aankomst in Entebbe
Door: alex
Blijf op de hoogte en volg Alex
19 April 2012 | Oeganda, Entebbe
Voor het daadwerkelijke vertrek was mijn tijd toch al weer behoorlijk ingevuld. Bij het bedrijf nog snel een telefoontje opgehaald met een buitenland abonnement. Zo blijf ik toch nog wat verbonden met Nederland, tenminste als er daar bereik is. Ook nog even een praatje gehad met de korpschef die mij een goed verblijf in het missiegebied wenste. Trouwens dat waren er veel meer die soortgelijke wensen hebben uitgesproken en geschreven. Via kaartjes, de reacties op deze weblog en de reacties op Facebook. Dank jullie wel daarvoor! Verrassend is dat er een reisgenoot van een reis in 2009 naar Venezuela in oktober als militair gaat dienen in UNMISS en dat Carlos uit Argentinië (collega tijdens de UNFICYP-missie in Pyla 2009) binnenkort ook naar Zuid Sudan komt. Ik hoop hem daar ook tegen te komen.
Zondag was het dan eindelijk zover. Eigenlijk toch wel goed geslapen, maar er was toch een vorm van spanning over mij gekomen. Anders dan toen voor Cyprus, maar dat is niet zo vreemd want deze uitzending is er één van terug naar basic en doen met de dingen die je hebt kunnen meenemen. Wat staat me daar allemaal te wachten en heb ik alles wat daar noodzakelijk is?
Iets voor zeven uur kwam ik aan bij bureau Monnickendam. Vanaf daar zou Paul mij wegbrengen naar Schiphol. Verrassend was dat zowel Manon als Anne ook aanwezig waren om mij te gaan vergezellen naar de luchthaven. Vanwege het vroege tijdstip op de zondag geen file, dus we kwamen ruim voor de afgesproken tijd van 07.45 uur aan. Daar trof ik mijn zus en zwager, Hanneke, Ruud en Tanja van de dienst Ipol, kort daarop gevolgd door Patrick, Ed met Brigitte en Jack (allen van missie Cyprus 2005 en 2009), mijn buddy Ruud en Ankie en familie. In ieder geval een flinke afvaardiging om mij uit te zwaaien.
Na het inchecken wandelden we naar één van de bedrijfsrestaurants bij vertrekhal 1 om daar het officiële afscheid te ondergaan met onder andere een toespraak van de generaal van de Koninklijke Marechaussee Van Putten. Gelukkig was er ook nog koffie en thee met een versnapering voor de lekkere trek. In een gemoedelijke sfeer kon dit alles plaatsvinden en sloot ook Amy, Stef en Xalua aan. Dat was wederom een verrassing omdat ik die al helemaal niet had verwacht.
Na een cadeautje van het thuisfrontcomité van de Koninklijke Marechaussee en nog wat snelle gesprekken, tussen het koffie halen door, was het toch echt tijd om afscheid te nemen van de familie, vrienden en bekenden. Volgens mij heeft iedereen zich goed gehouden en zijn misschien de tranen wat later te voorschijn gekomen. Voorlopig zullen jullie het allemaal maar even zonder mijn lijfelijke aanwezigheid moeten doen.
Door een bijzonder oplettende beveiliger werden Ruud en ik door een verkeerde controle gestuurd en dat leverde direct ook al veel gedoe op met het uitpakken van de handbagage en het een paar keer opnieuw door het poortje moeten lopen om dan toch nog de veiligheidsfouillering te moeten ondergaan. En aan de gate D3 moesten we dit weer ondergaan. Gelukkig ging het hier iets anders en vlotter. Misschien kwam dat ook wel door de groep van 17 geüniformeerden, die daar allemaal wel erg belangrijk stonden te zijn.
