feesten, evenement & een mooie aanhouding
Door: alex
Blijf op de hoogte en volg Alex
27 Oktober 2017 | Bonaire, Kralendijk
Inmiddels ben ik verhuisd. Ik heb nu mijn intrek genomen in een appartement op de eerste verdieping bij Ocean Breeze. Dit resort ligt naast mijn vorige woonruimte en heeft een prachtig uitzicht over Waterlands Village en een deel van de lagune. Voorlopig blijf ik hier tot januari 2018.
Het verhuizen ging ook niet helemaal zoals verwacht. De datum stond vast en ik had al mijn zooi ingepakt en naar mijn auto gezeuld. Toen ik de sleutel ging inleveren werd mij verteld dat ik nog geen intrek kon nemen in mijn nieuwe huis omdat de waterdruk was weggevallen. Dat moest eerst worden verholpen en of ik niet noch een extra nachtje in Waterlands Village wilde blijven. Geen probleem, maar ik had weinig behoefte aan om alle zooi weer uit te laden. Dus eerst de meeste spullen alvast overgebracht naar het nieuwe onderkomen en uitgezocht wat ik persé nodig had. Met die voorraad teruggegaan en weer mijn bed opgemaakt voor hopelijk één nacht. Gelukkig kon ik de volgende dag wel officieel mijn sleutel inleveren en er ook weer één in ontvangst nemen.
De organisatie van de jaarlijkse korpsweek was dit jaar in handen van ons Korps, maar het verliep geheel anders. Normaal zouden een afvaardiging van de politie Suriname, Sint-Maarten en Saba en Sint-Eustatius naar Bonaire komen. Maar vanwege de inzet van personeel op Sint-Maarten kon het niet groots worden gevierd. Wel kregen we een cadeautje in de vorm van een sporttas, T-shirt, sleutelhanger, bidon en een officiële uitnodiging voor het bijwonen van een verjaardag.
Op 10 oktober 2010 is het Korps Politie Caribisch Nederland ontstaan en de 7e verjaardag werd gevierd met een dag aan activiteiten.
Op mijn vrije dag ben ik al vroeg opgestaan om de kerkdienst bij te wonen in de Rooms-Katholieke kerk op een steenworp afstand van het bureau. Ik heb er weinig van kunnen verstaan omdat de voorganger de gehele dienst Papiamento sprak, maar gelukkig dat de korpschef toch nog even een hele korte toepspraak deed in het Nederlands. De belangstelling met zo’n 100 gelovigen en minder gelovigen viel wel wat tegen, maar men verzekerde mij wel dat het doorgaans zo’n dienst een volle kerk trekt.
De dresscode was in uniform met pet. Er was wel een duidelijk verschil in kleding van de officieren en de andere collega’s. Het is hier zo geregeld dat de officieren het tuniek met vangsnoer dragen en de anderen kunnen volstaan met het witte overhemd met lange mouwen en stropdas. Met de temperaturen hier is dat een super regeling!
Na de Heilige Mis was er even pauze omdat de parade door de straten van Kralendijk niet doorging. Op de parkeerplaats voor het bureau waren een paar partytenten opgezet zodat er ook in de schaduw kon worden plaatsgenomen en waren er ruim voldoende niet alcoholische drankjes aanwezig.
Door een select gezelschap uit de basispolitiezorg werden achtereenvolgens de vlaggen van Nederland, Bonaire, Saba, Sint-Eustatius en de Korpsvlag gehesen. Tijdens het hijsen van de vlaggen werd het betreffende volkslied gespeeld. Ik weet niet precies bij welke, maar daar leek geen einde aan te komen.
Vervolgens werd er gesproken door de Korpschef, de korpsbeheerder en de gezaghebber van het eiland. In de toespraken kwam bij allen terug het dramatische voorval in 2016 waarbij collega Ferry Bakx tijdens zijn werk op Bonaire werd doodgeschoten door een woningovervaller. Voor het bureau is een herdenkingsmonument gemaakt met daarop 2 namen van collega’s die zijn omgekomen tijdens het politiewerk en dit monument werd deze dag officieel onthuld.
