Lakes, Western Equatoria, Central Equatoria of Eastern Equatoria. Ook de bagage en vooral de hoeveelheid kilo’s dat mag worden meegenomen, is niet zeker. Maar omdat het niet een missie is waarbij we maar een weekeindje weggaan en ook de nodige winkels er niet zijn, is het wel noodzakelijk om hier snel duidelijkheid in te krijgen.
Wel kreeg ik dan eindelijk mijn dienstpaspoort met een stempel dat ik een heuse ambtenaar ben van de Nederlandse overheid.
Twee oude rotten in de missie UNMIS (toen nog voor geheel Sudan, dus zonder de ‘s’ van South) Hennie en Bert konden nog wel wat waardevolle tips meegeven. Op een levendige manier brachten zij die informatie.
De plannen om nog met elkaar te gaan sporten was er niet meer van gekomen. Deels omdat het programma wat uitliep, maar misschien nog wel meer omdat de het weer een beetje tegenzat. Buitensport met 10 graden onder het vriespunt kan niet goed zijn.
Het avondprogramma kon wel gewoon doorgang vinden en het bleef nog enige tijd ‘onrustig’ op het doorgaans verlaten militaire terrein. En de volgende dag WEERALARM!
Een waarschuwing voor sneeuw en ontregeling van het dagelijkse leven. Nou ik kan verklappen dat het prachtig vriezend weer was (-18 graden) met een zonnetje erbij, van gevaar was geen sprake. Maar goed om die reden op tijd uit Nieuw Milligen vertrokken en pas bij Amersfoort begon het licht te sneeuwen. Nog steeds geen reden voor een weeralarm dacht ik nog. Maar in de buurt van de Zaanstreek ging het los. Een flinke sneeuwbui van een paar uur legde het dagelijks leven zo goed als stil. Een witte deken over Holland en de nodige pret die dat met zich brengt. En gelijk ook de pech dat de sneeuw de ijsaangroei belemmerde en dat de Elfstedentocht niet doorging.
Deze week verdere informatie gekregen. Bart, een overste van de landmacht is aangesteld als senior voor de missie. Dat betekent zoiets van leider van de groep uitgezonden militairen en politiemensen. Inmiddels blijkt dat het een groepje van zo’n 30 personen betreft. Dit is ook conform de afspraken met de regering.
Jacco wordt ook wel een heel belangrijke militair in de missie omdat hij Hoofd Interne Dienst wordt. Hij gaat ons onderbrengen in Entebbe voor de eerste paar dagen, hij gaat ons begeleiden naar de eerste stappen in Juba en dan zorgt hij o.a. dat de post vanuit Nederland op de bestemming terechtkomt. Vanaf 1 april kan de bevoorrading met pakketten gaan starten! Verder gaat hij zorgen voor een Holland House.
De laatste actuele informatie over Zuid Soedan werd gepresenteerd door een medewerker van het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Ook werd uitleg gegeven waarom wij als Nederland daar in Zuid Soedan een bijdrage leveren. Snel geschreven in het kader van ontwikkelingssamenwerking, waarbij stabiliteit en de-escalatie twee voorname aandachtspunten zijn. De stabiliteit zal vorm moeten krijgen met de items veiligheid en rechtsorde; voedselzekerheid en water.
Eén van de mindere berichten gaf hij ook maar gelijk door. Gedurende de periode april tot november is het daar regenseizoen. Gevolg slecht vervoer over de grond mogelijk. Dan toch maar de verstrekte laarzen inpakken, want die komen vast nog goed van pas.
Van de laatste spreker kregen we informatie over de hoeveelheid bagage en dat er dan toch aluminium kisten beschikbaar worden gesteld om goederen in op te sturen. Bijna zeker ook voor de kit, maar dit is niet geheel zeker…. In ieder geval krijgen we zeker per koppel een keukenuitzet, bestaande uit een kookplaat(je), een waterkoker, een paar pannen en een verlengsnoer. Ik denk zomaar dat dat bedoeld is om ook buiten te kunnen koken. Ook de vergoedingen kwamen nog aan de orde, waarbij ik alvast maar zal opmerken dat voor de accommodatie gewoon huur moet worden betaald.