Met een kleine vertraging hebben we de Nederlandse Polderbaan onder onze voeten laten verdwijnen en waren we eindelijk op weg naar het grote avontuur in Afrika-land. Na een goede verzorging door de meisjes op leeftijd van de KLM zijn we nog even in Kigali geland om wat passagiers het vliegtuig te laten verlaten en ook weer wat passagiers op te nemen. Na voor de 2e keer de evenaar te zijn gepasseerd in zo’n 2 uur tijd, landden we dan eindelijk rond 22.15 uur in Entebbe. Daar konden we de rij wachtende voor de paspoortcontrole snel voorbij lopen omdat er een bordje hing voor UN personeel. We moesten toch nog wel een stempel halen, maar het scheelde wel extra wachten. Door Jacco werden we opgewacht en welkom geheten met een plastic flesje water en werden we naar het hotel gebracht. Met al die bagage en mensen moesten we wel 3x wachten op het pendelbusje van de UN. Maar de temperatuur was goed en de eerste indrukken van het land Uganda konden worden opgedaan. Voorlopig ben ik ondergebracht in een luxe hotel met een kamer voor mijzelf.
De volgende dag werden we werden vanaf het hotel opgehaald door een mini-busje van de UN en naar het kamp gebracht voor 3 introductiedagen. De 1e dag stond in het teken van het invullen van een flink aantal formulieren. Daar werd ik in het rijke bezit gesteld van een UN ID en ook moest er nog een integriteittest worden gedaan. Via de e-learning module slaagde ik met 100% goede antwoorden op de vragen. Jullie zullen het vast niet geloven, maar er moest weer opnieuw een CV worden ingevuld (zucht). Dus weer allerlei bekende informatie op papier gezet. En na het inleveren moest er toch nog wat meer op gezet worden. Omdat er ook nog af en toe wat moet worden betaald heb ik op het camp bij de ATM geld opgenomen. Lekker belangrijk, maar dat lees je een stukje verderop.
Via de NU.nl pagina bleek dat er een bombardement was geweest op een UN kamp in het zuiden van Sudan. Er was niet veel meer bekend dan dat. Later bleek het allemaal erg mee te vallen, maar in de kranten werd met vette letters ‘gekopt’ dat er een oorlog was uitgebroken. Tot zover bekend is er geen reden voor verontrusting en ga ik vrijdag gewoon op doorreis naar Zuid Sudan.
De 2e dag van de introductiecursus een start van de verschillende Power Point presentaties. Vandaag is zoal gepasseerd: financiën, veiligheid, de politieke situatie in Zuid Sudan, het mandaat waar onze inzet op is gebaseerd, de rol van de militairen in de missie en de bescherming van burgers.
De 3e dag van de introductiecursus bestond uit lezingen over: wat wel en niet getolereerd wordt binnen de Verenigde Naties, het vervoer door de lucht, het gebruik van de radioapparatuur, een Nepalese dokter behandelde diverse medische zaken en door een collega uit Ghana werd de rol van de UN police toegelicht, de vliegveiligheid werd behandeld en kregen we informatie over HIV en AIDS. Als afsluiting van deze dag kwam de cultuur van het land aan de orde. De lessen werden gevolgd door een groep burgers, militairen en politiemensen uit Zweden, Noorwegen, Nepal, China en Australië en Nederland. Het lokaal was eigenlijk te klein en het mereldeel van de Power Point presentaties waren niet goed zichtbaar omdat een paal het zicht op het scherm belemmerde. Een alternatief was er niet, dus heb ik extra goed proberen op te letten, maar dat lukte niet altijd even goed... En ook nu weer een test, deze keer ‘prevention of harashment, sexual harashment and abuse of authority in the workplace’. Ook voor dit onderdeel ben ik geslaagd en kreeg ik een mooi certificaat.
Wat minder geslaagd was dat ik in Uganda slachtoffer ben geworden van kleine criminaliteit. Ik was nog geen 24 uur in Entebbe en ben slachtoffer geworden van skimmen. Dat bleek tenminste na het sms-bericht van mijn bank en na telefonische informatie bij dezelfde bank. Kennelijk was er gerommeld bij de ATM op de basis en was er bijna 160 euro van mijn rekening afgehaald op een andere lokatie in Entebbe. Hoewel dat geld wel weer is teruggestort is het lastige dat mijn bankpas is geblokkeerd. En krijg hier maar eens de beschikking over een dan opnieuw geactiveerde bankpas. De bank gaat het wel proberen te regelen, maar het geeft in ieder geval flink veel hinder.
Inmiddels ben ik hierdoor de eerste in de groep die z’n eerste incident rapport heeft opgemaakt. De UN security neemt de zaak serieus en gaat verder onderzoek doen.
