Drake Passage - South Shetland Island

Een prima nachtrust gehad en om 08.00 uur ontbijt. Na het ontbijt ben ik naar de brug gelopen en van daaruit had ik een geweldig mooi uitzicht. De stuurman gaf aan dat er een ijsberg te zien zou zijn. En na goed kijken zag ik inderdaad een ijsberg opdoemen aan de horizon. Het was nog wel ver weg, maar het was van afstand al mooi om te zien. Shanti, de vogelkenner bij uitstek vertelde welke vogels er voor het naast het schip vlogen. En na wat turen zag ik de eerste vogels tijdens de trip. Eén ervan was de albatros.
Hierna was het al weer opschieten om een lezing over pinguïns bij te wonen. Het was zeer interessant en er werd ook ingegaan op datgene wat vanmiddag te zien zal zijn als we een zodiac landing gaan maken.
Na afloop ben ik snel naar buiten gegaan om de ijsberg van dichterbij te zien, maar helaas die was al gepasseerd. Wel waren er nog meer ijsbergen te zien vanaf de voordek van het schip. Het was flink koud buiten, dus werd het tijd om even een kop koffie te drinken. Ik had net mijn koffie ingeschonken toen het bericht kwam dat er walvissen waren gespot. Dus snel de spullen gepakt, waaronder de muts en handschoenen, want die waren echt wel nodig als je buiten aan dek stond. En inderdaad waren de eerste walvissen van deze reis zichtbaar. Tenminste vaak alleen de vin en een stukje van de rug.
De lezing over gebergten was erg moeilijk te volgen en kort na het begin ben ik weggegaan en heb nog genoten van de weidse omgeving.
Net voor de aanvang van de lunch lag de boot stil en hield het schommelen eigenlijk ook op.
Om 14.00 uur was het klaarstaan voor vertrek met de zodiac. Dus thermokleding, de zeilbroek, laarzen, muts, jas en het reddingvest aan en op. Een aardig Michelin mannetje met al deze attributen. In de gang moesten we nog wachten en was er gelegenheid om even wat te kletsen met de Katwijkers. Ik zat met hun in een zodiac en één voor één mochten we via de trap naar de klaarliggende zodiac.
Met 10 in de zodiac voeren we een stukje van de “Ocean Diamond” en kregen een aantal regels uitgelegd door de schipper Malcom. Daarna kon het vervolg plaatsvinden. Eerst voeren we naar een ijsberg en kregen we uitleg over de structuur. Langs de lustlijn waren de pinguïns in kolonies vertegenwoordigd. Toen de wind onze richting op kwam was dit ook wel te ruiken ook. Een behoorlijke stank van pinguïn stront. Soms lagen er zeehonden op het land tussen de pinguïns in. Na anderhalf uur varen en dieren spotten vanuit de zodiac, werd er gewisseld. Tijdens het naar de landingsplaats varen klapte de motor tegen de laag stenen in het lage water. Het gevolg dat de propeller flink was beschadigd en ook het staartstuk haast wel krom moet zijn. Ook de contactsleutel brak nog af en met wat hulp van een andere schipper konden we in ieder geval wel op eigen kracht weer varen.
De landing op de kiezelstenen kust ging vlotjes en heel voorzichtig. Volgens de afgesproken regels gingen we van boord. Het was fantastisch om tussen de pinguïns te lopen. Als je bleef staan kwamen ze gewoon naar jou toe en was de ”5 meter afstand houden” regel simpelweg niet na te leven. Het was erg plezierig dat ik de lezing van een dag eerder had meegemaakt omdat het gedrag nu duidelijk zichtbaar was. Verder was er nog een aanval te zien die een vogel deed aan de broedende pinguïns. Op gepaste afstand waren 3 zeehonden goed waar te nemen, die lekker lagen te slapen op het strand.
Er was ruim de tijd om alles eens goed te bekijken en toen het tijd werd om te vertrekken moesten eerst de laarzen goed worden schoongemaakt. Gelukkig hielp het expeditieteam daarmee. Het was trouwens nog een hele klus om de stront van de pinguïns uit de groeven van de zool te halen.
Met de zodiac werden we weer naar het schip teruggebracht en daar moesten de laarzen nog weer eens goed worden schoongemaakt en daarna door een bak met desinfectiemiddel.
Hierna heb ik eerst maar eens een heerlijke warme douche genomen en vervolgens fris en fruitig een kop koffie gedronken in de lounge.
De debriefing van de dag en de planning voor morgen werden besproken en bij de die dag gemaakte foto’s gaf het expeditieteam goede uitleg. Een heel enthousiaste groep medewerkers.
Het diner was weer super en bij mij aan tafel kwam later nog de expeditieleider bijzitten. Na het diner was er nog een lezing van een expeditieganger naar de Zuidpool. Zijn grootvader had dat ook gedaan en was daarbij omgekomen en niet meer teruggevonden. Een interessant verhaal aangevuld met genoeg plaatjes van het gebied.
Rond 22.30 uur was het avondprogramma ten einde.

Doeg!