En als klap op de vuurpijl kregen we te horen dat er in Zuid Soedan niet mag worden gefotografeerd. Kennelijk mag er wel een fotootje worden geschoten van de natuur, dus gaan we maar voor de ruime interpretatie van natuur. Misschien een beetje burgerlijk ongehoorzaam zijn….
Doeg!
Ik blijf natuurlijk nog wel mijn loon krijgen en ik zal ook bvcm (urenverantwoording) nog wel moeten vullen. Echt surveillancediensten draaien is niet waarschijnlijk omdat ik nog wat verlof moet opmaken, waaronder het inschepingverlof. Verder ben ik nog niet helemaal uit beeld want er zijn nog wat andere zaken die moeten worden afgehandeld, zeker de diploma-uitreiking van Manon, handjes schudden, waarschijnlijk nog een gesprek met de korpschef, inleveren van bewapening en het in ontvangst nemen van de ‘kraaltjes en spiegeltjes’. Ik ben inmiddels al wel voorzien van een ruime hoeveelheid ballonnen, opblaasballen en tollen met het logo van het huidige korps.
Zoals het er nu uitziet zal ik 15 april vertrekken voor mijn 3e vredesmissie voor de Verenigde Naties. Dus nog 42 dagen te gaan. Het is niet zo dat ik nu lekker niets meer hoef te toen, niets is minder waar.
Voor de komende 4 weken staat er weer een missie gerichte opleiding te gebeuren op de Harskamp. In de herhaling deze keer. Een pilot voor toekomstige opleidingen naar missiegebieden. Wat mij te wachten staat is volstrekt onduidelijk, maar ik ga het meemaken.
Zeker is in ieder geval dat er ook een bivak inzit. BIVAK!!, klinkt als veel doen met weinig. Nou heb ik de militaire vaardigheden gemist omdat de ‘lichting 1959’ uitviel. Ja toen werd er ook al bezuinigd. Dus ik hoefde toen niet voor mijn nummer in militaire dienst. En uiteindelijk ga ik het toch meemaken en ervaren. Ik laat me verrassen en wellicht gaan anderen verrast zijn. Uiteraard zal het zeker nog wel voldoende stof opleveren om er een verhaal over te schrijven. Die houden jullie uiteraard tegoed. Daarbij zal ik dan ook nog verwoorden hoe de verdere voorbereidingen vanaf nu zijn.
Omdat we elkaar al een langere periode niet meer hadden gezien en er toch nog wel wat informatie te delen was werd er een bijeenkomst belegd in Nieuw Milligen. Ook 3 nieuwkomers van de marechaussee voor UNMISS 1 waren aanwezig. Ik heb kennisgemaakt met Pim die als medewerker van de Koninklijke Marechausee ons vooruit gaat reizen en in Juba zaken voor ons gaat regelen.
Duidelijkheid werd verschaft hoe een missie tot stand komt en dan vooral wat er dan in Den Haag wordt geregeld. Het waren de grote lijnen die kenbaar werden gemaakt, maar de vragen die bij onze groep leefden konden niet altijd naar tevredenheid worden beantwoord. Bekend werd gemaakt dat wij worden gestationeerd in de provincies Lakes, Western Equatoria, Central Equatoria of Eastern Equatoria. Ook de bagage en vooral de hoeveelheid kilo’s dat mag worden meegenomen, is niet zeker. Maar omdat het niet een missie is waarbij we maar een weekeindje weggaan en ook de nodige winkels er niet zijn, is het wel noodzakelijk om hier snel duidelijkheid in te krijgen.
Wel kreeg ik dan eindelijk mijn dienstpaspoort met een stempel dat ik een heuse ambtenaar ben van de Nederlandse overheid.
Twee oude rotten in de missie UNMIS (toen nog voor geheel Sudan, dus zonder de ‘s’ van South) Hennie en Bert konden nog wel wat waardevolle tips meegeven. Op een levendige manier brachten zij die informatie.
De plannen om nog met elkaar te gaan sporten was er niet meer van gekomen. Deels omdat het programma wat uitliep, maar misschien nog wel meer omdat de het weer een beetje tegenzat. Buitensport met 10 graden onder het vriespunt kan niet goed zijn.