Vandaag nog even met m’n gezicht op de foto gezet en daarna de bank op de luchthaven van Entebbe bezocht. Daar kregen we een voorschot om de komende tijd van te leven. Overigens die kreeg iedereen, wel of niet geskimd. De rest van de middag hadden we even om de ‘teveel’ uren die zijn gedraaid te compenseren. Dus de korte broek aan en een wandeling gemaakt naar het Victoria meer. Bij een ander hotel was er gelegenheid om gebruik te maken van het zwembad, maar juist de komende 3 weken is het zwembad gesloten vanwege reparaties. De tijd verder op een plezierige manier ingevuld. Heerlijk genieten van een aangename temperatuur en aardige mensen.
Morgen gaan we met de groep vanaf Entebbe vliegen naar Juba. Dan gaan we eindelijk zien en beleven hoe Zuid Soedan is. Ik heb er zin in.
Doeg!
Zondag was het dan eindelijk zover. Eigenlijk toch wel goed geslapen, maar er was toch een vorm van spanning over mij gekomen. Anders dan toen voor Cyprus, maar dat is niet zo vreemd want deze uitzending is er één van terug naar basic en doen met de dingen die je hebt kunnen meenemen. Wat staat me daar allemaal te wachten en heb ik alles wat daar noodzakelijk is?
Iets voor zeven uur kwam ik aan bij bureau Monnickendam. Vanaf daar zou Paul mij wegbrengen naar Schiphol. Verrassend was dat zowel Manon als Anne ook aanwezig waren om mij te gaan vergezellen naar de luchthaven. Vanwege het vroege tijdstip op de zondag geen file, dus we kwamen ruim voor de afgesproken tijd van 07.45 uur aan. Daar trof ik mijn zus en zwager, Hanneke, Ruud en Tanja van de dienst Ipol, kort daarop gevolgd door Patrick, Ed met Brigitte en Jack (allen van missie Cyprus 2005 en 2009), mijn buddy Ruud en Ankie en familie. In ieder geval een flinke afvaardiging om mij uit te zwaaien.
Na het inchecken wandelden we naar één van de bedrijfsrestaurants bij vertrekhal 1 om daar het officiële afscheid te ondergaan met onder andere een toespraak van de generaal van de Koninklijke Marechaussee Van Putten. Gelukkig was er ook nog koffie en thee met een versnapering voor de lekkere trek. In een gemoedelijke sfeer kon dit alles plaatsvinden en sloot ook Amy, Stef en Xalua aan. Dat was wederom een verrassing omdat ik die al helemaal niet had verwacht.
Na een cadeautje van het thuisfrontcomité van de Koninklijke Marechaussee en nog wat snelle gesprekken, tussen het koffie halen door, was het toch echt tijd om afscheid te nemen van de familie, vrienden en bekenden. Volgens mij heeft iedereen zich goed gehouden en zijn misschien de tranen wat later te voorschijn gekomen. Voorlopig zullen jullie het allemaal maar even zonder mijn lijfelijke aanwezigheid moeten doen.
Door een bijzonder oplettende beveiliger werden Ruud en ik door een verkeerde controle gestuurd en dat leverde direct ook al veel gedoe op met het uitpakken van de handbagage en het een paar keer opnieuw door het poortje moeten lopen om dan toch nog de veiligheidsfouillering te moeten ondergaan. En aan de gate D3 moesten we dit weer ondergaan. Gelukkig ging het hier iets anders en vlotter. Misschien kwam dat ook wel door de groep van 17 geüniformeerden, die daar allemaal wel erg belangrijk stonden te zijn.
Met een kleine vertraging hebben we de Nederlandse Polderbaan onder onze voeten laten verdwijnen en waren we eindelijk op weg naar het grote avontuur in Afrika-land. Na een goede verzorging door de meisjes op leeftijd van de KLM zijn we nog even in Kigali geland om wat passagiers het vliegtuig te laten verlaten en ook weer wat passagiers op te nemen. Na voor de 2e keer de evenaar te zijn gepasseerd in zo’n 2 uur tijd, landden we dan eindelijk rond 22.15 uur in Entebbe. Daar konden we de rij wachtende voor de paspoortcontrole snel voorbij lopen omdat er een bordje hing voor UN personeel. We moesten toch nog wel een stempel halen, maar het scheelde wel extra wachten. Door Jacco werden we opgewacht en welkom geheten met een plastic flesje water en werden we naar het hotel gebracht. Met al die bagage en mensen moesten we wel 3x wachten op het pendelbusje van de UN. Maar de temperatuur was goed en de eerste indrukken van het land Uganda konden worden opgedaan. Voorlopig ben ik ondergebracht in een luxe hotel met een kamer voor mijzelf.