Hierna was er gelegenheid om informeel met elkaar te spreken met een drankje en een krentenbol, soep en ander lekkers. Ik heb me maar wat ingehouden met het eten omdat er ook nog een lunch werd aangeboden en een lunch hier is gewoon warm eten. Er was één tafel bestemd voor wat belangrijke mensen en de andere belangrijke mensen konden zelf een tafel uitzoeken. Zo kwam ik te zitten aan een tafel met een medewerkster HRM, de planner, een medewerker van de meldkamer, het hoofd opleiding, een hoofdagent van Saba die in een MD-traject zit en een rechercheur van het Recherche Samenwerkings Team. Toen de Korpschef even aanschoof onderschreef hij wel dat dit een zeer gemêleerd gezelschap was. Overigens het eten smaakte goed en het was gezellig. Mooi contrast was; wij in pakkie deftig en de bediening van het Marriott in polo en short.
Het avondgedeelte met iets van kleding Black & White, in een ander hotel in Kralendijk heb ik aan mij voorbij laten gaan, tenslotte ben ik niet zo van de feestjes.
Maar al snel diende het volgende feest zich aan. Iets voor alle inwoners en daarbuiten. Vier dagen Regatta, een evenement op en langs het water. Overdag wedstrijden met vooral zeilboten en ’s avonds en ’s nachts veel en harde muziek bij verschillende podia. En op de ‘zee promenade’ heel veel houten stalletjes met warme hapjes en drinken.
Ik was één van de zes die alle dagen mocht opdraven om toezicht te houden op de openbare orde. Dienst van 20.00 uur tot 04.00 uur en drukte. De eerste nacht was het wel erg druk, temeer omdat er een optreden werd gegeven van een zeer bekende internationale band van Curaçao. Je weet wel; de band Kassav.
Op de Plasa Reina Wilhelmina was het hoofdpodium en het plein stond stampend vol. Fantastisch om te zien dat heel jong tot oud samen genoten van de muziek. En dat je dan je eigen stoeltje en een koelbox met drank meeneemt, dat maakt niemand wat uit. Wat wel uitmaakt is dat je als bedrijf in het dorp wel geacht wordt mee te doen aan de sponsoring van de Regatta en doe je dat niet dan wordt er gewoon een groot aantal hekken voor je terras gezet als afbakening. Daar zit je dan te eten achter een traliewerk van hekken, uitzicht op de kinderkermis en veel lawaai.
Tussen de eettentjes waren er ook stalletjes om spullen te kopen, maar wel heel bijzonder waren de plekken waar de dames op een stoel konden plaatsnemen, meededen aan een soort Bingo en als prijs konden winnen: pak wc-rollen, wasmiddel etc.. En ook daar zat het vol!
Eigenlijk verliepen de nachten redelijk rustig. Een ex was kennelijk echt niet meer zo blij met zijn ex-vriendin want hij wist van haar auto alle zeven ruiten in te slaan met een kei en ook nog wat deuken en krassen aan de auto achter te laten. Bij het opnemen van de gegevens kwam de dader net voorbijrijden, maar ging er als een idioot vandoor. Kort daarna werd hij toch aangehouden, maar er was wel wat pepperspray voor nodig. En toen werd het de benadeelde ook nog eens teveel, ze zakte door de benen en werd uiteindelijk meegenomen door de ambulance.
Omdat ik toch wel wat wilde meemaken van het rustige deel van de Regatta ben ik ’s middags nog gaan kijken. Een party op en in het water met alles wat maar kon drijven, tenminste bedjes en opblaasbeesten. Een grappig gezicht en een rubberbootje met een paar koelboxen met drank was hier ook al geen uitzondering. Stoer was ook wel een speedboot met 3 buitenboordmotoren van 250 pk naast elkaar aan de spiegel van de boot. Sommigen hebben aan twee zelfs niet genoeg.
De laatste nacht was het nog even rumoerig met jongelui die niet weg wilden en met elkaar wat ruzie gingen maken en wij werden opgetrommeld om de orde te gaan handhaven. Dus daar liep ik met een lange wapenstok, en natuurlijk ook de andere vijf collega’s, over een bijna leeg plein op zoek naar de herrieschoppers. We hebben ze niet meer gezien. Dit was trouwens mijn eerste optreden met de nieuwe lange wapenstok sinds de opleiding in dit attribuut enkele weken terug in Nederland. De opleiding van het gebruik van de oude lange lat, tijdens de ME-opleiding in 1982 niet meegerekend.