Het avondprogramma kon wel gewoon doorgang vinden en het bleef nog enige tijd ‘onrustig’ op het doorgaans verlaten militaire terrein. En de volgende dag WEERALARM!
Een waarschuwing voor sneeuw en ontregeling van het dagelijkse leven. Nou ik kan verklappen dat het prachtig vriezend weer was (-18 graden) met een zonnetje erbij, van gevaar was geen sprake. Maar goed om die reden op tijd uit Nieuw Milligen vertrokken en pas bij Amersfoort begon het licht te sneeuwen. Nog steeds geen reden voor een weeralarm dacht ik nog. Maar in de buurt van de Zaanstreek ging het los. Een flinke sneeuwbui van een paar uur legde het dagelijks leven zo goed als stil. Een witte deken over Holland en de nodige pret die dat met zich brengt. En gelijk ook de pech dat de sneeuw de ijsaangroei belemmerde en dat de Elfstedentocht niet doorging.
Deze week verdere informatie gekregen. Bart, een overste van de landmacht is aangesteld als senior voor de missie. Dat betekent zoiets van leider van de groep uitgezonden militairen en politiemensen. Inmiddels blijkt dat het een groepje van zo’n 30 personen betreft. Dit is ook conform de afspraken met de regering.
Jacco wordt ook wel een heel belangrijke militair in de missie omdat hij Hoofd Interne Dienst wordt. Hij gaat ons onderbrengen in Entebbe voor de eerste paar dagen, hij gaat ons begeleiden naar de eerste stappen in Juba en dan zorgt hij o.a. dat de post vanuit Nederland op de bestemming terechtkomt. Vanaf 1 april kan de bevoorrading met pakketten gaan starten! Verder gaat hij zorgen voor een Holland House.
De laatste actuele informatie over Zuid Soedan werd gepresenteerd door een medewerker van het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Ook werd uitleg gegeven waarom wij als Nederland daar in Zuid Soedan een bijdrage leveren. Snel geschreven in het kader van ontwikkelingssamenwerking, waarbij stabiliteit en de-escalatie twee voorname aandachtspunten zijn. De stabiliteit zal vorm moeten krijgen met de items veiligheid en rechtsorde; voedselzekerheid en water.
Eén van de mindere berichten gaf hij ook maar gelijk door. Gedurende de periode april tot november is het daar regenseizoen. Gevolg slecht vervoer over de grond mogelijk. Dan toch maar de verstrekte laarzen inpakken, want die komen vast nog goed van pas.
Van de laatste spreker kregen we informatie over de hoeveelheid bagage en dat er dan toch aluminium kisten beschikbaar worden gesteld om goederen in op te sturen. Bijna zeker ook voor de kit, maar dit is niet geheel zeker…. In ieder geval krijgen we zeker per koppel een keukenuitzet, bestaande uit een kookplaat(je), een waterkoker, een paar pannen en een verlengsnoer. Ik denk zomaar dat dat bedoeld is om ook buiten te kunnen koken. Ook de vergoedingen kwamen nog aan de orde, waarbij ik alvast maar zal opmerken dat voor de accommodatie gewoon huur moet worden betaald.
En als klap op de vuurpijl kregen we te horen dat er in Zuid Soedan niet mag worden gefotografeerd. Kennelijk mag er wel een fotootje worden geschoten van de natuur, dus gaan we maar voor de ruime interpretatie van natuur. Misschien een beetje burgerlijk ongehoorzaam zijn….
Doeg!
-
03 Maart 2012 - 08:45
Wim Slootmaker:
Goede morgen Alex. Je bijzondere verhaal gelezen. Ik kan me voorstellken dat de spanning enigszins oploopt. Het geplande bivak "stelt niets voor". Lekker kamperen in de vrije natuur, wat wil je nog meer. Je speelde toch als kind al graag in het zand??????????
Succes met de verdere opleiding.
HG Maatje en Wim -
03 Maart 2012 - 10:09
Lyda:
Hé Alex,
Spannend allemaal met al die komende verandering in het politiekorps,
zal wel raar zijn als je terugkomt en je werkplek bestaat niet meer.
Maar goed eerst maar eens vertrekken naar Sudan en daarvandaan weer
veilig terugkomen in Nederland.