De volgende dag werden we werden vanaf het hotel opgehaald door een mini-busje van de UN en naar het kamp gebracht voor 3 introductiedagen. De 1e dag stond in het teken van het invullen van een flink aantal formulieren. Daar werd ik in het rijke bezit gesteld van een UN ID en ook moest er nog een integriteittest worden gedaan. Via de e-learning module slaagde ik met 100% goede antwoorden op de vragen. Jullie zullen het vast niet geloven, maar er moest weer opnieuw een CV worden ingevuld (zucht). Dus weer allerlei bekende informatie op papier gezet. En na het inleveren moest er toch nog wat meer op gezet worden. Omdat er ook nog af en toe wat moet worden betaald heb ik op het camp bij de ATM geld opgenomen. Lekker belangrijk, maar dat lees je een stukje verderop.
Via de NU.nl pagina bleek dat er een bombardement was geweest op een UN kamp in het zuiden van Sudan. Er was niet veel meer bekend dan dat. Later bleek het allemaal erg mee te vallen, maar in de kranten werd met vette letters ‘gekopt’ dat er een oorlog was uitgebroken. Tot zover bekend is er geen reden voor verontrusting en ga ik vrijdag gewoon op doorreis naar Zuid Sudan.
De 2e dag van de introductiecursus een start van de verschillende Power Point presentaties. Vandaag is zoal gepasseerd: financiën, veiligheid, de politieke situatie in Zuid Sudan, het mandaat waar onze inzet op is gebaseerd, de rol van de militairen in de missie en de bescherming van burgers.
De 3e dag van de introductiecursus bestond uit lezingen over: wat wel en niet getolereerd wordt binnen de Verenigde Naties, het vervoer door de lucht, het gebruik van de radioapparatuur, een Nepalese dokter behandelde diverse medische zaken en door een collega uit Ghana werd de rol van de UN police toegelicht, de vliegveiligheid werd behandeld en kregen we informatie over HIV en AIDS. Als afsluiting van deze dag kwam de cultuur van het land aan de orde. De lessen werden gevolgd door een groep burgers, militairen en politiemensen uit Zweden, Noorwegen, Nepal, China en Australië en Nederland. Het lokaal was eigenlijk te klein en het mereldeel van de Power Point presentaties waren niet goed zichtbaar omdat een paal het zicht op het scherm belemmerde. Een alternatief was er niet, dus heb ik extra goed proberen op te letten, maar dat lukte niet altijd even goed... En ook nu weer een test, deze keer ‘prevention of harashment, sexual harashment and abuse of authority in the workplace’. Ook voor dit onderdeel ben ik geslaagd en kreeg ik een mooi certificaat.
Wat minder geslaagd was dat ik in Uganda slachtoffer ben geworden van kleine criminaliteit. Ik was nog geen 24 uur in Entebbe en ben slachtoffer geworden van skimmen. Dat bleek tenminste na het sms-bericht van mijn bank en na telefonische informatie bij dezelfde bank. Kennelijk was er gerommeld bij de ATM op de basis en was er bijna 160 euro van mijn rekening afgehaald op een andere lokatie in Entebbe. Hoewel dat geld wel weer is teruggestort is het lastige dat mijn bankpas is geblokkeerd. En krijg hier maar eens de beschikking over een dan opnieuw geactiveerde bankpas. De bank gaat het wel proberen te regelen, maar het geeft in ieder geval flink veel hinder.
Inmiddels ben ik hierdoor de eerste in de groep die z’n eerste incident rapport heeft opgemaakt. De UN security neemt de zaak serieus en gaat verder onderzoek doen.