Het partijtje dat niet onvermeld mag blijven is mijn verjaardag en die van mijn zus Lyda. Niet dat ik het heb gevierd, maar toch. Tenslotte word je niet vaak 58 jaar en al helemaal niet tijdens de korte nachtdiensten op Bonaire. Ik heb er in tijdsduur volop van kunnen genieten. Vanaf 00.00 uur tot 04.00 uur en daarna nog eens van ongeveer 11.00 uur tot 24.00 uur.
Geen cadeautjes, maar wel heel veel felicitaties. Dank voor de kaarten, de berichten via de mail en facebook. Wel bijzonder dat die berichten niet alleen kwamen van familie, collega’s en vrienden uit Nederland, maar ook nog van collega’s uit eerdere missies Cyprus, Zuid-Sudan en Lesbos. Dank daarvoor!
En het volgende feest is de kermis die is neergestreken op Bonaire. Niet één van een paar dagen, maar deze duurt zeker één maand. Eigenlijk niet zo vreemd, want alle spullen die moeten natuurlijk met een boot worden aangevoerd. Maar de kermis staat, is in bedrijf en de toegang tot de attracties is alleen mogelijk via een poort waar je aan de kassa een eerste bedrag moet betalen. Daarna per attractie ook weer.
Inmiddels ben ik van alle attributen voorzien en kan ik ook in Actpol werken. Het werk hier is divers en ook niet altijd zonder gevaar, zelfs overdag.
Een ruzie tussen een groep jeugdigen bij een school liep wat uit de hand en wij werden erbij geroepen. Uiteraard had niemand gebeld, maar er bleek wel degelijk iets aan de hand te zijn. Een gozer gaf snel een tasje aan een ander en maakte zich uit de voeten. Na controle bleek in dat tasje een flink mes te zitten. Helaas voor de eigenaar, ook zijn ID en telefoon zat in datzelfde tasje. Toen hij later aan het bureau kwam is hij direct aangehouden. Bij een andere jongen uit de groep werd ook een mes in een schoudertasje gevonden. Zijn aanhouding moest met enig gepast geweld plaatsvinden omdat hij niet mee wilde, hij verloor.
Uiteindelijk ging het om een wraakactie op een jongen die verantwoordelijk werd gehouden van een conflict waarbij iemand zijn been had gebroken.
Een jonge man had zijn vader met een vuurwapen bedreigd en was daarna weggelopen. Op een terrein met onverharde wegen en cactussen als struikgewas hebben we gezocht naar de jongeman. Uiteindelijk zat hij op een boomstronk te wachten om opgehaald te worden door een oom. Met een snelle actie is hij met zijn snufferd op de grond moeten gaan liggen. Hij gaf zelf aan dat in zijn heuptasje een geladen vuurwapen aanwezig was. En inderdaad een geladen vuurwapen aangetroffen. En toen was die gozer natuurlijk zielig en of wij hem snel in de politieauto konden zetten omdat zijn oom hem niet geboeid op de grond zou zien liggen. Hij is nog steeds te gast bij de overheid.
Vermeldenswaard is ook nog de drugsactie ‘Buena Vista’ in Rincon. De diensturen waren gewijzigd in beginnen om 04.00 uur met als enige uitleg dat er een actie zou plaatsvinden en dat zou te maken hebben met uitbuiting/mensenhandel. Geen plezierige tijd om te beginnen, maar die ochtend bleek dat er nog zo’n 50 personen op deze onmogelijke tijd zich in het bureau hadden verzameld. Bij de briefing werd verteld dat het een gezamenlijke actie betrof van het Openbaar Ministerie, het Recherche Samenwerkings Team, de Koninklijke Marechaussee, de Douane en de politie. Een inval bij 11 adressen, met een aantal adressen waar eerst het GBO (Groep Bijzonder Optreden) naar binnen zou gaan. Dit was ook zo’n adres waar het groepje waarbij ik was ingedeeld. Nadat de bewoners wreed uit hun slaap waren gewekt en de hoofdbewoner in de boeien buiten zat, kwamen wij aan om de zoeking te doen. Eerst ging een drugshond van de Douane naar binnen onder leiding van zijn geleider en ik mocht ook mee naar binnen. Uiteindelijk sloeg de hond aan en trof ik in een plastic zakje een flinke hoeveelheid witte bolletjes aan. De man werd officieel aangehouden en overgebracht en onze groep heeft de woning doorzocht, maar dat leverde geen andere verdovende middelen op.