Ik moest wel hartelijk lachen om je laatste zin van je stukje, jij en burgelijk
ongehoorzaam!
Dit moet wel gebeuren om ons een beeld te laten vormen van hoe jullie het
daar hebben en een indruk te krijgen van het land en natuurlijk de NATUUR.
Groetjes vanuit het Zaantje,
Lyda, Nick en Martijn. -
03 Maart 2012 - 10:23
Joke:
Goedemorgen Alex ,
weer een heel verhaal en nog genoeg te doen voor je weg gaat,
er komt heel wat bij kijken voor zo'n missie kan beginnen daar heeft de gewone burger geen idee van daarom is t zo leuk jou verhaal te lezen .
ik wil je ook weer heel veel sterkte wensen met je werkzaamheden daar, succes en veilig terug komen .
en als je nog tijd vrij kan maken de koffie staat altijd klaar .
groetjes Joke -
03 Maart 2012 - 10:53
Bert En Margaret:
Alex,
Wat een veranderingen in korte tijd..., politiekorps Zaanstreek-Waterland behoort tot het verleden,
politiekorps Noordwest Nederland heeft de toekomst en daartussenin ligt je 3e vredesmissie voor de
Verenigde Naties in Sudan.
Maar eerst nog een 4 weekse opleiding op de Harskamp met een bivak op de Veluwe..., hopelijk wordt het niet k(r)amperen in de vrije natuur.
Je hebt erg lang uitgekeken naar dit nieuwe avontuur..., ga ervoor!
We wensen je sterkte met de voorbereidingen, succes met de opleiding en een veilig werkgebied in Sudan.
Hartelijke groeten vanuit het hart van Nederland, de Domstad Utrecht.
Bert en Margaret
-
03 Maart 2012 - 20:35
Aafke:
Hoi Alex,
weer een mooi verhaal. Toch fijn dat je straks kan beschikken over en kookplaatje met pannen, voor de tomaat, ui en rijst :-D.
Afscheid nemen van Za-Wa is deze keer wel bijzonder. Gelukkig mis je de kinderziektes van de nieuw te vormen regio.
Succes met de bivak, en we zijn natuurlijk reuze nieuwsgierig naar al je verhalen en foto's !!
Groeten vanuit het Friese,
Hans, Aafke, Ilse en Robert. -
04 Maart 2012 - 18:04
Neus:
Hallo Kleine Man,
Een mooi maqar toch wel wat triest verhaal over afscheid nemen, bivak, geen foto's maken en tot slot burgerongehoorzaamheid. Maar Alex zou geen Alex heten als je niet overall de humor van inziet en energie put uit kleine en andere zaken. Succes met de "groene" ervaring. -
06 Maart 2012 - 01:17
Ton Weemen:
Alex,
Ik ben een collega van politie gelderland Zuid (Straks regio Oost). Ik zou het leuk vinden om jou te volgen in het mooie Zuid Sudan. Als alles gaat, zoals het gaan moet, dan ga ik in april 2013 naar Zuid Sudan. Voor mij is dat dan de eerste missie. Ik zat aanvankelijk in de groep, die jou gaat aflossen, maar door de komst van Overste Bart moest er het één en ander doorgeschoven worden. In jouw groep 1 persoon en in mijn groep 2. Ik ben daar één van.
Ik ben ook benieuwd naar jouw bevindingen van de nieuwe MGO.
Voordeel van het natte seizoen is, dat je wellicht nog wel wat beesten kan fotograferen, voordat die in de droge en warme periode naar het noorden trekken. Als vervoer over de grond niet lukt, dan is wellicht een luchtreisje de oplossing. Ook leuk, toch. Ik hoorde dat één van onze voorgangers al eens behoorlijk af heeft moeten zien, omdat door het extreme natte weer geen voedsel aangeleverd kon worden. Misschien toch handig om een maaltijd achter de hand te hebben voor noodgevallen. Ik verheug me overigens op jouw burgerlijke ongehoorzaamheid.
Zou jij mij op jouw "volglijst" kunnen/ willen plaatsen. Mijn emailadres is ton.weemen@gelderland-zuid.politie.nl.
-
07 Maart 2012 - 12:49
Mark:
Hallo Alex,
Ben blij voor jullie dat er nu wat schot in de zaak zit!