Vandaag nog even met m’n gezicht op de foto gezet en daarna de bank op de luchthaven van Entebbe bezocht. Daar kregen we een voorschot om de komende tijd van te leven. Overigens die kreeg iedereen, wel of niet geskimd. De rest van de middag hadden we even om de ‘teveel’ uren die zijn gedraaid te compenseren. Dus de korte broek aan en een wandeling gemaakt naar het Victoria meer. Bij een ander hotel was er gelegenheid om gebruik te maken van het zwembad, maar juist de komende 3 weken is het zwembad gesloten vanwege reparaties. De tijd verder op een plezierige manier ingevuld. Heerlijk genieten van een aangename temperatuur en aardige mensen.
Morgen gaan we met de groep vanaf Entebbe vliegen naar Juba. Dan gaan we eindelijk zien en beleven hoe Zuid Soedan is. Ik heb er zin in.
Doeg!
-
19 April 2012 - 19:20
Wim Slootmaker:
Hallo Alex.
Zojuist met belangstelling je verslag gelezen. Lijkt me een avontuurlijke klus te worden. Veel sterkte en wijsheid toegewenst voor de komende tijd. Dat je nu al geskimd ben wijst er op dat de Afrikanen nog niet zo gek zijn als men denkt. De vooruitgang is ook daar kennelijk aangekomen, wellicht mond op mond reclame.
Hou je haaks en tot horens lezens. HG Wim Slootmaker -
19 April 2012 - 19:42
Bromsnor:
170 euro.. Meer stond er niet op .. Voor daar waarschijnlijk en maandsalaris.
ff aan het kleppie trekken voor je gaat pinnen he. vriend !!! Het doet me wel deugt dat al de gegevens die je eerder al vijf keer heb ingevuld , daar weer opnieuwd gevraagd worden. Yes..er zijn ook paarse krokodillen in Entebbe.
Het gaat je goed maatje..
Brom. -
19 April 2012 - 20:55
Carrie:
Hey Alex,
je bent nog maar zo kort onderweg maar zit nu al vol met verhalen van je bijzondere avontuur. Fijn dat je na al die drukke dagen toch ook nog even wat tijd hebt gehad om een beetje op adem te komen, al was het dan niet in het zwembad. En die foto's? Nou, die houden we dan tegoed, want zien willen we ze natuurlijk wel, he? :-)
Tot het volgende verslag en goeie vlucht morgen! -
19 April 2012 - 20:58
Lyda:
He Alex,
Dat is me toch wat, jij het slachtoffer van skimmen in het buitenland! Dat is toch iets waar je in Nederland eerder rekening mee houdt, maar het gebeurt dus overal. Handig om rekening mee te houden als we op vakantie gaan.
Wens jullie morgen een goede vlucht naar Zuid-Soedan voor het echte werk.
Inderdaad is de berichtgeving in de Nederlandse kranten, op de radio en tv op dit moment behoorlijk veel, maar ook heel tegenstrijdig. De Telegraaf had het over een bombardement op een VN-kamp terwijl het Noord Hollands Dagblad en het NOS journaal het hadden over het bezetten van een olieveld door Zuid-Soedan, waar Soedan het natuurlijk niet mee eens is. Gisteren stond er op teletekst dat de president van Soedan een belofte heeft gedaan om Zuid-Soedan te bevrijden van het regime.
Ik zelf probeer me er niet al teveel door te laten beinvloeden en realiseer me dat sommige media gericht zijn op sensatie, maar dat het tussen Zuid-Soedan en Soedan niet goed zit is voor ieder weldenkend mens duidelijk.
Nogmaals wensen wij jou en je buddy Ruud, alsmede de overige 15 collega's heel veel succes met jullie missie.
Pas goed op elkaar.
Liefs en groetjes,
Lyda, Nick en Martijn. -
19 April 2012 - 21:33
Marion:
Hey Alex,
het echte werk gaat beginnen voor je. Spannend en succes daar!
Lfs Marion -
19 April 2012 - 22:39
André Van Der Kolk:
Hallo Alex,
Zo herkenbaar als je daar binnen de UN-organisatie komt. Heb je nu de inductioncourse nu al gehad of moet je in Juba ook nog wat volgen? Ik lees het wel in je volgende verslag.
Jammer dat je nu al met de criminaliteit te maken hebt gehad.