Bij de andere adressen werden ook diverse verdovende middelen en een vuurwapen aangetroffen.
De arbeidsinspectie werd nog even geassisteerd bij een controle op illegale (zondags)arbeid bij een resort in aanbouw. Omdat er ook wel door illegalen wordt gewerkt stonden wij ‘om de hoek’ om op te rijden als we een seintje kregen dat er werd gewerkt en dat er lui zouden zijn weggerend. Twee waren er inderdaad weggerend, maar het seintje kwam een beetje laat bij ons aan en daardoor waren deze mannen niet meer te vinden.
En verder heb ik mij beziggehouden met allerlei wat eenvoudigere meldingen, die horen bij het vak van diender. Iets over een bezoek aan een bordeel, een gevaarlijk bijtende hond en een bekende van de ambulancedienst Amsterdam en omstreken houden jullie tegoed.
Doeg!
Het verhuizen ging ook niet helemaal zoals verwacht. De datum stond vast en ik had al mijn zooi ingepakt en naar mijn auto gezeuld. Toen ik de sleutel ging inleveren werd mij verteld dat ik nog geen intrek kon nemen in mijn nieuwe huis omdat de waterdruk was weggevallen. Dat moest eerst worden verholpen en of ik niet noch een extra nachtje in Waterlands Village wilde blijven. Geen probleem, maar ik had weinig behoefte aan om alle zooi weer uit te laden. Dus eerst de meeste spullen alvast overgebracht naar het nieuwe onderkomen en uitgezocht wat ik persé nodig had. Met die voorraad teruggegaan en weer mijn bed opgemaakt voor hopelijk één nacht. Gelukkig kon ik de volgende dag wel officieel mijn sleutel inleveren en er ook weer één in ontvangst nemen.
De organisatie van de jaarlijkse korpsweek was dit jaar in handen van ons Korps, maar het verliep geheel anders. Normaal zouden een afvaardiging van de politie Suriname, Sint-Maarten en Saba en Sint-Eustatius naar Bonaire komen. Maar vanwege de inzet van personeel op Sint-Maarten kon het niet groots worden gevierd. Wel kregen we een cadeautje in de vorm van een sporttas, T-shirt, sleutelhanger, bidon en een officiële uitnodiging voor het bijwonen van een verjaardag.
Op 10 oktober 2010 is het Korps Politie Caribisch Nederland ontstaan en de 7e verjaardag werd gevierd met een dag aan activiteiten.
Op mijn vrije dag ben ik al vroeg opgestaan om de kerkdienst bij te wonen in de Rooms-Katholieke kerk op een steenworp afstand van het bureau. Ik heb er weinig van kunnen verstaan omdat de voorganger de gehele dienst Papiamento sprak, maar gelukkig dat de korpschef toch nog even een hele korte toepspraak deed in het Nederlands. De belangstelling met zo’n 100 gelovigen en minder gelovigen viel wel wat tegen, maar men verzekerde mij wel dat het doorgaans zo’n dienst een volle kerk trekt.
De dresscode was in uniform met pet. Er was wel een duidelijk verschil in kleding van de officieren en de andere collega’s. Het is hier zo geregeld dat de officieren het tuniek met vangsnoer dragen en de anderen kunnen volstaan met het witte overhemd met lange mouwen en stropdas. Met de temperaturen hier is dat een super regeling!
Na de Heilige Mis was er even pauze omdat de parade door de straten van Kralendijk niet doorging. Op de parkeerplaats voor het bureau waren een paar partytenten opgezet zodat er ook in de schaduw kon worden plaatsgenomen en waren er ruim voldoende niet alcoholische drankjes aanwezig.
Door een select gezelschap uit de basispolitiezorg werden achtereenvolgens de vlaggen van Nederland, Bonaire, Saba, Sint-Eustatius en de Korpsvlag gehesen. Tijdens het hijsen van de vlaggen werd het betreffende volkslied gespeeld. Ik weet niet precies bij welke, maar daar leek geen einde aan te komen.
Vervolgens werd er gesproken door de Korpschef, de korpsbeheerder en de gezaghebber van het eiland. In de toespraken kwam bij allen terug het dramatische voorval in 2016 waarbij collega Ferry Bakx tijdens zijn werk op Bonaire werd doodgeschoten door een woningovervaller. Voor het bureau is een herdenkingsmonument gemaakt met daarop 2 namen van collega’s die zijn omgekomen tijdens het politiewerk en dit monument werd deze dag officieel onthuld.
