Drake Passage, Cape Horn & Beagle Channel

Deze dag was de wake-up call om 07.45 uur en werd verzorgd door één van de passagiers die dit had ‘gewonnen’ bij de veiling van gisteren. De windkracht was flink toegenomen en het schip schommelde en stampte behoorlijk. Op het achterdek was het goed zichtbaar hoe het schip danste op de hoge golven. Bij de trappen naar de verschillende deklagen waren kotszakjes opgehangen voor hen die de wc niet meer konden halen.
Vanaf dek 7 had ik een prachtig uitzicht over de romp van het schip en over de inkomende zee, met enige regelmaat werd het zicht ontnomen door overslaand zeewater. Al dansend ben ik naar de brug gelopen en daar was het zicht nog beter. Dit kwam omdat de ramen hier met ruitenwissers schoon werden geveegd als er weer een golf was overgekomen.
In de ochtend nog een lezing bijgewoond van David (Woody) over een andere reis die kan worden gemaakt met Quark Expeditions, namelijk Arctica. Het noordpoolgebied met veel vogels en natuurlijk de ijsberen. Een reis om ook nog wel een keer te maken.
Net voor het diner kwamen we aan bij Cape Horn, de beruchte passage voor veel zeevarenden. Het was ook deze keer bar weer met harde wind, hoge golven en zelfs sneeuw. Hierna werd de koers gewijzigd en was het direct al te merken aan boord. Het schip slingerde niet meer zo heel erg. Overigens nog wel genoeg om de glazen bij de lunch te vervangen door plastic bekers.
’s Middag was het tijd om de laarzen weer in te leveren en daarna nog wat te lezen en rusten.
Later op de middag een mooie film ‘around Cape Horn’ gezien van het ronden van de Kaap Hoorn door een zeilschip met een enthousiast verhaal van de toenmalige schipper. Een film in zwart-wit en voor die tijd eigenlijk een unieke manier van vastleggen van de gegevens.
Toen ik weer eens uit mijn raam van de hut keek zag ik nog net dat een dolfijn met ons meezwom.
Om 18.00 uur een laatste bijeenkomst in de main lounge voor een cocktail met de kapitein, een terugblik op de reis en een diashow van de gemaakte foto’s tijdens deze reis naar Antarctica. De slite-show van de gemaakte foto’s was mooi bewerkt en gaf een fraaie indruk over de gemaakte reis. De expeditieleden waren voor deze gelegenheid in het netjes gekleed.
Inmiddels waren we in wat rustiger vaarwater terechtgekomen, namelijk het Beagle Channel met een grote hoeveelheid albatrossen die met de boot meevlogen. Hoewel er even sprake was dat we het Beatle Canal op en neer zouden varen, is het schip toch voor anker gegaan. Morgen varen we het laatste stukje om aan te leggen langs de kade en weer voet aan vaste wal te zetten in Ushuaia.
Inmiddels heb ik ook weer mijn spullen in de reistas gestopt.

Doeg!