Ik wens je (vandaag al) een goede vlucht naar Zuid Sudan. Ik lees wel naar welke teamsite je gaat. Ik zat in Bentiu, provincie Unity State.
Tot je volgende verhaal en pas met zijn allen goed op. -
20 April 2012 - 08:07
Angéla De Boer:
Met enthousiasme gelezen! Veel sterkte met jullie missie. Maak er inspirerende tijd van!
Met groeten, Angéla -
20 April 2012 - 08:11
Joke:
Een goede vlucht naar Zuid Sudan pas goed op jezelf en veel succes
veel liefs groetjes Joke -
20 April 2012 - 10:42
Ankie:
Hoi Alex,
Dank je wel voor het mooie verhaal en zeer zeker de foto`s.
Krijgen wij hier in een herfst achtig NL, een duidelijk beeld,
wat jullie daar mee maken. Pas goed op je zelf en de rest.
Groetjes ook aan je buddybud. xxxx -
20 April 2012 - 11:56
Ton K.:
Leuk om je eerste verslag alweer te lezen na je vertrek. Doe voorzichtig daar en heel veel succes natuurlijk. Doei. -
20 April 2012 - 13:58
Hans Van Kouwen:
Alex.
Goed om te lezen dat er zoveel belangstelling was voor jouw vertrek richting Sudan. Dat je geskimd bent is natuurlijk minder maar zoals ik las heb je het geld weer teruggekregen van de bank. En 160 Euro zal voor de plaatselijke bevolking iets meer zijn dan een maandsalaris, schat eerder een half jaar of meer.
Nu wachten op je eerste verslag ter plaatse en natuurlijk de foto's.
Het openbaar vervoer vond ik er nog luxe uitzien. Je kan het in Afrika slechter treffen.
Alex let goed op je jezelf en niet in de wasbak spugen,
Hans van Kouwen. -
20 April 2012 - 14:46
Jaap&Merel:
Alex, heel veel plezier, succes en sterkte tijdens je missie in Sudan! Merel en ik hopen dat je veel mooie ervaringen mag opdoen en dat je veilig en gezond weer terug zal komen naar Nederland.
Groeten vanuit Assendelft!
Jaap&Merel. -
20 April 2012 - 18:20
Peter:
Hallo Alex,
Weer een skoftig mooi verhaal zo uit de losse pols.
Dat je slachtoffer bent geworden van een misdrijf is natuurlijk minder.
Geef even door welke bank je heb dan ga ik ze aanbieden het pasje persoonlijk te brengen.
probleem opgelost haha. Hoop dat je snel op lokatie bent met al je bagage.
-
20 April 2012 - 21:42
Sake Tuinsma:
Hoi Alex.
Eindelijk is het dan zover. Volgens mij is het een jaar geleden dat je al in de voorbereiding was en dat jij ons zag fietsen in de kazerne in Apeldoorn en dat ik jou niet zag.
Joke en ik wensen je een heel goede missie toe. Wij gaan je verslag volgen en zorg dat je weer veilig en gezond in Waterland terugkeert. -
21 April 2012 - 05:53
Ton Weemen :
Alex,
Het doet mij deugd, dat de missie eindelijk gestart is. Begint voor mij ook het aftellen. Ik zit al een tijdje te wachten. In het oorspronkelijke plan had ik nu daar moeten zitten. Blijf aub zo schrijven. Is een erg prettige stijl en je weet de sfeer van jouw Afrikaans avontuur geweldig over te brengen.
Goede vlucht naar Juba, maak er wat moois van en kom veilig en gezond weer thuis. Geldt ook voor jouw maatjes daar, natuurlijk.
-
21 April 2012 - 09:21
Monique Dudink:
hoi Alex,ik kreeg een mailtje van mijn schoonzus uit oosterblokker dat er iemand bij haar uit de buurt ook naar soesan was vertrokken,toen was ik wel benieuwd en ben ik eens gaan kijken op je site.
en tot mijn verbazing zag ik een bekend gezicht en ook een foto van Jacco.leuk om te zien waar jullie terecht zijn gekomen.ik heb wel begrepen dat het in entebbe wel beter vertoeven is dan in juba,vooral als er door de regen een laag water in je hotelkamer komt te staan.
leuk om je verhalen te lezen,zal ze zeker blijven volgen.ik wens jullie in ieder geval succes met de uitzending.
groeten Monique Dudink -
21 April 2012 - 11:14
Bert En Margaret:
Alex,
Je vetrek verliep met enige hindernissen: eerst door een verkeerde controle gestuurd en vervolgens veel gedoe rond je handbagage en extra fouilleringen. Je uniform maakt weinig indruk!