Hierna was er gelegenheid om informeel met elkaar te spreken met een drankje en een krentenbol, soep en ander lekkers. Ik heb me maar wat ingehouden met het eten omdat er ook nog een lunch werd aangeboden en een lunch hier is gewoon warm eten. Er was één tafel bestemd voor wat belangrijke mensen en de andere belangrijke mensen konden zelf een tafel uitzoeken. Zo kwam ik te zitten aan een tafel met een medewerkster HRM, de planner, een medewerker van de meldkamer, het hoofd opleiding, een hoofdagent van Saba die in een MD-traject zit en een rechercheur van het Recherche Samenwerkings Team. Toen de Korpschef even aanschoof onderschreef hij wel dat dit een zeer gemêleerd gezelschap was. Overigens het eten smaakte goed en het was gezellig. Mooi contrast was; wij in pakkie deftig en de bediening van het Marriott in polo en short.
Het avondgedeelte met iets van kleding Black & White, in een ander hotel in Kralendijk heb ik aan mij voorbij laten gaan, tenslotte ben ik niet zo van de feestjes.
Maar al snel diende het volgende feest zich aan. Iets voor alle inwoners en daarbuiten. Vier dagen Regatta, een evenement op en langs het water. Overdag wedstrijden met vooral zeilboten en ’s avonds en ’s nachts veel en harde muziek bij verschillende podia. En op de ‘zee promenade’ heel veel houten stalletjes met warme hapjes en drinken.
Ik was één van de zes die alle dagen mocht opdraven om toezicht te houden op de openbare orde. Dienst van 20.00 uur tot 04.00 uur en drukte. De eerste nacht was het wel erg druk, temeer omdat er een optreden werd gegeven van een zeer bekende internationale band van Curaçao. Je weet wel; de band Kassav.
Op de Plasa Reina Wilhelmina was het hoofdpodium en het plein stond stampend vol. Fantastisch om te zien dat heel jong tot oud samen genoten van de muziek. En dat je dan je eigen stoeltje en een koelbox met drank meeneemt, dat maakt niemand wat uit. Wat wel uitmaakt is dat je als bedrijf in het dorp wel geacht wordt mee te doen aan de sponsoring van de Regatta en doe je dat niet dan wordt er gewoon een groot aantal hekken voor je terras gezet als afbakening. Daar zit je dan te eten achter een traliewerk van hekken, uitzicht op de kinderkermis en veel lawaai.
Tussen de eettentjes waren er ook stalletjes om spullen te kopen, maar wel heel bijzonder waren de plekken waar de dames op een stoel konden plaatsnemen, meededen aan een soort Bingo en als prijs konden winnen: pak wc-rollen, wasmiddel etc.. En ook daar zat het vol!
Eigenlijk verliepen de nachten redelijk rustig. Een ex was kennelijk echt niet meer zo blij met zijn ex-vriendin want hij wist van haar auto alle zeven ruiten in te slaan met een kei en ook nog wat deuken en krassen aan de auto achter te laten. Bij het opnemen van de gegevens kwam de dader net voorbijrijden, maar ging er als een idioot vandoor. Kort daarna werd hij toch aangehouden, maar er was wel wat pepperspray voor nodig. En toen werd het de benadeelde ook nog eens teveel, ze zakte door de benen en werd uiteindelijk meegenomen door de ambulance.
Omdat ik toch wel wat wilde meemaken van het rustige deel van de Regatta ben ik ’s middags nog gaan kijken. Een party op en in het water met alles wat maar kon drijven, tenminste bedjes en opblaasbeesten. Een grappig gezicht en een rubberbootje met een paar koelboxen met drank was hier ook al geen uitzondering. Stoer was ook wel een speedboot met 3 buitenboordmotoren van 250 pk naast elkaar aan de spiegel van de boot. Sommigen hebben aan twee zelfs niet genoeg.