Ook ik volg nog steeds jouw verhalen op de voet.
Wat jij schrijft over fotograferen in Zuid Sudan is mij niets van bekend.
Sterker nog, die 2 keer dat ik er geweest ben, nam ik in diverse dorpjes foto's (uiteraard wel met toestemming)
In mijn verloven in NL liet ik foto's afdrukken en nam die dan mee weer terug naar Rumbek.
Tijdens diverse bezoekjes deelde ik die foto's dan uit aan locals of policecommissioners!
Onvergetelijk hoe zij reageerde als zij zichzelf op een stukje papier zagen.
Soms deed ik er nog een mooi lijstje omheen.. met een VN salaris kan er wel een HEMA lijstje af ;)
Mocht je dus ergens in Sudan foto's zien hangen in diverse "politiebureaus"...
gr, Mark (Kmar)
-
07 Maart 2012 - 18:40
Aal:
Hallo kleine lieverd,
Leuk te lezen dat het nu toch echt gaat gebeuren voor je. Spannend hoor. Eerst nog op bivak ook. Nou ben benieuwd. Beetje jammer dat het in Zuid-Soedan regenseizoen is tijdens jouw missie, maar je bent daar toch aan het werk dus dat is dan toch niet zo heel belangrijk.
Veel succes en plezier in ieder geval de komende weken en we lezen je verdere berichtgeving wel weer.
ps hou je het wel een beetje rustig met de interpretatie van de natuur.
kus -
14 Maart 2012 - 16:21
Kirsten:
Als iemand uitdagingen met een lach tegemoet gaat ben jij het wel volgens mij! Ik vind het nog al wat hoor wat je allemaal meemaakt! Nouja, go with the flow en weet dat ik aan je denk. Groetjes Kir -
19 Maart 2012 - 14:54
Marieke(annette)Krie:
nou alex rene, het blijft spannend...ik heb mijn aangemeld....kus kus -
22 Maart 2012 - 16:56
Patrick..:
He mooie man. Gevonden hoor. En een abbonnementje genomen. Ga je volgen. Kus. -
27 Maart 2012 - 08:15
Hans Van Kouwen:
Hoi Alex,
Ik had al een tijdje de site niet meer aangeklikt. Maar ik heb je verhaal weer gelezen. De laatste ontwikkelingen brengen geen goed nieuws. In de krant stond vandaag dat het leger van Sudan, Zuid-Sudan zou hebben aangevallen. In de hele regio zou het regelmatig tot conflicten komen tussen diverse partijen. Alex, het ga je goed daar in South Sudan en we hopen dan jou weer te mogen begroeten in het nieuwe korps Noord West Holland.
O ja, regentijd in Sudan??? Dan mag ik toch hopen dat ze je lieslaarzen in je overlevingspakket hebben gedaan hahahahaha.
Veel succes daar.
Hans van Kouwen. -
28 Maart 2012 - 11:10
Dirk:
Eindelijk dan even een reactie van deze kant. De eerste dagen na jou reisverslag stromen de berichten binnen en dan wordt het stil. Om je wakker te houden dus nu weer wat te lezen wanneer het rustiger is geworden. Als het goed is lees je dit wanneer je nog op de Harskamp zit. Nou, zit? Bivakkeert! Moet goed te doen zijn met dit mooie weer. En de 15e? Ga ervoor! De berichten over de situatie in Zuid Soedan zijn niet echt rooskleurig de laatste dagen. Het is echt spannend. Ik kijk uit naar nieuwe verhalen en (natuur)foto's van je nieuwe avontuur. Ook vanuit de Filippijnen zal ik je reisverslagen scherp in de gaten houden.
Gr. Dirk
-
29 Maart 2012 - 13:18
Linda:
Hallo daar!!
Eindelijk gaat het dan toch gebeuren. Ik zal je verhalen met plezier lezen. Papa en mama hebben inmiddels ook internet(!), dus ik zal zorgen dat je pagina gebookmarked wordt.
Mocht ik je niet meer zien/spreken voor de 15, alvast heel veel succes, maar vooral ook plezier daar! Doe voorzichtig.
Kus,
Linda -
06 April 2012 - 14:45
Jacco:
Waar blijven jullie ?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