Ook in Entebbe verliep niet alles naar wens: nadat je op het camp ATM geld had opgenomen,
werd je slachtoffer van skimmen. Zo zie je maar weer hoe alert je overal ter wereld moet zijn.
Je bent de eerste in de groep, die een "incident" rapport heeft opgemaakt.
Alex, je hoeft echt niet in alles "haantje-de-voorste" te zijn!
Wie zou je zijn zonder korte broek? Zodra je de zon ziet, ga je met de benen bloot...,
ach, als het kan, geniet je van elk zonnestraaltje en waarom ook niet?!
Inmiddels ben je aan je vredestaak begonnen, waarmee we je heel veel succes wensen.
Bert en Margaret
-
21 April 2012 - 13:50
Madeleine:
Veel succes jullie allen daar en doe Mariska de groeten!
-
21 April 2012 - 19:20
Mark:
Ha Alex,
Gelukkig voor jullie dat het avontuur nu kan gaan beginnen!
Ik heb al heel erg veel vooruitgang gezien mbt het opwerken en het tenue.
Ik heb 2 keer een half jaar in donkerblauw gelopen (Kmar)
Ik zie dat ze er wat mee gedaan hebben.
Leuk dat het papierwerk nog steeds allemaal hetzelfde is.
Succes met de Induction course ;)
Trouwens, als ik het goed zie ken ik een collega..
Doe Myriam de groeten van me.
groet,
Mark P. (Kmar) -
21 April 2012 - 23:17
Nick Van Leeuwen:
Ha die Alex..
Ik wist niet eens dat je weer heen ging. Ik moet je nu nog 197 dagen missen zie ik. Het aftellen is begonnen. Hoop dat je een fijne en productieve tijd hebt aldaar.
Kom weer veilig terug
groetjes Nick -
22 April 2012 - 12:27
Arie Cornelis:
He Lexie,
Al wat geacclimatiseerd daar?.
Het is volgens mij allemaal een groot avontuur daar. Doe wel een beetje voorzichtig .
Succes daar!
P.s. pas op voor de schorpioenen !!
Groetjes Arie Cornelis.
-
22 April 2012 - 17:33
Jacintha Van Riel:
Hoi Alex,
Fijn dat je veilig bent geland. Ik heb al je foto's even bewonderd, wat een mooi kledingpakket heb je gehad zeg! Bovendien ziet het eruit als een gezellige groep. Interessant hoor om te lezen over de verschillende voorlichtingen die je hebt gekregen en hoe het er allemaal aan toe gaat daar. Veel succes met de reis naar Juba toe!
Groetjes Jacintha -
23 April 2012 - 07:09
Sylvia:
Hey Alex,
Mooi verhaal hoor en super foto's!!!!
Heel veel plezier en hoop dat je een mooie tijd heb!
Ik spreek je.
Groetjes Syl -
23 April 2012 - 08:19
Vincent F:
Hallo Alex,
Leuk om de beelden van je vertrek en aankomst te zien en het bijpassende verhaal erbij te lezen.
Heel veel plezier en succes!
Groet, Vincent -
25 April 2012 - 18:19
Piet Smits:
Hoi Alex
Eindelijk was het dan zover. Na lang wachten in the plain via entebbe hopelijk richting zuid sudan.
Ik wens je veel werk plezier en volg je verhalen uiteraard vanuit het thuisland.
SUCCES!!!! -
25 April 2012 - 20:41
Janet :
hoi Alex, Wat leuk om je verslag te lezen en de foto's te bekijken. Goed te horen dat je er zin in hebt om het 'luxe' (?) hotel achter je te laten en het onbekende op te gaan zoeken! Hoop dat je veilig bent aangekomen in Juba.
Heel veel succes gewenst de komende tijd!
Groet,
Janet van der Molen -
26 April 2012 - 14:39
Annette MARIEKE KRIE:
Lieve Rene,
pas goed op jezelf dikke kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