De laatste nacht was het nog even rumoerig met jongelui die niet weg wilden en met elkaar wat ruzie gingen maken en wij werden opgetrommeld om de orde te gaan handhaven. Dus daar liep ik met een lange wapenstok, en natuurlijk ook de andere vijf collega’s, over een bijna leeg plein op zoek naar de herrieschoppers. We hebben ze niet meer gezien. Dit was trouwens mijn eerste optreden met de nieuwe lange wapenstok sinds de opleiding in dit attribuut enkele weken terug in Nederland. De opleiding van het gebruik van de oude lange lat, tijdens de ME-opleiding in 1982 niet meegerekend.
Het partijtje dat niet onvermeld mag blijven is mijn verjaardag en die van mijn zus Lyda. Niet dat ik het heb gevierd, maar toch. Tenslotte word je niet vaak 58 jaar en al helemaal niet tijdens de korte nachtdiensten op Bonaire. Ik heb er in tijdsduur volop van kunnen genieten. Vanaf 00.00 uur tot 04.00 uur en daarna nog eens van ongeveer 11.00 uur tot 24.00 uur.
Geen cadeautjes, maar wel heel veel felicitaties. Dank voor de kaarten, de berichten via de mail en facebook. Wel bijzonder dat die berichten niet alleen kwamen van familie, collega’s en vrienden uit Nederland, maar ook nog van collega’s uit eerdere missies Cyprus, Zuid-Sudan en Lesbos. Dank daarvoor!
En het volgende feest is de kermis die is neergestreken op Bonaire. Niet één van een paar dagen, maar deze duurt zeker één maand. Eigenlijk niet zo vreemd, want alle spullen die moeten natuurlijk met een boot worden aangevoerd. Maar de kermis staat, is in bedrijf en de toegang tot de attracties is alleen mogelijk via een poort waar je aan de kassa een eerste bedrag moet betalen. Daarna per attractie ook weer.
Inmiddels ben ik van alle attributen voorzien en kan ik ook in Actpol werken. Het werk hier is divers en ook niet altijd zonder gevaar, zelfs overdag.
Een ruzie tussen een groep jeugdigen bij een school liep wat uit de hand en wij werden erbij geroepen. Uiteraard had niemand gebeld, maar er bleek wel degelijk iets aan de hand te zijn. Een gozer gaf snel een tasje aan een ander en maakte zich uit de voeten. Na controle bleek in dat tasje een flink mes te zitten. Helaas voor de eigenaar, ook zijn ID en telefoon zat in datzelfde tasje. Toen hij later aan het bureau kwam is hij direct aangehouden. Bij een andere jongen uit de groep werd ook een mes in een schoudertasje gevonden. Zijn aanhouding moest met enig gepast geweld plaatsvinden omdat hij niet mee wilde, hij verloor.
Uiteindelijk ging het om een wraakactie op een jongen die verantwoordelijk werd gehouden van een conflict waarbij iemand zijn been had gebroken.
Een jonge man had zijn vader met een vuurwapen bedreigd en was daarna weggelopen. Op een terrein met onverharde wegen en cactussen als struikgewas hebben we gezocht naar de jongeman. Uiteindelijk zat hij op een boomstronk te wachten om opgehaald te worden door een oom. Met een snelle actie is hij met zijn snufferd op de grond moeten gaan liggen. Hij gaf zelf aan dat in zijn heuptasje een geladen vuurwapen aanwezig was. En inderdaad een geladen vuurwapen aangetroffen. En toen was die gozer natuurlijk zielig en of wij hem snel in de politieauto konden zetten omdat zijn oom hem niet geboeid op de grond zou zien liggen. Hij is nog steeds te gast bij de overheid.
Vermeldenswaard is ook nog de drugsactie ‘Buena Vista’ in Rincon. De diensturen waren gewijzigd in beginnen om 04.00 uur met als enige uitleg dat er een actie zou plaatsvinden en dat zou te maken hebben met uitbuiting/mensenhandel. Geen plezierige tijd om te beginnen, maar die ochtend bleek dat er nog zo’n 50 personen op deze onmogelijke tijd zich in het bureau hadden verzameld. Bij de briefing werd verteld dat het een gezamenlijke actie betrof van het Openbaar Ministerie, het Recherche Samenwerkings Team, de Koninklijke Marechaussee, de Douane en de politie. Een inval bij 11 adressen, met een aantal adressen waar eerst het GBO (Groep Bijzonder Optreden) naar binnen zou gaan. Dit was ook zo’n adres waar het groepje waarbij ik was ingedeeld. Nadat de bewoners wreed uit hun slaap waren gewekt en de hoofdbewoner in de boeien buiten zat, kwamen wij aan om de zoeking te doen. Eerst ging een drugshond van de Douane naar binnen onder leiding van zijn geleider en ik mocht ook mee naar binnen. Uiteindelijk sloeg de hond aan en trof ik in een plastic zakje een flinke hoeveelheid witte bolletjes aan. De man werd officieel aangehouden en overgebracht en onze groep heeft de woning doorzocht, maar dat leverde geen andere verdovende middelen op.
Bij de andere adressen werden ook diverse verdovende middelen en een vuurwapen aangetroffen.
De arbeidsinspectie werd nog even geassisteerd bij een controle op illegale (zondags)arbeid bij een resort in aanbouw. Omdat er ook wel door illegalen wordt gewerkt stonden wij ‘om de hoek’ om op te rijden als we een seintje kregen dat er werd gewerkt en dat er lui zouden zijn weggerend. Twee waren er inderdaad weggerend, maar het seintje kwam een beetje laat bij ons aan en daardoor waren deze mannen niet meer te vinden.
En verder heb ik mij beziggehouden met allerlei wat eenvoudigere meldingen, die horen bij het vak van diender. Iets over een bezoek aan een bordeel, een gevaarlijk bijtende hond en een bekende van de ambulancedienst Amsterdam en omstreken houden jullie tegoed.
Doeg!
-
27 Oktober 2017 - 09:15
Ingrid Andriessen:
Hoi Alex, weer mooi geschreven en wat een prachtig uitzicht. Groetjes uit een regenachtig Nederland . Doeiiiii Ingrid -
27 Oktober 2017 - 09:23
Wim Slootmaker:
Goede morgen Alex (NL tijd).
Met belangstelling weer je uitgebreid verslag gelezen. Ziet er goed uit en het begint je ook wel te bevallen....! Lekker gevarieerd werk en een jaloers makend onderkomen zo te zien.
Geniet er maar lekker van en succes verder.
HG Wim en Maatje. -
27 Oktober 2017 - 11:57
Liesbeth:
Wat een mooi uitzicht enne misschien ga je het nog eens leuk vinden feestjes...
Groetjes, Liesbeth -
27 Oktober 2017 - 12:02
Peter D:
Hallo Alex,
Thx voor weer een mooie bloemlezing van je werkzaamheden.
Je.moet maar snel papiaments leren denk.ik.
Mijn bijdrage aan Sint Maarten is voorbij. Na een nacht op curacao vlieg ik 27/10 weer retour Hollanda.
De Caplo blijft nog een tijdje op SXM. Take care en be safe. -
27 Oktober 2017 - 13:52
Eugène:
Super verhaal weer Alex! Ik kan mij voorstellen dat je jouw 58e verjaardag op een bijzondere wijze gevierd hebt. Prachtige locatie en geweldig uitzicht. Proost geniet ervan en tot je volgende verhaal! Greetz Eugène -
27 Oktober 2017 - 16:50
Alexandra:
"Neem er de tijd voor" staat er op FB. Nou dat heb ik idd gedaan. Weer zeer leuk om te lezen en mooie foto's. Jaloers.....
kus -
27 Oktober 2017 - 17:31
De Caplo:
Mooi stuk proza weer. Je bent er maar druk mee.
Geniet ervan.
Groeten uit Sxm!
Buddiebud! -
27 Oktober 2017 - 18:27
Bert En Margaret:
Hallo Alex,
Wat heb jij je verjaardag (en in gedachten die van je tweelingzus "Lyda") al op diverse locaties en in verschillende landen gevierd!
Alsnog van harte gefeliciteerd met je verjaardag en die van je tweelingzus, neef, broers en zus.
Had je wel iets van "Black & White" in je kledingkast of houd je echt niet van feestjes?
Stralend weer, een schitterend onderkomen in een resort met zwembad en op het eerste oog alles zo schoon..., niet verkeerd om daar een jaar te mogen verblijven!
Toch moet er ook nog gewerkt worden..., en zo te lezen is dat "hollen en stilstaan".
Geniet van je vrije tijd en sterkte in en met je werk.
Groetjes,
Bert en Margaret
-
27 Oktober 2017 - 19:01
Ted:
Mooie verhalen om te lezen, heb nu wel een idee wat je er doet. mooie woning daar kan je zwemmend naar je werk of een kano.
Ik ben weer nieuwsgierig naar je volgende verhaal.
Gr Ted -
27 Oktober 2017 - 19:48
Brom:
Hallo Alex,
Hierbij een spoed les Papiamento. Ik weet als geen ander dat als men ziet/hoort dat je een inspanning doet om je de taal eigen te maken dat zeer gewaardeerd wordt.
Hoewel "Nederlands" grondgebied zit er onder de oppervlakte veel eigen trots.
Al even in het water gelegen.?? Als je ergens kunt snorkelen/duiken is dat daar wel. !!
Groetjes Brom...
Kunbai kompai
Hoe gaat het vriend ?
Hopi funshoná
Veel/hard gewerkt ?
Mi monton ku bo el bunita haya
Ik hoop dat je het leuk vind.
Bunita isla Bonaire
Mooi eiland Bonaire.
E trabou keda trabou
Het werk blijft het zelfde (werk)
-
28 Oktober 2017 - 14:09
Harrie:
Hoi Alex,
Wat een mooi verhaal. Schitterend uitzicht vanaf je balkon. Prachtig blauw water en gewoon lekker zomerweer. Geniet er van!
groet Harrie -
29 Oktober 2017 - 07:33
Hans Van Kouwen:
Jeetje Alex dat je tussen de feesten, verhuizing en je verjaardag (teerd nog ouwe man) door nog tijd hebt gevonden om te gaan werken.
Maar goed om te lezen dat je je niet verveeld daar. Tot januari mag je blijven zitten in je huidige woning en dan... Weer verhuizen? Je bent in het afgelopen jaar al een paar keer verhuisd.
Wees asjeblieft heel voorzichtig daar, monumenten hebben we al genoeg
Doeg,
Hans van Kouwen. -
29 Oktober 2017 - 13:13
Gerrit:
Hoi alex,
Het schrijven van verhalen ben je nog niet verleerd.
Het blijkt daaruit dat je genoeg meemaakt om je de
volgende keer weer uit te leven op het papier, zodat
wij een goede indruk krijgen van wat je mee maakt.
Je woon locatie ziet er mooi uit en het uitzicht is wel iets
anders dan in Broek op Lange dijk.
groeten Gerrit. -
29 Oktober 2017 - 16:59
Amy:
Lieve Alex,
Leuk om weer een update te lezen!
Geen verkeerd optrekje!!!
Je maakt wel weer een hoop mee...
X -
01 November 2017 - 09:32
Jos Van 't Hof:
Hoi Alex,
Met plezier je verslag gelezen. Een heel aparte manier om je 58 ste verjaardag te kunnen vieren. Gefeliciteerd nog. Houd je haaks! -
04 November 2017 - 09:56
Johnny Hagenaar:
Heerlijk om die verhalen te lezen, genieten.
Be safe maatje. -
08 November 2017 - 11:55
Jan En Agnes:
Hallo Alex, ik ben er echt voor gaan zitten om je verhaal te lezen. Heel interessant en je hoeft je niet te vervelen. Je woont mooi voor een jaar. en je zult nu wel zwart terugkomen. we wachten op je volgende verhaal. Groetjes Jan en Agnes.
-
22 November 2017 - 14:58
Tonny En Kees:
Gefeliciteerd doet ons denken aan jouw verjaardag in Zuid-India lange tijd
geleden samen met de groep en Kirsten jij met feesthoedje op.
We hopen dat je het nog steeds leuk vindt om jarig te zijn.
Wewensen je een leuke veilige tijd daar op Bonaire dikke kus van Tonny
en 'n poot van deze jongen en wees voorzichtig -
26 November 2017 - 12:53
Claudia:
Hi Alex,
Wat een mooi geschreven verhaal! Heb het aandachtig gelezen, gaaf!
Wat een belevissen allemaal en zo te lezen valt er genoeg te doen en te beleven! Geweldige ervaring weer.... ;-)
Je uitzicht en onderkomen is zeker fantastisch! Zal het maar niet hebben over het mooie weer hier in NL. Hahaha...
Wees voorzichtig daar en geniet van alle bijzondere dingen die je daar meemaakt. Bijzonder om te lezen en om de foto's erbij te zien. Leuk!
Tot gauw!
Groetjes Claudia.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
